Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Potop

Przegląd bohaterów historycznych „Potopu”

Autor: Karolina Marlga

Kacper Żychliński - rotmistrz piechoty łanowej konińskiej.
Stanisław Jaraczewski - rotmistrz piechoty łanowej spod Pozdrów.
Piotr Skoraszewski - rotmistrz piechoty łanowej spod Kcyni.
Kwilecki - rotmistrz piechoty łanowej spod Nakła.

Andrzej Grudziński – wojewoda kaliski.

Andrzej Karol Grudziński był szlachcicem herbu Grzymała, urodzonym w 1611, a zmarłym w 1678. W latach 1653-1661 pełnił obowiązki wojewody kaliskiego, by potem objąć funkcję wojewody poznańskiego. Poza tym był starostą nakielskim, wałeckim, rogozińskim, średzkim, osieckim, właścicielem dóbr złotowskich, pułkownikiem królewskim i kapitanem gwardii.

Na początku tak zwanego „potopu” szwedzkiego Grudziński odstąpił od wierności Janowi Kazimierzowi i - wraz z wojewodą poznańskim Krzysztofem Opalińskim oraz podkanclerzym koronnym Hieronimem Radziejowskim - poddał pod Ujściem wojska wielkopolskie szwedzkiemu marszałkowi polnemu Arwidowi von Wittenbergowi oraz uznał króla szwedzkiego Karola X Gustawa za władcę Polski. Tyle właśnie zaczerpnął z biografii tego mężczyzny Henryk Sienkiewicz, by odwzorować jego postępowanie w powieści Potop. Jeśli ktoś nie zainteresował się postacią Grudzińskiego po lekturze, nie dowiedział się, że zdrajca powrócił do służby Rzeczypospolitej i podjął walkę z najeźdźcą, w konsekwencji czego Szwedzki spalili będące w jego posiadaniu zamki w Złotowie oraz Drahimiu. Grudziński w rzeczywistości był również fundatorem licznych kościołów (dzięki niemu zbudowano farę złotowską pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny).

Krzysztof Opaliński

Urodził się w 1605 (lub 1609), a zmarł w 1655 roku. Był poetą, który w 1637 roku został wojewodą poznańskim. Opaliński był jednym z przywódców opozycji magnackiej przeciw Władysławowi IV i Janowi Kazimierzowi. Sienkiewicz ukazał go w powieści jako zdrajcę.

Piotr Opaliński – był szlachcicem herbu Łodzia, kasztelanem poznańskim, wojewodą poznańskim, starostą pobiedzkim i śremskim.
Jakub Rozdrażewski – wojewoda inowrocławski (szwagier Piotra Opalińskiego).
Sędziwój Czarnkowski – kasztelan poznański (szwagier Krzysztofa Opalińskiego).
Stanisław Pogorzelski – kasztelan kaliski.
Maksymilian Miastkowski – kasztelan krzywiński.
Paweł Gębicki – pan międzyrzecki.
Hieronim Radziejowski

Hieronim Radziejowski to szlachcic herbu Junosza, urodzony 1612, a zmarły w 1667 roku. Zajmował stanowisko podkanclerza koronnego, wojewody inflanckiego, starosty sochaczewskiego oraz łomżyńskiego.

Przeszedł na stronę Szwedów, by przekazać im wszystkie informacje o polskich żołnierzach. Sienkiewicz czerpał informacje potrzebne do skonstruowania tej postaci z wielu źródłowych dokumentów. Dowiedział się z nich o sporze Hieronima z królem Janem Kazimierzem oraz o służbie Polaka u Szwedów.

Z historycznych książek można dowiedzieć się o przyczynie zatargu Radziejowskiego z monarchą. Sprzeczkę zapoczątkowało przechwycenie prywatnej korespondencji Radziejowskiego przez władcę. Jan Kazimierz dowiedział się z tych listów (pisanych do Marii Ludwiki), że poddany krytykował jego decyzje oraz sugerował, że ma on romans z jego żoną. W efekcie odkrycia podkanclerzy został odsunięty od udziału w naradach dowódców i doradców króla, po czym zaczął rozsiewać plotki o wrogości monarchy względem szlachty. Do pogodzenia zwaśnionych mężczyzn doszło przed bitwą pod Beresteczkiem. Niestety, nie był to koniec waśni, która odrodziła się po walce. Radziejowski, zarzucając Janowi Kazimierzowi nieudolne dowodzenie i dopuszczenie do ucieczki Kozaków, zaproponował zwołanie pospolitego ruszenia i rozpoczęcie negocjacji z Chmielnickim.

Podczas potopu szwedzkiego Hieronim został doceniony w Sztokholmie, gdzie tworzył plany kolejnych ataków (uwzględniając słabe punkty polskiego wojska) oraz szczegóły wymierzonego przeciw ojczyźnie sojuszu pomiędzy Szwecją, Kozaczyzną i Siedmiogrodem.

strona:    1    2    3    4    5    6    7  

Zobacz inne artykuły:

Inne
Charakterystyka Aleksandry Billewiczówny
Charakterystyka Andrzeja Kmicica / Babinicza
Czas i miejsce akcji „Potopu”
Geneza i okoliczności powstania „Potopu”
„Potop” - TOM I - streszczenie szczegółowe
Przegląd bohaterów historycznych „Potopu”
„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe
Obraz XVII-wiecznego społeczeństwa w powieści Henryka Sienkiewicza
„Ku pokrzepieniu serc” - znaczenie utworu „Potop”
Bohaterowie fikcyjni oraz znani z historii, a nieobecni we współczesnych podręcznikach
Sposoby kreowania postaci w powieści „Potop”
„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe
Język i styl powieści historycznej „Potop”
„Potop” Henryka Sienkiewicza jako powieść historyczna
Kompozycja i artyzm powieści „Potop”
Tło historyczne „Potopu” - stosunki polsko-szwedzkie w XVII wieku
Streszczenie „Potopu” w pigułce
Jan Onufry Zagłoba - charakterystyka
Biografia Henryka Sienkiewicza
Motyw miłości w „Potopie”
Szczegółowy plan wydarzeń „Potopu”
Powieść historyczna w dziewiętnastowiecznej Polsce
Janusz Radziwiłł - charakterystyka
Filmowe adaptacje „Potopu”
Polscy powieściopisarze o „Potopie”
Krytycy literaccy i badacze o „Potopie”
Wypowiedzi o Sienkiewiczu
Kalendarium twórczości Henryka Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
Ciekawostki o Henryku Sienkiewiczu
Najważniejsze cytaty z „Potopu”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies