Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Potop

Streszczenie „Potopu” w pigułce

Autor: Karolina Marl�ga

Okazało się, że Kmicic podczas najazdu wybił w Wołmontowiczach prawie wszystkich ludzi. Tym, którzy pozostali, pomocy udzieliła Oleńka, przygarniając pogorzelców do Wodoktów i tymczasowo oddając im majątek Mitruny. Ofiary Andrzeja cały czas czekały na swego oprawcę i snuły plany zemsty. Wstrzymały się jednak, na prośby Billewiczówny, z wymierzeniem kary do czasu sądowego wyroku. Mimo listu pułkownika z prośbą o wybaczenie, Oleńka była niewzruszona.

Rozdział VII
Tymczasem w Pacunelach u Pakosza Gasztowta przebywał Michał Wołodyjowski, z którym szlachta laudańska planowała zeswatać Oleńkę. Choć ta kategorycznie odmówiła, to przystojny i dzielny rycerz i tak nie narzekał na brak zainteresowania (zauroczył Marysię - córkę Gasztowta). Gdy Kmicic porwał Oleńkę, Wołodyjowski zwołał oddziały szlachty i wyruszył na poszukiwanie Billewiczówny. Dotarłszy do Lubicza, Michała zdziwił brak wartowników. Jednak po chwili wiedział już, jakie były tego przyczyny – w majtku przebywał Andrzej, który groził wysadzeniem wszystkiego, jeśli rycerze nie odejdą. W końcu między żołnierzami doszło do pojedynku, w którym chorąży orszański został poważnie zraniony przez Michała. Wołodyjowski okazał się człowiekiem sprawiedliwym i litościwym, ponieważ darował życie pułkownikowi (Butrymowie chcieli go „dobić”). Potem odszukał ukrytą przez rannego Oleńkę i… od pierwszej chwili zauroczył się. Ta jednak nie zamierzała odwzajemniać jego zainteresowania, lecz zajęła się opatrywaniem narzeczonego. Michał wrócił do zaścianków z zabranym w niewolę do pracy oddziałem Kmicica.

Rozdział VIII
Wołodyjowski nie mógł przestać myśleć o Billewiczównie, dlatego też postanowił szczerze z nią porozmawiać. Wyznał pannie, że niesłusznie posądził Kmicica o zdradę (dowiedział się, że ludzie samowolnie, a nie pod wpływem przekupstwa, przystąpili do oddziałów Andrzeja) i oświadczył się. Niestety, opuścił Wodokty ze złamanym sercem, gdyż Oleńka kochała innego. W czasie drogi powrotnej spotkał Charłampa, który przekazał mu listy o „czynieniu zaciągu”, pieniądze od księcia wojewody wileńskiego oraz prywatną korespondencję hetmana Janusza Radziwiłła skierowaną do Kmicica.

Rozdział IX
Michał zajął się zbieraniem i tworzeniem chorągwi. Odwiedził w tym celu w Lubiczu Kmicica. Między mężczyznami doszło do pojednania. Wołodyjowski podzielił się smutnym doświadczeniem z odrzuconymi oświadczynami i przekazał Andrzejowi list od hetmana Radziwiłła z poleceniem „czynienia zaciągu”, podkreślając, że walka o Rzeczpospolitą jest szansą zmazania winy. Następnie Michał złożył wizytę w Wodoktach. Chciał przekazać Oleńce wieści o Kmicicu, lecz nie zastał jej.

Rozdział X
W obronie Rzeczypospolitej zwoływano pospolite ruszenie szlachty. Przybyła piechota „łanowa” pod wodzą rotmistrzów, utworzono trzy obozy pod Piłą, Ujściem i Wieleniem. Pierwszy w koszarach pojawił się Andrzej Grudziński – wojewoda kaliski. Na innych trzeba było czekać długo, ponieważ nadszedł akurat termin strzyżenia owiec w majątkach szlachty. Gdy w końcu magnaci się pojawili, rozłożono namioty.
Tymczasem od strony Szczecina zbliżały się szwedzkie wojska pod dowództwem Arwida Wittenberga. Podążał z nimi zdrajca Radziejowski – podkanclerzy koronny. W obozie polskim przez pierwsze dni czekano na starcie, zajęto się usypaniem szańców, okopów i wałów obronnych. W końcu jednak dał o sobie znać słomiany zapał i magnaci zajęli się ucztami, kłótniami, pijaństwem. Wszystkim dokuczała nuda i upał. Zniechęceni ludzie zaczęli powoli wycofywać się z obozu, potajemnie uciekać.

Gdy w końcu pojawiły się szwedzkie wojska (specjalnie wyczekiwały momentu rozproszenia oddziałów przeciwnika) i przysłały wysłannika z listem, wojewodowie odmówili poddania się. Jednak po przegraniu pierwszej bitwy i otoczeniu obozów Rzeczypospolitej Opaliński, Grudziński i inni namiestnicy zdecydowali się przyjąć szwedzkie warunki kapitulacji. Potem nastąpiła uczta w zwycięskim obozie i wojska rozjechały się, naglone czasem żniw.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Zobacz inne artykuły:

Inne

Charakterystyka Aleksandry Billewiczówny
Charakterystyka Andrzeja Kmicica / Babinicza
Czas i miejsce akcji „Potopu”
Geneza i okoliczności powstania „Potopu”
„Potop” - TOM I - streszczenie szczegółowe
Przegląd bohaterów historycznych „Potopu”
„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe
Obraz XVII-wiecznego społeczeństwa w powieści Henryka Sienkiewicza
„Ku pokrzepieniu serc” - znaczenie utworu „Potop”
Bohaterowie fikcyjni oraz znani z historii, a nieobecni we współczesnych podręcznikach
Sposoby kreowania postaci w powieści „Potop”
„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe
Język i styl powieści historycznej „Potop”
„Potop” Henryka Sienkiewicza jako powieść historyczna
Kompozycja i artyzm powieści „Potop”
Tło historyczne „Potopu” - stosunki polsko-szwedzkie w XVII wieku
Streszczenie „Potopu” w pigułce
Jan Onufry Zagłoba - charakterystyka
Biografia Henryka Sienkiewicza
Motyw miłości w „Potopie”
Szczegółowy plan wydarzeń „Potopu”
Powieść historyczna w dziewiętnastowiecznej Polsce
Janusz Radziwiłł - charakterystyka
Filmowe adaptacje „Potopu”
Polscy powieściopisarze o „Potopie”
Krytycy literaccy i badacze o „Potopie”
Wypowiedzi o Sienkiewiczu
Kalendarium twórczości Henryka Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
Ciekawostki o Henryku Sienkiewiczu
Najważniejsze cytaty z „Potopu”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies