Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zemsta
Mury Jerycha – Stary Testament prezentuje opowieść o podboju miasta Jerycho. Po śmierci Mojżesza Naród Wybrany pod wodzą Jozuego stanął u bram potężnie obwarowanego Jerycha. Przez sześć dni wojsko żydowskie niezmordowanie okrążało miasto, dmuchając w trąby, aż siódmego dnia, po siódmym okrążeniu mury miasta rozpadły się.
Mur Zachodni czyli Ściana Płaczu – jest jedyną zachowaną po dzień dzisiejszy pozostałością Świątyni Jerozolimskiej wzniesionej w latach 966 – 959 p.n.e. przez króla Salomona na wzgórzu Moria, na tak zwanej „Świętej Skale”. Jest to najświętsze miejsce judaizmu. Spotykają się tu jego wyznawcy, ale nie tylko. Ściana Płaczu stanowi cel wielu podróży, pielgrzymek i wędrówek. Jej nazwa pochodzi od tego, że przybywający pod mur Żydzi opłakują zniszczenie Świątyni i swoje wygnanie, przy tym modlą się, czytają Talmud (świętą księgę), a w szczeliny skalnych bloków wkładają niewielkie karteczki z wypisanymi prośbami.
Obecnie, by karteczki trafiały do szczelin, nie trzeba nawet wyjeżdżać do Izraela. Dzięki pomysłowości pewnej firmy telekomunikacyjnej, „petycje” (prośby) można wysyłać faksem, a pracownicy spółki codziennie „dostarczają” do świętego miejsca setki takich przesyłek
Pod Ścianą Płaczu modlił się w 2000 roku papież Jan Paweł II. To wydarzenie miało także wymowę symboliczną – oznaczało akceptację i wspólnotę z braćmi innego wyznania czynioną przez głowę kościoła katolickiego.
Mur Chiński – należy do murów obronnych, jest zaopatrzony w bramy i wieże. Miał ochraniać Chińczyków przed najazdami ludów z Wielkiego Stepu (Hunów, Persów, Mongołów). Mur Chiński w swojej głównej części, nie licząc bocznych odgałęzień liczy ponad 2400 kilometrów (odległość równa odległości między Londynem a Moskwą). Ciągnie się od morza Pohaj na północny wschód od Pekinu poprzez Chiny Północne aż do pustyni Gobi. Jego budowę rozpoczęto w 214 r. p.n.e., choć pierwsze odcinki zaczęły powstawać już w VI w. p.n.e., ale była to tylko inicjatywa nadgranicznej ludności. Bardziej zwarty kształt zapragnął nadać „strzępiastej” – fragmentarycznej budowli pierwszy cesarz Chin – Qin Shi Huang w III w. p.n.e. Początkowo w budowie brało udział 300 tysięcy ludzi, ale siły te okazały się niewystarczające, wówczas „dostarczano” robotników z więzień oraz rekrutów. Szacuje się, że w akcję tworzenia fortyfikacji zaangażowanych było ponad 3,5 miliona osób, to jest około 70% ludności ówczesnych Chin. Katorżnicza praca pociągała za sobą ofiary, oblicza się, że było ich około miliona.Budowla utrzymana jest w stylu antycznym chińskim, a wykonana z kamienia i cegły.
7 lipca 2007 roku została wpisana w rejestr siedmiu nowych cudów świata.
Mur Berliński – to system umocnień i zapór o długości 155 kilometrów. Wykonany z betonu, dodatkowo umocniony systemem okopów, drutem kolczastym i minami. Dzielił stolicę ówczesnej Niemieckiej Republiki Demokratycznej na Berlin Zachodni i Berlin Wschodni. Powstał w 1969 roku z inicjatywy władz NRD, a miał „hamować” masowe wyjazdy ludności na Zachód. Zdarzały się próby ucieczki i „przebicia” przez mur, ale były na ogół chybione. Około 240 osób poniosło śmierć podczas prób przekraczania obiektu. Pierwszą z nich był Rudolf Urban, który zginął już szóstego dnia (czyli 19 sierpnia 1961 roku) od momentu wydania zakazu o przekraczaniu granicy.Słynne mury w historii i kulturze
Autor: Ewa PetniakMury Jerycha – Stary Testament prezentuje opowieść o podboju miasta Jerycho. Po śmierci Mojżesza Naród Wybrany pod wodzą Jozuego stanął u bram potężnie obwarowanego Jerycha. Przez sześć dni wojsko żydowskie niezmordowanie okrążało miasto, dmuchając w trąby, aż siódmego dnia, po siódmym okrążeniu mury miasta rozpadły się.
Mur Zachodni czyli Ściana Płaczu – jest jedyną zachowaną po dzień dzisiejszy pozostałością Świątyni Jerozolimskiej wzniesionej w latach 966 – 959 p.n.e. przez króla Salomona na wzgórzu Moria, na tak zwanej „Świętej Skale”. Jest to najświętsze miejsce judaizmu. Spotykają się tu jego wyznawcy, ale nie tylko. Ściana Płaczu stanowi cel wielu podróży, pielgrzymek i wędrówek. Jej nazwa pochodzi od tego, że przybywający pod mur Żydzi opłakują zniszczenie Świątyni i swoje wygnanie, przy tym modlą się, czytają Talmud (świętą księgę), a w szczeliny skalnych bloków wkładają niewielkie karteczki z wypisanymi prośbami.
Obecnie, by karteczki trafiały do szczelin, nie trzeba nawet wyjeżdżać do Izraela. Dzięki pomysłowości pewnej firmy telekomunikacyjnej, „petycje” (prośby) można wysyłać faksem, a pracownicy spółki codziennie „dostarczają” do świętego miejsca setki takich przesyłek
Pod Ścianą Płaczu modlił się w 2000 roku papież Jan Paweł II. To wydarzenie miało także wymowę symboliczną – oznaczało akceptację i wspólnotę z braćmi innego wyznania czynioną przez głowę kościoła katolickiego.
Mur Chiński – należy do murów obronnych, jest zaopatrzony w bramy i wieże. Miał ochraniać Chińczyków przed najazdami ludów z Wielkiego Stepu (Hunów, Persów, Mongołów). Mur Chiński w swojej głównej części, nie licząc bocznych odgałęzień liczy ponad 2400 kilometrów (odległość równa odległości między Londynem a Moskwą). Ciągnie się od morza Pohaj na północny wschód od Pekinu poprzez Chiny Północne aż do pustyni Gobi. Jego budowę rozpoczęto w 214 r. p.n.e., choć pierwsze odcinki zaczęły powstawać już w VI w. p.n.e., ale była to tylko inicjatywa nadgranicznej ludności. Bardziej zwarty kształt zapragnął nadać „strzępiastej” – fragmentarycznej budowli pierwszy cesarz Chin – Qin Shi Huang w III w. p.n.e. Początkowo w budowie brało udział 300 tysięcy ludzi, ale siły te okazały się niewystarczające, wówczas „dostarczano” robotników z więzień oraz rekrutów. Szacuje się, że w akcję tworzenia fortyfikacji zaangażowanych było ponad 3,5 miliona osób, to jest około 70% ludności ówczesnych Chin. Katorżnicza praca pociągała za sobą ofiary, oblicza się, że było ich około miliona.Budowla utrzymana jest w stylu antycznym chińskim, a wykonana z kamienia i cegły.
7 lipca 2007 roku została wpisana w rejestr siedmiu nowych cudów świata.
Przez blisko trzydzieści lat komunikacja między dwoma częściami miasta odbywała się poprzez silnie strzeżone przejścia.
Obalanie blokady, która stała się symbolem wewnętrznych napięć narodowych, politycznych oraz „sygnaturą” izolacji i przemocy względem tych, którzy chcieli opuścić kraj, rozpoczęło się w listopadzie 1989 roku, a trwało do października 1990 roku. Kawałki betonu, pozostałe po demontażu muru, zaczęły pełnić funkcję pamiątek.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies