Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Sklepy cynamonowe
Bruno Schulz był pisarzem, krytykiem literackim i grafikiem. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych awangardowych pisarzy dwudziestolecia międzywojennego.
Urodził się 12 lipca 1892 roku jaku trzecie dziecko Jakuba i Henrietty. Żydowska rodzina mieszkała przy rynku w Drohobyczu. Ojciec pisarza był właścicielem sklepu z tkaniami. Zatrudniał kilku sprzedawców. Od dzieciństwa Schulz przejawiał uzdolnienia plastyczne.
Po maturze trzy lata studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej. Potem uczył się w Wiedniu malarstwa. Naukę przerwał wybuch I wojny światowej. Pogorszył się też stan zdrowia przyszłego pisarza.
Stan finansowy rodziny Schulzów uległ pogorszeniu po śmierci ojca w 1915 roku. Kolejne lata Brunon zajmował się malarstwem, rysunkiem i grafiką. Najciekawszy zbiór grafik autora to „Xięga bałwochwalcza”. Wyrażała obsesje erotyczno-masochistyczne. Schulz od 1924 roku był nauczycielem rysunków oraz prac ręcznych w drohobyckim gimnazjum im. Władysława Jagiełły.
Wyjazdy w Zakopanem pozwoliły mu poznać Stanisława Ignacego Witkiewicza. Debiutem literackim Brunona Schulza były „Sklepy cynamonowe”, wydane w 1933 (1934) roku między innymi dzięki pomocy Zofii Nałkowskiej. Wkrótce na język polski przełożył „Proces” Franza Kafki. Utrzymywał kontakt z literackim centrum polskiej kultury.
Kolejny utwór „Sanatorium pod klepsydrą” ukazał się w 1937 roku. Pisarz nie ukończył książki „Mesjasz”. Jej rękopisy zaginęły.
Zginął w listopadzie 1942 roku zastrzelony przez gestapowca na ulicy getta w Drohobyczu. Dzień później planowana była jego ucieczka…
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Życiorys Brunona Schulza
Autor: Jakub RudnickiBruno Schulz był pisarzem, krytykiem literackim i grafikiem. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych awangardowych pisarzy dwudziestolecia międzywojennego.
Urodził się 12 lipca 1892 roku jaku trzecie dziecko Jakuba i Henrietty. Żydowska rodzina mieszkała przy rynku w Drohobyczu. Ojciec pisarza był właścicielem sklepu z tkaniami. Zatrudniał kilku sprzedawców. Od dzieciństwa Schulz przejawiał uzdolnienia plastyczne.
Po maturze trzy lata studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej. Potem uczył się w Wiedniu malarstwa. Naukę przerwał wybuch I wojny światowej. Pogorszył się też stan zdrowia przyszłego pisarza.
Stan finansowy rodziny Schulzów uległ pogorszeniu po śmierci ojca w 1915 roku. Kolejne lata Brunon zajmował się malarstwem, rysunkiem i grafiką. Najciekawszy zbiór grafik autora to „Xięga bałwochwalcza”. Wyrażała obsesje erotyczno-masochistyczne. Schulz od 1924 roku był nauczycielem rysunków oraz prac ręcznych w drohobyckim gimnazjum im. Władysława Jagiełły.
Wyjazdy w Zakopanem pozwoliły mu poznać Stanisława Ignacego Witkiewicza. Debiutem literackim Brunona Schulza były „Sklepy cynamonowe”, wydane w 1933 (1934) roku między innymi dzięki pomocy Zofii Nałkowskiej. Wkrótce na język polski przełożył „Proces” Franza Kafki. Utrzymywał kontakt z literackim centrum polskiej kultury.
Kolejny utwór „Sanatorium pod klepsydrą” ukazał się w 1937 roku. Pisarz nie ukończył książki „Mesjasz”. Jej rękopisy zaginęły.
Zginął w listopadzie 1942 roku zastrzelony przez gestapowca na ulicy getta w Drohobyczu. Dzień później planowana była jego ucieczka…
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies