JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Potop
Sienkiewicz nie obył się jednak bez schematyzacji postaci, które dzielą się na grupy społeczne. Wyróżniamy:
- przywódczą arystokrację stojącą na czele narodu. Została oceniona bardzo surowo. Występują tu przeważnie postaci historyczne, takie jak Radziwiłłowie, Sapieha, Opalińscy.
- szlachtÄ™, majÄ…cÄ… wielu siedemnastowiecznych reprezentantów. Wyróżniamy tam ziemian, rycerzy. Choć niektórzy (mniejszość) sÄ… postaciami negatywnymi, to jednak dążą do poprawy, a ich „zbÅ‚Ä…dzenie” jest wynikiem kÅ‚amstw magnatów.
- mieszczan, których, choć nie ma bezpoÅ›rednio w powieÅ›ci, to jednak dostrzegamy ich w relacjach narratora o powstaniu: „O mieszczanach tylko sÅ‚yszaÅ‚ Kmicic, iż dawnych czasów, pogrążonej ojczyzny i króla żaÅ‚ujÄ… (…) Mówiono też, że cechy miaÅ‚y broÅ„ ukrytÄ…, zwÅ‚aszcza pÅ‚atnerze, rzeźnicy, kuÅ›nierze i potężny cech szewiecki (…) i przy lada pomocy z zewnÄ…trz, gotowi by byli na Szwedów uderzyć”.
- chÅ‚opów. Obserwujemy ich odważnÄ… walkÄ™ przy obronie Jasnej Góry, podczas bitwy w wÄ…wozie (górale). Narratorska ocena tej warstwy jest bardzo pozytywna: „(…)chÅ‚opi bowiem po równi ze szlachtÄ… i mieszczany wyciÄ…gnÄ™li do lasów. Lud z gór, lud z puszcz gÅ‚Ä™bokich, lud z Å‚ugów i pól tkwiÅ‚ w lasach, czyniÅ‚ zasieki Szwedom po drodze, napadaÅ‚ na mniejsze prezydia, wycinaÅ‚ w pieÅ„ podjazdy. Cepy, widÅ‚y i kosy nie gorzej od szlacheckich szabel opÅ‚ynęły krwiÄ… szwedzkÄ…”.
Kijas pisze, że postaci powieÅ›ci: „I te przedstawione dokÅ‚adnie, i te naszkicowane paru wyrazistymi szkicami, bez wzglÄ™du na to, czy sÄ… wziÄ™te z historii, czy z fantazji autora czerpiÄ…cej tylko podnietÄ™ z drobnych szczegółów historycznych, czy też caÅ‚kowicie powoÅ‚ane do życia przez Sienkiewicza – sÄ… zawsze ogromnie plastyczne i żywe oraz niezmiernie popularne wÅ›ród czytelników”.
Z kolei Stefan Å»eromski w Przemówieniu o Sienkiewiczu twierdziÅ‚: „Plastyczność takich figur, jak ZagÅ‚oba, Roch Kowalski, RzÄ™dzian, BogusÅ‚aw RadziwiÅ‚Å‚, Kmicic i jego kompania, WoÅ‚odyjowski, Kiemlicze, PodbipiÄ™ta nadawaÅ‚a utworowi Henryka Sienkiewicza znamiÄ™ sztuki w najwyższym stylu, wprowadziÅ‚a te postaci do areopagu najcenniejszych kreacji w literaturze Å›wiata, unieÅ›miertelniÅ‚a ich trwanie w pamiÄ™ci powszechnej”.
strona: 1 2 3 4
a) Andrzeja Kmicica
b) Jana Kmicica
c) Samuela Kmicica
d) Stefana Kmicica
RozwiÄ…zanie
Sienkiewicz:
a) nie uznaje poprzedzania wystÄ…pienia postaci podawaniem jej historii
b) wyłącznie w partiach dialogowych wspomina o przeszłości bohaterów
c) skrupulatnie przedstawia dzieje każdej z nowych postaci
d) nie wspomina o przeszłości bohaterów
RozwiÄ…zanie
Sienkiewicz nie wymyślił:
a) miłości Kmicica do Aleksandry Billewiczówny
b) rozsadzenia kolubryny przez Kmicica podczas obrony Jasnej Góry
c) służby Kmicica w wojsku litewskim pod Sapiehą
d) służby Kmicica u Janusza Radziwiłła
RozwiÄ…zanie
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Sposoby kreowania postaci w powieÅ›ci „Potop”
Autor: Karolina MarlêgaSienkiewicz nie obyÅ‚ siÄ™ jednak bez schematyzacji postaci, które dzielÄ… siÄ™ na grupy spoÅ‚eczne. Wyróżniamy:
- przywódczą arystokrację stojącą na czele narodu. Została oceniona bardzo surowo. Występują tu przeważnie postaci historyczne, takie jak Radziwiłłowie, Sapieha, Opalińscy.
- szlachtÄ™, majÄ…cÄ… wielu siedemnastowiecznych reprezentantów. Wyróżniamy tam ziemian, rycerzy. Choć niektórzy (mniejszość) sÄ… postaciami negatywnymi, to jednak dążą do poprawy, a ich „zbÅ‚Ä…dzenie” jest wynikiem kÅ‚amstw magnatów.
- mieszczan, których, choć nie ma bezpoÅ›rednio w powieÅ›ci, to jednak dostrzegamy ich w relacjach narratora o powstaniu: „O mieszczanach tylko sÅ‚yszaÅ‚ Kmicic, iż dawnych czasów, pogrążonej ojczyzny i króla żaÅ‚ujÄ… (…) Mówiono też, że cechy miaÅ‚y broÅ„ ukrytÄ…, zwÅ‚aszcza pÅ‚atnerze, rzeźnicy, kuÅ›nierze i potężny cech szewiecki (…) i przy lada pomocy z zewnÄ…trz, gotowi by byli na Szwedów uderzyć”.
- chÅ‚opów. Obserwujemy ich odważnÄ… walkÄ™ przy obronie Jasnej Góry, podczas bitwy w wÄ…wozie (górale). Narratorska ocena tej warstwy jest bardzo pozytywna: „(…)chÅ‚opi bowiem po równi ze szlachtÄ… i mieszczany wyciÄ…gnÄ™li do lasów. Lud z gór, lud z puszcz gÅ‚Ä™bokich, lud z Å‚ugów i pól tkwiÅ‚ w lasach, czyniÅ‚ zasieki Szwedom po drodze, napadaÅ‚ na mniejsze prezydia, wycinaÅ‚ w pieÅ„ podjazdy. Cepy, widÅ‚y i kosy nie gorzej od szlacheckich szabel opÅ‚ynęły krwiÄ… szwedzkÄ…”.
Kijas pisze, że postaci powieÅ›ci: „I te przedstawione dokÅ‚adnie, i te naszkicowane paru wyrazistymi szkicami, bez wzglÄ™du na to, czy sÄ… wziÄ™te z historii, czy z fantazji autora czerpiÄ…cej tylko podnietÄ™ z drobnych szczegółów historycznych, czy też caÅ‚kowicie powoÅ‚ane do życia przez Sienkiewicza – sÄ… zawsze ogromnie plastyczne i żywe oraz niezmiernie popularne wÅ›ród czytelników”.
Z kolei Stefan Å»eromski w Przemówieniu o Sienkiewiczu twierdziÅ‚: „Plastyczność takich figur, jak ZagÅ‚oba, Roch Kowalski, RzÄ™dzian, BogusÅ‚aw RadziwiÅ‚Å‚, Kmicic i jego kompania, WoÅ‚odyjowski, Kiemlicze, PodbipiÄ™ta nadawaÅ‚a utworowi Henryka Sienkiewicza znamiÄ™ sztuki w najwyższym stylu, wprowadziÅ‚a te postaci do areopagu najcenniejszych kreacji w literaturze Å›wiata, unieÅ›miertelniÅ‚a ich trwanie w pamiÄ™ci powszechnej”.
strona: 1 2 3 4
Szybki test:
UstÄ™p „Przywilejów i konstytucji za panowania Jego Królewskiej MoÅ›ci MichaÅ‚a I roku PaÅ„skiego 1670” wspomina:a) Andrzeja Kmicica
b) Jana Kmicica
c) Samuela Kmicica
d) Stefana Kmicica
RozwiÄ…zanie
Sienkiewicz:
a) nie uznaje poprzedzania wystÄ…pienia postaci podawaniem jej historii
b) wyłącznie w partiach dialogowych wspomina o przeszłości bohaterów
c) skrupulatnie przedstawia dzieje każdej z nowych postaci
d) nie wspomina o przeszłości bohaterów
RozwiÄ…zanie
Sienkiewicz nie wymyślił:
a) miłości Kmicica do Aleksandry Billewiczówny
b) rozsadzenia kolubryny przez Kmicica podczas obrony Jasnej Góry
c) służby Kmicica w wojsku litewskim pod Sapiehą
d) służby Kmicica u Janusza Radziwiłła
RozwiÄ…zanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies