Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dżuma

Pozostali bohaterowie „Dżumy”

Autor: Karolina Marlga

Michel – dozorca w kamienicy, w której mieszka doktor Rieux. Starszy człowiek bardzo sumiennie wykonuje swoje obowiązki. Nie może uwierzyć, że w jego kamienicy znaleziono szczury. Jest pierwszą ludzką ofiarą dżumy.

Żona doktora Rieux – ciężko chora kobieta, która wyjeżdża do sanatorium na kilka tygodni przed zamknięciem bram miasta. Tak opisuje ją narrator: „(...) ta twarz trzydziestoletnia, mimo śladów choroby, była wciąż twarzą młodości, może dzięki owemu uśmiechowi, który górował nad resztą”. Kobieta umiera w górskim sanatorium. Wiadomość o tym dociera do jej męża, wkrótce po śmierci Tarrou.

Stary astmatyk – jeden z pacjentów doktora. Stary Hiszpan jest postacią bardzo barwną i oryginalną. Przykuty do łóżka z własnej woli: „(…) z zawodu kramarz, mając pięćdziesiąt lat doszedł do wniosku, że dosyć już zrobił. Położył się i odtąd nie wstał więcej, choć pozycja stojąca nie pogarszała choroby. Przy pomocy niewielkiej renty dożył siedemdziesięciu pięciu lat, które dźwigał wesoło”.

Odmierza czas przekładając groch z jednego garnka do drugiego. Nie wychodzi nigdzie ze swojego mieszkania. Jest świetnie zorientowany w sytuacji panującej w mieście. Docierają do niego wszystkie plotki. Tarrou, który odwiedzał go razem z doktorem Rieux. Bardzo go lubi. Zastanawia się nawet, czy stary astmatyk nie jest świętym.

Sędzia śledczy Othon – typowy legalista, zawsze postępuje według zaleceń i przepisów. Powściągliwy w okazywaniu emocji nawet w stosunku do swojej najbliższej rodziny. Ojciec dwójki dzieci. Tarrou po raz pierwszy widzi go, gdy zjawia się z rodziną w hotelowej restauracji. Opisuje go: „Ojciec jest wysokim, chudym mężczyzną ubranym na czarno, w sztywnym kołnierzyku. Środek czaszki ma łysy, a z prawej i lewej kępki siwych włosów. Małe, okrągłe i ostre oczy, cienki nos i wąskie usta nadają mu wygląd dobrze wychowanej sowy”.

Jeanowi nie podoba się podejście sędziego do własnej rodziny, zwłaszcza do dzieci. Traktuje je, jak tresowane psy. Boi się go Cottard, ponieważ sędzia reprezentuje wymiar sprawiedliwości. Othon ostrzega Ramberta, by nie zadawał się z przemytnikami.
Zachodzi w nim zmiana, gdy trafia do obozu izolacyjnego. Zaniedbuje siebie. Rozpacza nad śmiercią synka – Filipa. Po tym przeżyciu postanawia dołączyć do formacji sanitarnych. Zostaje pracownikiem administracji obozu znajdującego się na stadionie. Podobnie jak Tarrou, umiera jako jedna z ostatnich ofiar dżumy.

Filip – synek sędziego śledczego Othona. Jest pierwszym pacjentem, na którym Rieux decyduje się przetestować serum Castela. Niestety, próba nie powodzi się. Chłopczyk umiera. Przechodzi wielkie katusze na oczach wszystkich głównych bohaterów powieści zebranych w jego szpitalnym pokoju. Śmierć chłopca staje się sygnałem do wewnętrznego buntu ojca Paneloux.

Doktor Richard – uznawany za jednego z najlepszych specjalistów w mieście. Sekretarz generalny syndykatu lekarzy w Oranie. Jako ekspert prefektury ma duże możliwości działania. Jest bardzo asekurancki i nie chce nawet słyszeć o dżumie. Przyparty do muru zgadza się z Rieux, że mają do czynienia z epidemią. Jest odpowiedzialny za cotygodniowe raporty statystyczne o rozwoju epidemii. Gdy ogłosił, że choroba zaczyna się powoli cofać, zaraził się i zmarł.

Doktor Castel – przyjaciel doktora Rieux. Starszy człowiek jako pierwszy nazywa chorobę po imieniu. Wraz z Rieux próbuje przekonać władze miasta do wprowadzenia stanu epidemii. Przygotowuje specjalne serum na bazie mikroba dżumy. Jego lek początkowo nieskuteczny, z czasem odnosi wielki sukces.

Pani Rieux – matka doktora, przybywa do miasta tuż przed zamknięciem bram. Chce opiekować się domem syna pod nieobecność jego żony. Tak o jej wyglądzie mówi narrator: „Była to mała kobieta o włosach przyprószonych srebrem, o oczach czarnych i łagodnych”. Jej spokój i troska napawają doktora nadzieją i dodają mu sił do dalszej walki z epidemią. Kobieta zaprzyjaźnia się z Tarrou. Wraz z synem czuwa przy jego łożu śmierci.

Raoul, Garcia, Gonzales, Marcel i Louis - znajomi Cottarda, którzy pomagają Rambertowi nielegalnie opuścić miasto.

Najlepiej poznajemy Gonzalesa – środkowego napastnika miejscowego klubu piłkarskiego. Nazywany także „koniem” ze względu na kształt swojej głowy. Mężczyzna przyłącza się do formacji sanitarnych i zostaje administratorem obozu izolacyjnego, mieszczącego się na stadionie miejskim.

Marcel i Louis są braćmi, obydwaj są też strażnikami na bramach miasta i oferują odpłatnie pomoc przy ucieczce Rambertowi. Raoul jest dowodzącym grupy szmuglerów, a Garcia jest kelnerem w hiszpańskiej restauracji i jednocześnie kontaktem Raoula.

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Dżuma” - streszczenie szczegółowe
„Dżuma” - krótkie streszczenie
Albert Camus - życiorys
Kompozycja „Dżumy” Alberta Camusa
Struktura „Dżumy” Alberta Camusa
Czas i miejsce akcji „Dżumy”
Problematyka „Dżumy” Alberta Camusa
„Dżuma” - plan wydarzeń
Dramat postaw moralnych w „Dżumie” Camusa
Co symbolizuje „dżuma” z powieści Camusa?
Portret lekarza w „Dżumie” Alberta Camusa
„Dżuma” - moralne przesłanie utworu
Jak zmienił się Oran w wyniku epidemii dżumy?
Egzystencjalizm w „Dżumie”
Motyw przyjaźni w „Dżumie”
Jak zachowywali się bohaterowie wobec dżumy w powieści Camusa?
„Dżuma” jako powieść o wojnie
„Dżuma” jako poowieść o śmierci
„Dżuma” jako powieść o złu - motyw zła
„Dżuma” jako powieść parabola
Motyw przemiany w „Dżumie”
Motyw apokalipsy w „Dżumie”
Motyw pracy w „Dżumie”
Motyw ludzkiej solidarności w „Dżumie”
Motyw cierpienia w „Dżumie”
Motyw choroby w „Dżumie”
Co oznacza twierdzenie „bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika”?
Najważniejsze cytaty z powieści „Dżuma”
Postawy ludzi wobec zagrożenia w „Dżumie” Camusa
Znaczenie motta powieści „Dżuma”
Nawiązania w kulturze do „Dżumy”
Bibliografia
Bezpośrednie odwołania do innych dzieł literackich w „Dżumie”




Bohaterowie
Doktor Bernard Rieux - charakterystyka
Jean Tarrou - charakterystyka
Ojciec Paneloux - charakterystyka
Raymond Rambert - charakterystyka
Cottard - charakterystyka
Joseph Grand - charakterystyka
Pozostali bohaterowie „Dżumy”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies