Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Potop

„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Rozdział XXXVIII
W kolejnej relacji pułkownik donosił, ze wojska Bogusława udały się w stronę Janowa. Miały tam stacjonować przez tydzień, ponieważ książę był chory na febrę. Po tej wiadomości Sapieha pojechał do Sokółki, gdzie przebywał Andrzej. Podczas spotkania hetman uściskał dzielnego rycerza.

Kmicic po wyjeździe z Białej cały czas ścigał księcia Bogusława. Podążał za nim dzień i noc, osączając go. Często wysyłał podjazdy wszczynające bitwy. Dla pojmanych jeńców nie miał miłosierdzia. Napadał z Tatarami na obozy księcia w Siemiatyczach, Bockach, Orlej. Pod Białym Stokiem porwał jego „karoce i kredensy”. Wojsko wroga znużył, ograbił z jedzenia, doprowadził do obłędu. Szlachta mieszkająca w okolicach przyłączała się do Andrzeja.

Bogusław był rzeczywiście chory. Cały czas ścigany przez nieprzyjaciela, poznał jego nazwisko: Babinicz. W Janowie otrzymał posiłki dowodzone przez von Kyritza, liczące około ośmiuset ludzi. Mimo tej pomocy, cały czas natykał się na ludzi Andrzeja (Tatarzy pozamykali drogi).

Do Sokółki do Sapiehy przyjechał posłaniec od Bogusława – pan Sakowicz, wojewoda smoleński i podskarbi Wielkiego Księstwa, słynący z odwagi, męstwa, urody i mądrości (władał kilkunastoma językami). Radziwiłł bardzo go lubił, traktował jak kompana, bezgranicznie ufał, czyniąc z niego podkomorzego i starostę oszmiańskiego. Sapieha z Andrzejem wysłuchali żądań Bogusława, który pragnął w spokoju odejść do Prus i móc „po zamkach prezydia swoje (…) zostawić”. Po wyłożeniu warunków, Sakowicz oznajmił, że mają u siebie jeńców: oficerów, Anusię (wywieźli ją do Taurogów) i mężczyznę pojmanego za Janowem, nasłanego z pewnością przez hetmana. Poseł zapowiedział, że człowiek ten zostanie poddany torturom i wówczas wyjawi zamiary wobec księcia Bogusława.

Usłyszawszy to, Kmicic na osobności wyjawił Sapieże, że ów jeniec to jego wachmistrz Soroka, którego wysłał na zwiady do obozu nieprzyjaciela, by dowiedział się o losach Oleńki. Uprosił dowódcę, by zatrzymał u siebie Sakowicza, a on tymczasem pojedzie do Bogusława prosić o oswobodzenie towarzysza. Sapieha zgodził się, wysyłając natychmiast do księcia Kozaka z listem. Prosił w nim o „glejt bezimienny”. Po pewnym czasie posłaniec powrócił z glejtem i zapewnieniem Radziwiłła, że każdy posłaniec od hetmana powróci zdrowy. Dziwił się przy tym, że Sapieha zażądał potwierdzenia, mając u siebie jako zakładnika jego przyjaciela.

„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: