Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Granica
20 maja 1932 roku Nałkowska po raz pierwszy wspomniała w „Dziennikach” o nowej powieści, nad którą rozpoczęła pracę: „Rano piszę, leżąc w łóżku, ołówkiem notatki do tej „Granicy”, która powinna być inna, powinna być lepsza od wszystkich moich powieści”. W sierpniu miała napisaną już część dzieła. Przewlekła choroba uniemożliwiała jej systematyczne pisanie.
Ostateczną wersję powieści Nałkowska ukończyła w roku 1935. Jak sama twierdziła „śmiertelnym wysiłkiem do końcowego numeru, ostatnie te partie podwójne wywlekły ze mnie jakby resztę krwi”.
„Granica” została wydana w tym samym roku. Wcześniej publikowana była w odcinkach w czasopiśmie. Nakład wyczerpał się bardzo szybko. Krytyka literacka odczytywała dzieło różnie: jako powieść obyczajową, psychologiczną, filozoficzną, polityczną.
Powieść Nałkowskiej to historia człowieka, który w życiu chciał niewiele – być uczciwym. Jego losy wpisane zostały w realistyczny obraz polskiej rzeczywistości lat międzywojennych. Czyniło to „Granicę” powieścią o społeczeństwie. Końcowe fragmenty dzieła, dotyczące manifestacji robotników przed ratuszem, są bardzo wymowne. Pisarka interesowała się sytuacją w kraju. Panowały rządy sanacji. Coraz wyraźniej zaznaczał się podział klasowy i społeczny. „Granica” to także powieść o szczególnej roli schematów w życiu człowieka.
W roku 1936 „Granica” została wyróżniona państwową nagrodą literacką. Zyskała rzeszę czytelników i do tej pory jest wznawiana. Doczekała się dwóch ekranizacji filmowych – w 1938 i 1977 roku.
Powieść utrwaliła autorytet Nałkowskiej jako pisarki. Była najwybitniejszym dziełem pisarki. Utrwalała wartości uniwersalne, które pomimo upływu czasu nie utraciły znaczenia. „Granica” wpisana została w kanon polskiej literatury.
a) 1935
b) 1934
c) 1930
d) 1936
Rozwiązanie
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Geneza „Granicy” Nałkowskiej
Autor: Dorota Blednicka20 maja 1932 roku Nałkowska po raz pierwszy wspomniała w „Dziennikach” o nowej powieści, nad którą rozpoczęła pracę: „Rano piszę, leżąc w łóżku, ołówkiem notatki do tej „Granicy”, która powinna być inna, powinna być lepsza od wszystkich moich powieści”. W sierpniu miała napisaną już część dzieła. Przewlekła choroba uniemożliwiała jej systematyczne pisanie.
Ostateczną wersję powieści Nałkowska ukończyła w roku 1935. Jak sama twierdziła „śmiertelnym wysiłkiem do końcowego numeru, ostatnie te partie podwójne wywlekły ze mnie jakby resztę krwi”.
„Granica” została wydana w tym samym roku. Wcześniej publikowana była w odcinkach w czasopiśmie. Nakład wyczerpał się bardzo szybko. Krytyka literacka odczytywała dzieło różnie: jako powieść obyczajową, psychologiczną, filozoficzną, polityczną.
Powieść Nałkowskiej to historia człowieka, który w życiu chciał niewiele – być uczciwym. Jego losy wpisane zostały w realistyczny obraz polskiej rzeczywistości lat międzywojennych. Czyniło to „Granicę” powieścią o społeczeństwie. Końcowe fragmenty dzieła, dotyczące manifestacji robotników przed ratuszem, są bardzo wymowne. Pisarka interesowała się sytuacją w kraju. Panowały rządy sanacji. Coraz wyraźniej zaznaczał się podział klasowy i społeczny. „Granica” to także powieść o szczególnej roli schematów w życiu człowieka.
W roku 1936 „Granica” została wyróżniona państwową nagrodą literacką. Zyskała rzeszę czytelników i do tej pory jest wznawiana. Doczekała się dwóch ekranizacji filmowych – w 1938 i 1977 roku.
Powieść utrwaliła autorytet Nałkowskiej jako pisarki. Była najwybitniejszym dziełem pisarki. Utrwalała wartości uniwersalne, które pomimo upływu czasu nie utraciły znaczenia. „Granica” wpisana została w kanon polskiej literatury.
Szybki test:
Ostateczną wersję powieści Nałkowska ukończyła w roku:a) 1935
b) 1934
c) 1930
d) 1936
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies