Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nad Niemnem
Ostatnie opowiadanie cyklu „Gloria victis” stanowi nowelka o identycznym tytule: „Gloria victis”. Wydarzenia w niej przedstawione są raczej alegoryczne, symboliczne, zasady poetyki realistycznej zostały w znacznym stopniu ograniczone. Narracja utrzymana jest w konwencji baśni, a las spełnia funkcję narratora. Leśne drzewa relacjonują przebieg powstańczych wypadków, wspominają bohaterów i walki. Ich relację wypełnia patos i powaga. „Gloria victis” to hołd złożony w ofierze męczennikom sprawy narodowej.
W twórczości Elizy Orzeszkowej pobrzmiewają echa powstania styczniowego (1863 - 1864). Dzieła pisarki zaangażowane są w ówczesną problematykę społeczną, narodową i patriotyczną. Autorka pragnęła wskazać i podkreślić znaczenie działań na rzecz wolności, przypomnieć o obowiązku walki w obronie tejże wolności i tożsamości narodowej. Jej utwory miały rozbudzać świadomość narodową, dlatego mnóstwo w nich aluzji historycznych. Zawierały ponadto pewne wskazówki dotyczące życia w popowstaniowej rzeczywistości: idea pracy i utrzymania ziemi, potępienie kosmopolityzmu. Pośród wielu utworów wspominających wydarzenia historyczne, opiewających bohaterów, twórczość Orzeszkowej zajmuje szczególne miejsce. Dziedzictwo literackie powieściopisarki stało się zwierciadłem epoki - nie tej, która przeminęła, ale tej, która ze względu na patriotyczne i społeczne przesłania, wpłynęła na teraźniejszość.
strona: 1 2 3 4
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Obraz powstania styczniowego w twórczości Elizy Orzeszkowej
Autor: Ewa PetniakOstatnie opowiadanie cyklu „Gloria victis” stanowi nowelka o identycznym tytule: „Gloria victis”. Wydarzenia w niej przedstawione są raczej alegoryczne, symboliczne, zasady poetyki realistycznej zostały w znacznym stopniu ograniczone. Narracja utrzymana jest w konwencji baśni, a las spełnia funkcję narratora. Leśne drzewa relacjonują przebieg powstańczych wypadków, wspominają bohaterów i walki. Ich relację wypełnia patos i powaga. „Gloria victis” to hołd złożony w ofierze męczennikom sprawy narodowej.
W twórczości Elizy Orzeszkowej pobrzmiewają echa powstania styczniowego (1863 - 1864). Dzieła pisarki zaangażowane są w ówczesną problematykę społeczną, narodową i patriotyczną. Autorka pragnęła wskazać i podkreślić znaczenie działań na rzecz wolności, przypomnieć o obowiązku walki w obronie tejże wolności i tożsamości narodowej. Jej utwory miały rozbudzać świadomość narodową, dlatego mnóstwo w nich aluzji historycznych. Zawierały ponadto pewne wskazówki dotyczące życia w popowstaniowej rzeczywistości: idea pracy i utrzymania ziemi, potępienie kosmopolityzmu. Pośród wielu utworów wspominających wydarzenia historyczne, opiewających bohaterów, twórczość Orzeszkowej zajmuje szczególne miejsce. Dziedzictwo literackie powieściopisarki stało się zwierciadłem epoki - nie tej, która przeminęła, ale tej, która ze względu na patriotyczne i społeczne przesłania, wpłynęła na teraźniejszość.
strona: 1 2 3 4
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies