Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Granica

Cechy powieści Nałkowskiej „Granica”

Autor: Dorota Blednicka

Zastosowanie inwersji czasowej – powieść zaczyna się i kończy zasadniczo w tym samym momencie. Autorka przez to ujawnia zakończenie dzieła, pozbawiając czytelnika elementu zaskoczenia i zmuszając go do skupienia uwagi na innych elementach akcji. Czytelnik nie zadaje sobie pytania: „co będzie dalej?”. Zastanawia się „dlaczego tak się stało?”.

Tworząc taki schemat czasu w powieści Nałkowska wzorowała się na twórczości Prousta.

Rozbudowana analiza psychiki bohaterów, ukazanie ich działań i poczynań, zmusza odbiorcę do osądzenia postaci. Do wyciągania wniosków, co jest dobre a co złe. Narrator powieści jest obiektywny. Przedstawia wydarzenia bez oceniania sytuacji i bohaterów.

Brak chronologii wydarzeń. Ukazane są najważniejsze zdarzenia z życia bohaterów. Bardzo często występują odwołania do sytuacji wcześniejszych.

Akcja powieści jest fragmentaryczna. Skupia się przede wszystkim na charakterystyce bohatera,. Wszelkie sytuacje mają poszerzyć czytelnikowi obraz postaci.

Nałkowska ukazuje różne punkty widzenia i opinie różnych postaci na to same zdarzenie lub sytuację. Umożliwia to czytelnikowi wyciągnięcie odpowiednich wniosków. Pomaga w odpowiedzi na pytanie, czy jest się takim, jak myślą ludzie, czy też takim, jak myślimy o sobie sami.

Osią konstrukcyjną powieści jest kariera Zenona Ziembiewicza i jego uwikłanie w trójkąt uczuciowy: on – żona – kochanka.

Dzięki zestawieniu różnorodnych sądów Nałkowska uzyskała obiektywny obraz całości.

Punkt ciężkości w powieści został przeniesiony z obserwacji wydarzeń na analizę psychologiczną postaci.

Każda postać, nawet drugoplanowa, jest scharakteryzowana poprzez swoje działania i opinie. Sprawia to, że pisarka stworzyła wiele portretów psychologicznych różnorodnych ludzi.

W powieści autorka zespoliła w jedność głęboką wiedzę o człowieku jako jednostce oraz jako części pewnej zbiorowości.

„Granica” to realistyczny obraz polskiej rzeczywistości lat międzywojennych.

Charakterystyczna dla powieści jest schematyczność losów bohaterów. Zenon Ziembiewicz, który potępiał erotyczne przygody ojca z folwarcznymi dziewczynami, sam związał się z córką kucharki w Boleborzy. Widział również słabość matki wobec poczynań ojca. Jej nieustanne wybaczanie zdrad. Sam jednak również wymagał od Elżbiety, by wybaczyła mu związek z Justyną.
Justyna Bogutówna stanęła przed takim samym dylematem, jak jej matka: samotne macierzyństwo. Jednak Karolina Bogutowa potrafiła zdecydować się na urodzenie i wychowanie córki, a Justyna usunęła ciążę.
Elżbieta cierpiała, wychowywana przez starą ciotkę. Po śmierci męża wyjeżchała za granicę, zostawiając swojego synka pod opieką teściowej. Tym samym pani Żancia będzie pełniła rolę opiekunki dziecka podobnie jak to czyniła Cecylia Kolichowska, opiekując się Elżbietą. Szaleństwo Justyny upodabnia ją do pierwszej żony Aleksandra Kolichowskiego, która postradała zmysły, ponieważ nie mogła mieć dzieci.

Szybki test:

Osią konstrukcyjną powieści nie jest:
a) uwikłanie Zenona w sprawy Tczewskich
b) uwikłanie Zenona w swoisty trójkąt uczuciowy: on – żona – kochanka.
c) kariera Zenona Ziembiewicza
d) wszystkie odpowiedzi są poprawne
Rozwiązanie

Akcja powieści jest:
a) zgodna z zasadą jedności czasu
b) odkrywcza
c) zagmatwana
d) fragmentaryczna
Rozwiązanie

Każda postać, nawet drugoplanowa, jest scharakteryzowana poprzez:
a) wypowiedzi
b) historię losów
c) działania i opinie
d) wygląd zewnetrzny
Rozwiązanie

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Granica” - krótkie streszczenie „Granica” - streszczenie szczegółowe z testem	„Granica” - czas i miejsce akcji „Granica” - informacje wstępne „Granica” - plan wydarzeń Droga kariery Zenona Ziembiewicza „Granica” - interpretacja i wieloznaczność tytułu Kariera Zenona Ziembiewicza Romans Zenona z Justyną w „Granicy” Życiorys i twórczość Nałkowskiej Cechy powieści Nałkowskiej „Granica” Miłość Zenona i Elżbiety w „Granicy” Filozofia w „Granicy” - „Jakimi ludźmi jesteśmy naprawdę? Czy takimi, jakimi nas widzą inni, czy też takimi, za jakich sami się uważamy?” Problem moralności w „Granicy” Obraz społeczeństwa w „Granicy” Obrona i oskarżenie Ziembiewicza Granice w powieści Kariera i władza w „Granicy” Geneza „Granicy” Nałkowskiej Granica filozoficzna w powieści Nałkowskiej – „jesteśmy takimi, jakimi nas widzą inni, czy też takimi, za jakich sami się uważamy?” Granica jako bariera społeczna w powieści Nałkowskiej Granice moralne w powieści Nałkowskiej - względność dobra i zła Znaczenie kamienicy Kolichowskiej Granica psychologiczna w powieści Nałkowskiej - „Musi coś przecież istnieć, jakaś granica, za którą nie wolno przejść, za którą przestaje się być sobą” Wymowa filozoficzna „Granicy” Miłość Elżbiety do Awaczewicza w „Granicy” Zofia Nałkowska - biogram Schemat boleborzański w „Granicy” Ostatnie lata życia Cecylii Kolichowskiej Losy Jasi Gołąbskiej w „Granicy” Powieść brukowa czy arcydzieło polskiej literatury – „Granica” Nałkowskiej Najważniejsze cytaty z „Granicy” Bibliografia
Bohaterowie
Zenon Ziembiewicz - charakterystyka Justyna Bogutówna - charakterystyka Elżbieta Biecka (później Ziembiewicz) - charakterystyka Cecylia Kolichowska (z domu Biecka) - charakterystyka Karol Wąbrowski - charakterystyka Joanna z Niemierów Ziembiewicz - charakterystyka Walerian Ziembiewicz - charakterystyka Pozostali bohaterowie „Granicy”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies