Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nowele Konopnickiej
W noweli występuje narracja trzecioosobowa, oddająca pośrednio głos bohaterowi, czyli w tym przypadku staruszce. Jej rozmyślania na temat ukochanego syna, jego pracy, życia w ciasnej izdebce są dla nas źródłem wiedzy o stanie jej ducha, o jej charakterze. Dowiadujemy się, że jest osobą troskliwą, pełną poświęcenia dla jedynaka.
Nowela stanowi przykład oszczędzania słowa, co w mistrzowskim stylu uprawiała Maria Konopnicka. W Dymie nie odnajdziemy rozwlekłych i nużących opisów przyrody czy motywacji bohaterów, narracja nie zanudzi nas swą epickością czy wielowątkowością. W tym utworze najważniejsze jest to, co niewypowiedziane, a co widoczne, obecne w małej izdebce na poddaszu, w relacjach matki z synem.
Narracja noweli „Dym”
Nowela stanowi przykład oszczędzania słowa, co w mistrzowskim stylu uprawiała Maria Konopnicka. W Dymie nie odnajdziemy rozwlekłych i nużących opisów przyrody czy motywacji bohaterów, narracja nie zanudzi nas swą epickością czy wielowątkowością. W tym utworze najważniejsze jest to, co niewypowiedziane, a co widoczne, obecne w małej izdebce na poddaszu, w relacjach matki z synem.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies