Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Potop

Streszczenie „Potopu” w pigułce

Autor: Karolina Marl�ga

Rozdział XI
Dzieci państwa Skrzetuskich bawiły się beztrosko z panem Zagłobą, gdy do wsi Burzec przybył z informacjami Stanisław Skrzetuski (stryjeczny brat Jana). Przekazawszy wieści o zdradzie ojczyzny przez wojewodów w Upicie i zwycięstwie Szwedów, mężczyźni podjęli decyzję o wyruszeniu na wojnę przeciw nieprzyjacielowi. Helena z synami, bracia Skrzetuscy oraz Zagłoba wyjechali do Puszczy Białowieskiej, a po pozostawieniu kobiety i dzieci u znajomego łowczego, mężczyźni odjechali pod chorągiew księcia Janusza Radziwiłła.

Rozdział XII
Zagłoba i Skrzetuscy przyjechali do Wołodyjowskiego, który przekazał im wieści o zorganizowaniu „zaciągu”. Wkrótce potem przyjaciele oddalili się do Kiejdan (Radziwiłł wzywał Wołodyjowskiego). Po przybyciu na miejsce ujrzeli ogrom wojsk hetmańskich na rynku. W czasie odpoczynku u Charłampa dowiedzieli się o aresztowaniu przez Radziwiłła Judyckiego i Gosiewskiego.

Pod koniec dnia zostali zaproszeni na hetmański zamek, na którym spotkali się z Radziwiłłem. Książe Janusz wręczył Michałowi dokument przekazujący mu na własność majątek Dydkemie za okazane poświęcenie dla ojczyzny oraz zaprosił żołnierzy na wieczorną ucztę. Do hetmana w celu paktowania przybyli szwedzcy posłowie oraz Oleńka ze stryjem Tomaszem.

Rozdział XIII
Po przybyciu do Kiejdan Kmicic spotkał się z Wołodyjowskim oraz złożył hetmanowi Januszowi Radziwiłłowi przysięgę o dozgonnej służbie. W czasie wieczornej uczty (zaproszono trzysta osób) doszło do spotkania byłych narzeczonych. Dzięki wstawiennictwu Radziwiłła za Andrzejem, Oleńka wybaczyła kawalerowi popełnione występki. Gdy wybiła północ, książe oznajmił, że Rzeczpospolita przechodzi pod władanie Szwedów i poddaje się obcemu królowi. Choć żołnierze wyrazili swe oburzenie, rzucając buławy pod nogi zdrajcy, a Oleńka nazwała narzeczonego zdrajcą, Andrzej mimo wszystko wierzył w rzetelność władcy. Opuścił salę, wołany przez księcia.

Rozdział XIV
Odbyła się nocna narada Radziwiłła z posłami szwedzkimi i wojewodą wendeńskim Korfem Witebskim. Książe wyraził swe obawy związane z Sapiehą – oddanym patriotą. Był zawiedziony stanowiskiem swego krewnego - Michała Kazimierza Radziwiłła – który w liście go potępił. W pewnej chwili hetman rozkazał sprowadzić Andrzeja. Gdy tak się stało, zaczął przekonywać pułkownika o słuszności podjętej decyzji. Kmicic uwierzył w usłyszane słowa o podstępnym przechytrzenia Szwedów.

Rozdział XV
W podziemiach kiejdańskiego zamku uwięzieni zostali Zagłoba, Michał Wołodyjowski, bracia Skrzetuscy oraz inni oficerowie. Cały czas rozmyślali o ucieczce, a w końcu Zagłoba podjął się przy najbliższej okazji realizacji niebezpiecznego planu. Przyjaciele obserwowali zamkowy dziedziniec z okienka aresztu. Byli dzięki temu świadkami takich wydarzeń, jak bunt miedzy przeciwnikami (tratowanymi i mordowanymi przez Kmicica) a zwolennikami polityki Radziwiłła. Zyskali wówczas pewność, że Andrzej jest zdrajcą.

Rozdział XVI
Kmicic, ustanowiony regimentarzem (głównodowodzącym), otrzymał rozkaz sprowadzenia do Kiejdan chorągwi Mirskiego, Stankiewicza oraz Wołodyjowskiego. Przed wyjazdem wymógł jeszcze na księciu przyrzeczenie o darowaniu życia rycerzowi Michałowi, Zagłobie oraz Skrzetuskim. Towarzysze mieli być wywiezieni do obozu szwedzkiego do Birż.

Rozdział XVII
Odwiezienia jeńców do Birży podjął się Roch Kowalski, który stanowił główny punk w palnie ucieczki towarzyszy. W czasie podróży mężczyzna został upojony alkoholem, odebrano mu konia i list z rozkazem i już po chwili krąg pojmanych pomniejszył się o Onufrego Zagłobę. Sprowadził on chorągwie Wołodyjowskiego (dzięki okazaniu pierścienia Michała) i uwolnił tym samym jeńców. W konsekwencji późniejszych wypadków żołnierze Rocha przeszli pod rozkazy Michała, Kowalski został pojmany, a przyjaciele odczytali przewożony przez niego list Radziwiłła do szwedzkiego komendanta z wyrokiem śmierci dla przewożonych do Birży. Rycerze, rozżaleni i wściekli, postanowili przyłączyć się do Sapiehy. W drodze napotkali oddział Szwedów, palących wieś Klewany.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Zobacz inne artykuły:

Inne

Charakterystyka Aleksandry Billewiczówny
Charakterystyka Andrzeja Kmicica / Babinicza
Czas i miejsce akcji „Potopu”
Geneza i okoliczności powstania „Potopu”
„Potop” - TOM I - streszczenie szczegółowe
Przegląd bohaterów historycznych „Potopu”
„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe
Obraz XVII-wiecznego społeczeństwa w powieści Henryka Sienkiewicza
„Ku pokrzepieniu serc” - znaczenie utworu „Potop”
Bohaterowie fikcyjni oraz znani z historii, a nieobecni we współczesnych podręcznikach
Sposoby kreowania postaci w powieści „Potop”
„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe
Język i styl powieści historycznej „Potop”
„Potop” Henryka Sienkiewicza jako powieść historyczna
Kompozycja i artyzm powieści „Potop”
Tło historyczne „Potopu” - stosunki polsko-szwedzkie w XVII wieku
Streszczenie „Potopu” w pigułce
Jan Onufry Zagłoba - charakterystyka
Biografia Henryka Sienkiewicza
Motyw miłości w „Potopie”
Szczegółowy plan wydarzeń „Potopu”
Powieść historyczna w dziewiętnastowiecznej Polsce
Janusz Radziwiłł - charakterystyka
Filmowe adaptacje „Potopu”
Polscy powieściopisarze o „Potopie”
Krytycy literaccy i badacze o „Potopie”
Wypowiedzi o Sienkiewiczu
Kalendarium twórczości Henryka Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
Ciekawostki o Henryku Sienkiewiczu
Najważniejsze cytaty z „Potopu”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies