Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Potop

Biografia Henryka Sienkiewicza

Autor: Dorota Blednicka

Lata 1872 – 1875 to okres wzmożonej działalności dziennikarskiej. Pod pseudonimem Litwos, rozpoczął pracę dla Gazety Polskiej, pisząc co dwa tygodnie felietony o sprawach codziennych. Po objęciu redakcji przez Edwarda Leo, Sienkiewicz został autorem cotygodniowego cyklu Chwila obecna. W marcu 1874 roku poznał Marię Kellerównę i wkrótce oświadczył się. Został przyjęty przez zamożną pannę ku niezadowoleniu jej rodziców, którzy w listopadzie zerwali zaręczyny. Maria, zakochana w młodym Henryku, do końca życia pozostała samotna.

W sierpniu i wrześniu 1874 roku Sienkiewicz odbył pierwszą podróż zagraniczną do Francji i Belgii. Od 1875 roku pisał recenzje teatralne na łamach Niwy. Praca redaktora ułatwiła mu dostanie się na salony hrabiny Karolowej Chłapowskiej, znanej później aktorki, występującej pod pseudonimem Helena Modrzejewska. Uczestniczył we wtorkowych spotkaniach młodych pisarzy, wśród których powstała idea emigracji do Ameryki. Do znalezienia ziemi pod budowę farmy zostali wyznaczeni Sienkiewicz i Julian Sypniewski. W lutym 1876 roku dzięki udzielonej przez Gazetę Polską pożyczce, którą miał spłacić cyklem artykułów, Henryk wyruszył do Ameryki. 23 lutego tego roku Sienkiewicz i jego towarzysz weszli na statek „Germanicus” i popłynęli do Nowego Jorku. Przez kolejne trzy miesiące przebywali w San Francisco, a w połowie czerwca ruszyli do Kalifornii, gdzie w Anaheim kupili ziemię, na której miała stanąć farma. Jesienią pojawili się tam pozostali osadnicy, lecz wkrótce w wyniku nieustannych zatargów, Henryk jako pierwszy opuścił wspólny dom i rozpoczął podróż po Stanach Zjednoczonych, która zaowocowała słynnymi Listami z podróży dla Gazety Polskiej. W tym okresie pisarz rozpoczął również pracę nad dramatem Na przebój. Na początku 1878 roku wyruszył do Bostonu, Pittsburgha i Nowego Jorku, by śledzić występy Heleny Modrzejewskiej, która zaczęła odnosić sukcesy jako aktorka.

W marcu, po dwóch latach pobytu w Stanach Zjednoczonych, wyruszył w podróż powrotną do Europy, zatrzymując się na rok w Paryżu. Pracował tu intensywnie nad serią utworów nowelistycznych, które przyniosły mu sławę. W teatrze lwowskim wystawiono jego dramat Na jedną kartę. Pisarz znalazł się ponownie w trudnej sytuacji finansowej. Pomógł mu wtedy Bruno Abakanowicz, który zorganizował szereg odczytów młodego pisarza. Wydawnictwo Gebethner i Wolff podpisało z Sienkiewiczem umowę na wydanie zbioru jego utworów, a otrzymana zaliczka umożliwiła mu kolejną podróż.
We wrześniu 1879 roku w Wenecji spotkał Marię Szetkiewiczównę. Wkrótce po tym ona wróciła do Warszawy, a on wyruszył do Rzymu. W listopadzie powrócił do Warszawy i zaczął starania o rękę Marii. Rodzice dziewczyny niechętnie przyjęli konkury pisarza, a zaręczyny uniemożliwił stan jej zdrowia. Przez cały następny rok Maria przebywała w uzdrowiskach południowej Europy, a młodzi nawet ze sobą nie korespondowali. Pomimo sprzeciwów rodziny, 16 sierpnia 1881 roku w kościele kanoniczek na placu Teatralnym odbył się ich ślub. W 1882 roku Sienkiewicz objął redakcję Słowa, lecz praca ta uniemożliwiała mu rozwój własnej twórczości. Wkrótce po narodzinach syna, Henryka Józefa, pisarz uciekł do Nałęczowa, gdzie rozpoczął pisanie powieści Wilcze gniazdo, którą ostatecznie zatytułował Ogniem i mieczem. Od 2 maja 1883 roku powieść zaczęła ukazywać się w odcinkach w Słowie. W tym czasie, kilka tygodni po narodzinach córki Jadwigi, nastąpił nawrót choroby Marii i Sienkiewicz razem z żoną opuścił Warszawę. W kolejnych uzdrowiskach pracował nad Potopem. 19 października 1885 roku zmarła Maria i Sienkiewicz powrócił do kraju sam. Następnie, szukając ukojenia po tragicznych przeżyciach, wyruszył w towarzystwie Kazimierza Pochwalskiego i Antoniego Zaleskiego do Konstantynopola. Tam powstał pomysł ostatniej części Trylogii – Pana Wołodyjowskiego. Pracę nad powieścią rozpoczął w marcu 1887 roku, po podróży do Aten, Neapolu, Rzymu i Florencji.

strona:    1    2    3    4  

Szybki test:

Oblęgorek, majątek Sienkiewicza, który w 1900 roku otrzymał od polskiego społeczeństwa leży obecnie w województwie:
a) małopolskim
b) lubelskim
c) świętokrzyskim
d) podkarpackim
Rozwiązanie

W 1900 roku autor „Potopu” otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu:
a) Wileńskiego
b) Warszawskiego
c) Lwowskiego
d) Jagiellońskiego
Rozwiązanie

W momencie wybuchu powstania styczniowego Sienkiewicz miał:
a) szesnaście lat
b) piętnaście lat
c) czternaście lat
d) siedemnaście lat
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
Charakterystyka Aleksandry Billewiczówny
Charakterystyka Andrzeja Kmicica / Babinicza
Czas i miejsce akcji „Potopu”
Geneza i okoliczności powstania „Potopu”
„Potop” - TOM I - streszczenie szczegółowe
Przegląd bohaterów historycznych „Potopu”
„Potop” - TOM II - streszczenie szczegółowe
Obraz XVII-wiecznego społeczeństwa w powieści Henryka Sienkiewicza
„Ku pokrzepieniu serc” - znaczenie utworu „Potop”
Bohaterowie fikcyjni oraz znani z historii, a nieobecni we współczesnych podręcznikach
Sposoby kreowania postaci w powieści „Potop”
„Potop” - TOM III - streszczenie szczegółowe
Język i styl powieści historycznej „Potop”
„Potop” Henryka Sienkiewicza jako powieść historyczna
Kompozycja i artyzm powieści „Potop”
Tło historyczne „Potopu” - stosunki polsko-szwedzkie w XVII wieku
Streszczenie „Potopu” w pigułce
Jan Onufry Zagłoba - charakterystyka
Biografia Henryka Sienkiewicza
Motyw miłości w „Potopie”
Szczegółowy plan wydarzeń „Potopu”
Powieść historyczna w dziewiętnastowiecznej Polsce
Janusz Radziwiłł - charakterystyka
Filmowe adaptacje „Potopu”
Polscy powieściopisarze o „Potopie”
Krytycy literaccy i badacze o „Potopie”
Wypowiedzi o Sienkiewiczu
Kalendarium twórczości Henryka Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
Ciekawostki o Henryku Sienkiewiczu
Najważniejsze cytaty z „Potopu”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies