Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nowele Orzeszkowej
Styl narracji jest zwarty i precyzyjny, przypomina krótkie studium z natury, zgodnie z XIX – wieczną koncepcją realizmu, gdzie pisarz niczym naukowiec – przyrodnik „bada” świat, przygląda się życiu i na podstawie własnych obserwacji, stara się realistycznie - wiernie oddać to, co zobaczył, czego doświadczył. To dlatego w twórczości Orzeszkowej odbija się rzeczywistość z aktualną problematyką społeczną, polityczną, narodową. Autorka porusza także problemy etyczne, towarzyszące obserwowanym zjawiskom społecznym. Bohaterowie prezentowani przez pisarkę należą do jej pokolenia. Postaci i zdarzenia są niemal autentyczne, kalkują i dokumentują epokę Orzeszkowej.
Bohaterów i zdarzenia przedstawia narrator (narracja trzecioosobowa). Wypadki układają się w sposób logiczny i konsekwentny, w oparciu o regułę: przyczyna– skutek. Postaci są typowe dla swoich środowisk. Wykorzystując zasadę prawdopodobieństwa, autorka sprawiła, że świat fikcyjny jest niemal realny, a czytelnik odnosi wrażenie, że opisywane postaci i zjawiska może dostrzec obok siebie. Język postaci przypomina mowę potoczną, ponadto w pewien sposób wyróżnia bohaterów: Krzycka mówi w sposób właściwy wykształconej damie, natomiast Janowa typowo dla nieobytej w towarzystwie kobiety: „Helka! czemuż wielmożną panią w rękę nie całujesz! patrzcie ją! z psem się już bawi! Niech wielmożna pani nie gniewa się na nią! To jeszcze takie głupie!”
Orzeszkowa ogranicza komentarz autorski i wykazuje się obiektywizmem, nie ingeruje w zdarzenia, jednak wypowiedzi konstruuje tak, by czytelnik rozpoznał jej zamiary, zorientował się w myśli przewodniej i wysnuł własne refleksje.
strona: 1 2
a) psychologiczny opis ludzkich reakcji
b) właściwy kontrast sytuacyjny
c) technika nagany
d) ekspresywność obrazu artystycznego
Rozwiązanie
Styl narracji noweli „Dobra pani” jest:
a) rozwlekły
b) zwarty
c) nieprecyzyjny
d) otwarty
Rozwiązanie
By utwór stał się bardziej wymowny, Orzeszkowa w noweli „Dobra pani” operuje:
a) przenośniami
b) frazeologią
c) kontrastem
d) językiem ezopowym
Rozwiązanie
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Kompozycja i styl „Dobrej pani” Elizy Orzeszkowej
Autor: Ewa PetniakStyl narracji jest zwarty i precyzyjny, przypomina krótkie studium z natury, zgodnie z XIX – wieczną koncepcją realizmu, gdzie pisarz niczym naukowiec – przyrodnik „bada” świat, przygląda się życiu i na podstawie własnych obserwacji, stara się realistycznie - wiernie oddać to, co zobaczył, czego doświadczył. To dlatego w twórczości Orzeszkowej odbija się rzeczywistość z aktualną problematyką społeczną, polityczną, narodową. Autorka porusza także problemy etyczne, towarzyszące obserwowanym zjawiskom społecznym. Bohaterowie prezentowani przez pisarkę należą do jej pokolenia. Postaci i zdarzenia są niemal autentyczne, kalkują i dokumentują epokę Orzeszkowej.
Bohaterów i zdarzenia przedstawia narrator (narracja trzecioosobowa). Wypadki układają się w sposób logiczny i konsekwentny, w oparciu o regułę: przyczyna– skutek. Postaci są typowe dla swoich środowisk. Wykorzystując zasadę prawdopodobieństwa, autorka sprawiła, że świat fikcyjny jest niemal realny, a czytelnik odnosi wrażenie, że opisywane postaci i zjawiska może dostrzec obok siebie. Język postaci przypomina mowę potoczną, ponadto w pewien sposób wyróżnia bohaterów: Krzycka mówi w sposób właściwy wykształconej damie, natomiast Janowa typowo dla nieobytej w towarzystwie kobiety: „Helka! czemuż wielmożną panią w rękę nie całujesz! patrzcie ją! z psem się już bawi! Niech wielmożna pani nie gniewa się na nią! To jeszcze takie głupie!”
Orzeszkowa ogranicza komentarz autorski i wykazuje się obiektywizmem, nie ingeruje w zdarzenia, jednak wypowiedzi konstruuje tak, by czytelnik rozpoznał jej zamiary, zorientował się w myśli przewodniej i wysnuł własne refleksje.
strona: 1 2
Szybki test:
W noweli „Dobra pani” nie występuje:a) psychologiczny opis ludzkich reakcji
b) właściwy kontrast sytuacyjny
c) technika nagany
d) ekspresywność obrazu artystycznego
Rozwiązanie
Styl narracji noweli „Dobra pani” jest:
a) rozwlekły
b) zwarty
c) nieprecyzyjny
d) otwarty
Rozwiązanie
By utwór stał się bardziej wymowny, Orzeszkowa w noweli „Dobra pani” operuje:
a) przenośniami
b) frazeologią
c) kontrastem
d) językiem ezopowym
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies