Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Sklepy cynamonowe

„Noc wielkiego sezonu” – streszczenie

Autor: Jakub Rudnicki

Pośród lat normalnych rodzą się lata osobliwe i wyrodne. Pojawia się trzynasty miesiąc. Lato przedłuża swoje panowanie rodząc niepotrzebne dni. Można je porównać do apokryfów lub białych niezadrukowanych kartek.

Narrator wspomina wielką księgę kalendarza. Pragnie, by, by historie o jego ojcu wrosły w nią. Opowiada o wydarzeniach, które rozegrały się w trzynastym miesiącu. Powietrze było orzeźwiające. Pod nowym niebem, w okolicę nowego Bożego Roku, czuło się jak w nowym mieszkaniu. Ojciec siedział za kontuarem sklepu. Przeglądał rachunki. Zachowywał się niczym w ptaszarni. Czuć było nadchodzącą jesień. Na półkach gromadzono towary. Ojciec uspokajał te masy. Nadchodziła pora Wielkiego Sezonu. Ludzie byli ożywieni.

Boczne ulice były puste. Gdzieniegdzie bawiły się dzieci. Świat zaczynał więdnąć. Ludzie oddawali się obrzędowi jesiennych zakupów. Zapadła jesienna noc. Zaczęła się wielka wędrówka. Ojciec nasłuchiwał zdenerwowany. Z zewnątrz dobiegał szum. Jakub zaczął szukać subiektów. Młodzieńcy uganiali się za Adelą. Sklepikarz był zdenerwowany. Do wnętrza napłynął tłum. Zażądał, by właściciel zaczął handlować. Zaczął odwijać wielkie bale z suknami. Przestrzeń sklepu rozszerzyła się.

Ojciec biegał gniewny. Starał się zapanować nad kupującymi., Subiekci wyciągnęli Adelę przez okno. Ludzie śmiali się głusi na gniewne słowa ojca. Zawierali transakcje. Bezmyślnie rozmawiali o towarach. Błazeński tłum z czasem się rozpraszał. Ojcowie miasta prowadzili dostojne dyskusje. Dzień nie miał świtu, ani wieczoru.

Ojciec powoli się uspokajał. Obserwował rybaków. Na niebie zaroiło się od dziwnych ptaków. Niebo przypominało stary fresk. Ojciec poznał je. Potomstwo niegdyś hodowanych przez niego ptaków było puste i bez życia. Stanowiły rupieciarnię ptasiego Raju. Nie poznawały swego Mistrza. Ludzki tłum zaczął rzucać do nich kamieniami. W końcu pozostały same skrzydła. Ojciec posmutniał. Nastał normalny poranek. Adela przygotowywała kawę. Kot mył się w słońcu.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Sklepy cynamonowe” – krótkie streszczenie „Noc wielkiego sezonu” – streszczenie „Wichura” – streszczenie „Karakony” – streszczenie „Ulica Krokodyli” – streszczenie „Sklepy cynamonowe” – streszczenie „Pan Karol” – streszczenie „Pan” – streszczenie „Nemrod” – streszczenie „Traktat o manekinach. Dokończenie” – streszczenie „Traktat o manekinach. Ciąg dalszy” – streszczenie „Traktat o manekinach albo wtóra księga rodzaju” – streszczenie „Manekiny” – streszczenie „Ptaki” – streszczenie „Nawiedzenie” – streszczenie „Sierpień” – streszczenie	Czas i miejsce akcji „Sklepów cynamonowych” „Sklepy cynamonowe” - wyjaśnienie tytułu „Sklepy cynamonowe” – geneza utworu Czym dla głównego bohatera są „sklepy cynamonowe”? Bohaterowie „Sklepów cynamonowych” Bruno Schulz - fakty z biografii Motyw dzieciństwa w „Sklepach cynamonowych” Schulza Postać ojca w „Sklepach cynamonowych” Mit w opowiadaniach Schulza Oniryzm w „Sklepach cynamonowych” Schulza Degradacja człowieka w „Sklepach cynamonowych” Język „Sklepów cynamonowych” „Sklepy cynamonowe” jako przykład prozy poetyckiej Koncepcja literacka opowiadań Schulza Przemiana bohaterów w „Sklepach cynamonowych” Przestrzeń w „Sklepach cynamonowych” Schulza Życiorys Brunona Schulza Motyw labiryntu w „Sklepach cynamonowych” Czas w „Sklepach cynamonowych” Schulza Dlaczego bohater nazywa sklepy cynamonowymi? Motyw miasta w „Sklepach cynamonowych” Wyznaczniki prozy Schulza na przykładzie „Sklepów cynamonowych” „Sklepy cynamonowe” – najważniejsze cytaty Bruno Schulz o „Sklepach cynamonowych” Bruno Schulz o roli dzieciństwa
Bohaterowie

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies