Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Potop

Streszczenie „Potopu” w pigułce

Autor: Karolina Marl�ga

Rozdział XXXIII
Andrzej został mianowany dowódcą nowych oddziałów. Otrzymał również pierścień królewski na znak odpuszczenia win przez monarchę. Jakby tego było mało, przybył do niego wierny wachmistrz Soroka, którego wysłał do obozu wroga z misją zdobycia nowych informacji o Aleksandrze. On sam wyruszył z Tatarami na pomoc Sapieże.

Rozdział XXXIV
W drodze Kmicic odwiedził Jana Zamoyskiego w Zamościu, gdzie poznał księżną Gryzeldę Wiśniowiecką, jej syna Michała i niedoszłą małżonkę zmarłego Longinusa Podbipięty - Anusię. Podjął się eskortowania panny w drodze do Pawła Sapiehy. Wkrótce potem wyjechał z zamku.

Rozdział XXXV
Kmicic miał pewne podejrzenia względem niecnych planów Zamoyskiego do pięknej Anusi. O nieomylności swych sądów upewnił go list Jana, w którym domagał się natychmiastowego powrotu panny. Doszło w końcu do starcia rajtarów Zamoyskiego z oddziałami pułkownika i wygnania tych pierwszych nago do zamku. Gdy panna Anusia dowiedziała się szczegółów zamiarów starosty, nie mogła ukryć swej wdzięczności dla pułkownika. Kmicic wysłał list do Jana, w którym informował o odkryciu jego planu.

Rozdział XXXVI
Andrzej przybył do Białej, gdzie oddał Sapieże list od króla. Jan Kazimierz mianował adresata hetmanem (na miejsce nieżyjącego Radziwiłła). Sapieha usłyszał od Kmicica dzieje jego życia, po czym obiecał przekonać wszystkich o niewinności pułkownika i zdradzie Bogusława Radziwiłła. Rozpoczęła się wystawna uczta. Anusia została odesłana do rodziny Pawła.

Rozdział XXXVII
Bogusław Radziwiłł zajął Tykocin i w międzyczasie porwał Anusię. Stało się to przyczyną pościgu Sapiehy za niegodziwcem i decyzji o bitwie.

Rozdział XXXVIII
Kmicic nie zaprzestał pogoni ze Bogusławem. Tatarzy wymordowali szwedzkie wojska, okradali obozy wroga, do Andrzeja przyłączali się kolejne oddziały szlachty. To wszystko przyczyniło się do choroby Radziwiłła. Poprawa jego sytuacji nastąpiła z chwilą otrzymania posiłków szwedzkich w Janowie. Wysłał nawet posłańca do Sapiehy… Kolejnym krokiem podstępnego księcia było pojmanie Soroki. Dowiedziawszy się o losie przyjaciela, Andrzej poprosił hetmana o pozwolenie wyjazdu na teren wroga. Wyruszył do Bogusława w roli posła Sapiehy.

Rozdział XXXIX
Doszło do spotkania Andrzeja i Radziwiłła, podczas którego pułkownik został upokorzony i wyśmiany. Choć błagał na kolanach o uwolnienie Soroki, wyprowadzono go w asyście Polaków na egzekucję wachmistrza. Na szczęście następne wypadki były bardziej pomyślne. Kmicicowi udało się przekonać zebranych o zdradzie Radziwiłła i uwolnić przyjaciela. Jakby tego było mało, doprowadził do przejścia Polaków na swą stronę. Powróciwszy do Sapiehy, zrelacjonował mu pobyt w Janowie.

Rozdział XL
Kmicic wyruszył z Tatarami na bitwę z Bogusławem. Podczas starcia został jednak poważnie ranny, a Radziwiłłowi udało się uciec. Nie przesądziło to na szczęście o ostatecznym wyniku bitwy. Wojska wroga zostały pokonane przez Sapiehę, Tatarów i chorągwie Oskierki pod Sokółką. Na koniec pułkownik i hetman wyruszyli do pana Czarnieckiego z nadzieją definitywnego starcia ze Szwedami.

Tom III
Rozdział I
Do kraju powrócił król Jan Kazimierz, co spowodowało kolejny wybuch złości Karola Gustawa. W kilka dni później Szwedzi zaatakowali południowe tereny Rzeczypospolitej. Gdy Stefan Czarniecki wycofał się z pola bitwy, najeźdźcy od razu poczuli się bardzo pewnie. Wybuchy radości przerwała nagła wiadomość o zamordowaniu szwedzkich dragonów przed podstępnego kasztelana Stefana, który oddalił się jedynie dla zmylenia przeciwnika.

Rozdział II
Paweł Sapieha podążał za Karolem Gustawem, który przygotowywał się do zajęcia Zamościa. Aby pomóc w obronie miasta i zamku, Stefan Czarniecki wysłał tam dwie chorągwie.

Rozdział III
Zamość został otoczony przez Szwedów. Gdy najeźdźcy przysłali do rozmów ze starostą posła Jana Sapiehę, Jan odmówił dyskutowania ze zdrajcą. Dopiero, gdy w tej roli pojawił się Forgell, Zamoyski podjął próbę negocjacji, zakończoną odrzuceniem propozycji i wyśmianiem posła. Doszło do nieudanego ataku Szwedów na zamek, a po kilku dniach Karol Gustaw zrezygnował z oblężenia i planów przejęcia Zamościa.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Zobacz inne artykuły:

Inne

Czas i miejsce akcji „Potopu”
Geneza i okoliczności powstania „Potopu”
„Potop” - TOM I - streszczenie szczegółowe
Charakterystyka Aleksandry Billewiczówny
Charakterystyka Andrzeja Kmicica / Babinicza
„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe
Przegląd bohaterów historycznych „Potopu”
„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe
Obraz XVII-wiecznego społeczeństwa w powieści Henryka Sienkiewicza
„Ku pokrzepieniu serc” - znaczenie utworu „Potop”
Bohaterowie fikcyjni oraz znani z historii, a nieobecni we współczesnych podręcznikach
Sposoby kreowania postaci w powieści „Potop”
Streszczenie „Potopu” w pigułce
Jan Onufry Zagłoba - charakterystyka
Język i styl powieści historycznej „Potop”
„Potop” Henryka Sienkiewicza jako powieść historyczna
Kompozycja i artyzm powieści „Potop”
Tło historyczne „Potopu” - stosunki polsko-szwedzkie w XVII wieku
Powieść historyczna w dziewiętnastowiecznej Polsce
Janusz Radziwiłł - charakterystyka
Biografia Henryka Sienkiewicza
Motyw miłości w „Potopie”
Szczegółowy plan wydarzeń „Potopu”
Filmowe adaptacje „Potopu”
Polscy powieściopisarze o „Potopie”
Krytycy literaccy i badacze o „Potopie”
Ciekawostki o Henryku Sienkiewiczu
Wypowiedzi o Sienkiewiczu
Kalendarium twórczości Henryka Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
Najważniejsze cytaty z „Potopu”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies