„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe - strona 6
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Potop

„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Wieczorem armia Fryderyka margrabiego badeńskiego przestała istnieć, zaś jej dowódcy udało się zbiec z dwoma szwedzkimi grafami lasami do Czerska, skąd przedostali się do Warszawy. Tymczasem Czarniecki z chorągwiami wrócił do obozu pod Sandomierz.

Rozdział X
Do obozu Stefana Czarnieckiego przybyÅ‚ CharÅ‚amp z listami od Sapiehy (stacjonowaÅ‚ za rzekÄ… San). Po odczytaniu kartek dowódca wpadÅ‚ we wÅ›ciekÅ‚ość, ponieważ okazaÅ‚o siÄ™, że Szwedzi pod jego nieobecność uciekli z trójkÄ…ta, w którym byli otoczeni. PosÅ‚aniec opowiedziaÅ‚ kasztelanowi wydarzenia ostatnich godzin: u wroga panowaÅ‚a krzÄ…tanina. Gdy usypali nad wodÄ… szaÅ„ce, wytoczyli dziaÅ‚a. O tym wszystkim SapiehÄ™ powiadomiÅ‚ Babinicz, lecz ten zajÄ™ty byÅ‚ ucztÄ… i zabawÄ… ze szlachciankami, stwierdzajÄ…c, że Szwedzi „symulujÄ…”. To byÅ‚ oczywiÅ›cie bÅ‚Ä…d.

Szwedzi pod osłoną szańców postawili prowizoryczny most, a pod jego osłoną drugi, którym uciekli z trójkąta. Gdy natknęli się na chorągiew Koszyca, rozpoczęła się bitwa, w czasie której dowódca ów poniósł śmierć, a wróg zbiegł. Charłamp donosił ponadto, że Karol Gustaw ruszył do Prus. Zamierzał powrócić, wzbogacony o elektorskie posiłki. Słysząc te nowiny, Czarniecki wpadł w złość na Sapiehę, który nie posłuchał ostrzegawczych słów Babinicza, woląc ucztować i oddawać się rozpuście.

Rozdział XI
Nazajutrz ZagÅ‚oba wypomniaÅ‚ hetmanowi jego skÅ‚onność do uczt, w czym widziaÅ‚ przyczynÄ™ ucieczki wroga. Czarniecki ruszyÅ‚ z wojskiem do Wielkopolski i GdaÅ„ska, a PaweÅ‚ Sapieha wyruszyÅ‚ z chorÄ…gwiÄ… laudaÅ„skÄ… do zamku w Lublinie. UdaÅ‚o mu siÄ™ stamtÄ…d przegonić nieprzyjaciela. Potem odjechaÅ‚ w kierunku Warszawy. Jeszcze w czasie pobytu w Lublinie WoÅ‚odyjowski uczyÅ‚ Kmicica, któremu udaÅ‚o siÄ™ dojść do zdrowia po przygnieceniu przez konia, sprawnoÅ›ci we wÅ‚adaniu szablÄ…. Andrzej już nie pluÅ‚ krwiÄ…, a szlachta laudaÅ„ska, w zamian za obserwowane poÅ›wiÄ™cenie dla ojczyzny, wybaczyÅ‚a mu spalenie WoÅ‚montowicz. Sapieha z oÅ›miotysiÄ™cznym wojskiem przeprawiÅ‚ siÄ™ przez WisÅ‚Ä™. OtrzymaÅ‚ tam wiadomość od Jana Kazimierza, w której król donosiÅ‚, że wraz z hetmanami i wojskiem przybÄ™dzie mu z pomocÄ…. W owej grupie miaÅ‚ być również Czarniecki, lecz opóźniaÅ‚ swe nadejÅ›cie, ponieważ – jak informowaÅ‚ w liÅ›cie – codzienne staczaÅ‚ bitwy. W przedarciu siÄ™ do GdaÅ„ska nie pomagaÅ‚a mu piechota, ponieważ nie dotarÅ‚a na czas. Warszawa byÅ‚a doszczÄ™tnie spalona, pÅ‚onęły domy i koÅ›cioÅ‚y. Szwedzi uczynili z miasta potężnÄ… twierdzÄ™ z trzema tysiÄ…cami wojska.
Z kolei Sapieha, nie mogÄ…c liczyć na pomoc piechoty i wsparcie dziaÅ‚, czekaÅ‚ nadal na wsparcie Jana Kazimierza i… ponownie urzÄ…dziÅ‚ ucztÄ™. ZaprosiÅ‚ na niÄ… puÅ‚kowników z chorÄ…gwi laudaÅ„skiej i Kmicica, który przed przyjÄ™ciem zaproszenia wysÅ‚aÅ‚ oddziaÅ‚ Tatarów z Akbah-UÅ‚anem, by sprawdzili drogÄ™ od Babic. PuÅ‚kownik sÅ‚yszaÅ‚ o zbliżaniu siÄ™ podjazdu wroga. PrzyjÄ™cie nie trwaÅ‚o dÅ‚ugo. Po jakimÅ› czasie żoÅ‚nierze usÅ‚yszeli pierwsze wystrzaÅ‚y dziaÅ‚, a Szwedzi zaatakowali chorÄ…gwie Kotwicza i Oskierki. Akbah-UÅ‚an wróciÅ‚ ze swoim oddziaÅ‚em krzyczÄ…c, że zbliża siÄ™ wojsko i wozy nieprzyjaciela, który chciaÅ‚ przedostać siÄ™ za mury miasta. SÅ‚yszÄ…c to, WoÅ‚odyjowski, Kmicic i WaÅ„kowicz ruszyli z ludźmi w kierunku Babic. Niestety, spóźnili siÄ™: dwieÅ›cie wozów z oddziaÅ‚em ciężkiej jazdy wÅ‚aÅ›nie przekraczaÅ‚o bramÄ™ i wjeżdżaÅ‚o za mury Warszawy. Andrzej rozpoznaÅ‚ wÅ›ród nich rajtarów BogusÅ‚awa i czym prÄ™dzej ruszyÅ‚ powstrzymać wroga. UdaÅ‚o siÄ™ mu pojmać jedynie stu ostatnich, zamykajÄ…cych orszak. Wówczas puÅ‚kownik i jego towarzysze zdali sobie sprawÄ™, że Tatarzy zostali zaatakowani przez Szwedów specjalnie, ponieważ chcieli oni odwrócić uwagÄ™ Polaków i przedostać siÄ™ do miasta. Jednym z pojmanych jeÅ„ców byÅ‚ mężczyzna przedstawiajÄ…cy siÄ™ jako Ketling. ByÅ‚ to szkocki oficer rajtarii Janusza RadziwiÅ‚Å‚a, znajÄ…cy Andrzeja z Kiejdan. Teraz przyznaÅ‚ siÄ™ bohaterom, że przybywa z Taurogów.

Rozdział XII

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16  

Szybki test:

W Warce nad PilicÄ… dochodzi do bitwy Czarnieckiego z margrabiÄ…:
a) brandenburskim
b) badeńskim
c) szwedzkim
d) saskim
RozwiÄ…zanie

Po ślubie Andrzej został starostą:
a) kiejdańskim
b) żmudzkim
c) laudańskim
d) upickim
RozwiÄ…zanie

Za szwedzkim królem udał się w pościg:
a) Roch Kowalski
b) Onufry Zagłoba
c) Wołodyjowski
d) Kmicic
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
Charakterystyka Aleksandry Billewiczówny
Charakterystyka Andrzeja Kmicica / Babinicza
Czas i miejsce akcji „Potopu”
Geneza i okolicznoÅ›ci powstania „Potopu”
„Potop” - TOM I - streszczenie szczegółowe
PrzeglÄ…d bohaterów historycznych „Potopu”
„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe
Obraz XVII-wiecznego społeczeństwa w powieści Henryka Sienkiewicza
„Ku pokrzepieniu serc” - znaczenie utworu „Potop”
Bohaterowie fikcyjni oraz znani z historii, a nieobecni we współczesnych podręcznikach
Sposoby kreowania postaci w powieÅ›ci „Potop”
„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe
JÄ™zyk i styl powieÅ›ci historycznej „Potop”
„Potop” Henryka Sienkiewicza jako powieść historyczna
Kompozycja i artyzm powieÅ›ci „Potop”
TÅ‚o historyczne „Potopu” - stosunki polsko-szwedzkie w XVII wieku
Streszczenie „Potopu” w piguÅ‚ce
Jan Onufry Zagłoba - charakterystyka
Motyw miÅ‚oÅ›ci w „Potopie”
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „Potopu”
Powieść historyczna w dziewiętnastowiecznej Polsce
Janusz Radziwiłł - charakterystyka
Biografia Henryka Sienkiewicza
Filmowe adaptacje „Potopu”
Polscy powieÅ›ciopisarze o „Potopie”
Krytycy literaccy i badacze o „Potopie”
Ciekawostki o Henryku Sienkiewiczu
Wypowiedzi o Sienkiewiczu
Kalendarium twórczości Henryka Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
Najważniejsze cytaty z „Potopu”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies