Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Renesans
Ślady „Trenów” Jana z Czarnolasu są obecne także w dziełach innych twórców. W 1930 roku Józef Wittlin napisał „Tren XX”, na pierwszy rzut oka dopełniający przemyślenia renesansowego przodka, a w rzeczywistości luźno nawiązujący do cyklu Kochanowskiego. Urszulkę upamiętnił także Bolesław Leśmian w znakomitym wierszu „Urszula Kochanowska”. Utwory o podobnym charakterze i inspiracji tworzył niemiecki poeta Friedrich Rckert (1788–1866). Po śmierci swoich dwóch dzieci na płonicę napisał 428 wierszy poświęconych zmarłym – „Pieśni pogrzebowe dla dzieci”.
Liczne opracowania cyklu Kochanowskiego podkreślają kunsztowność warstwy językowej zbioru, szczerość poety w dzieleniu się z czytelnikiem uczuciami po śmierci dziecka czy po prostu wyszczególnienie kolejnych etapów żałobnego lamentu. Wielu krytyków uważa, iż po napisaniu cyklu Kochanowski nie popełnił już żadnego znaczącego dzieła.
Bronisław Nadolski w swoim opracowaniu najważniejszych dzieł Jana z Czarnolasu przytacza inne opinie krytyków „Trenów”: „Dzieło to zasługuje przede wszystkim na uwagę jako pamiątka polskiego życia rodzinnego. Państwo Kochanowscy to pierwsza rodzina polska, która o sobie umiała dać znać w literaturze. (…) Najwyżej cenimy akcenty realistyczne, obrazki życia w dworku szlacheckim, pamiątka polskiego życia rodzinnego, rozbitego przez zgon trzechletniej dzieweczki (…) Treny są pamiętnikiem cierpienia. Wzruszającym i żywym, czytelnym i zrozumiałym we wszystkich epokach (…) Jeśli chodzi o Treny, to wśród historyków literatury zdaje się panować consensus w co najmniej trzech punktach, z których dwa pierwsze należą do zakresu interpretacji literackiej:
1. że jest to arcydzieło;
2. że jest to pierwsze (czy jedno z pierwszych) dzieł tego rodzaju w językach <> (vulgare);
3. że jest to <>” (B. Nadolski, „Jan Kochanowski: Życie-Twórczość-Epoka”, Warszawa 1966, s. 178; 200-202).
strona: 1 2 3
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Treny - geneza, treść i konstrukcja
Autor: Karolina MarlgaŚlady „Trenów” Jana z Czarnolasu są obecne także w dziełach innych twórców. W 1930 roku Józef Wittlin napisał „Tren XX”, na pierwszy rzut oka dopełniający przemyślenia renesansowego przodka, a w rzeczywistości luźno nawiązujący do cyklu Kochanowskiego. Urszulkę upamiętnił także Bolesław Leśmian w znakomitym wierszu „Urszula Kochanowska”. Utwory o podobnym charakterze i inspiracji tworzył niemiecki poeta Friedrich Rckert (1788–1866). Po śmierci swoich dwóch dzieci na płonicę napisał 428 wierszy poświęconych zmarłym – „Pieśni pogrzebowe dla dzieci”.
Liczne opracowania cyklu Kochanowskiego podkreślają kunsztowność warstwy językowej zbioru, szczerość poety w dzieleniu się z czytelnikiem uczuciami po śmierci dziecka czy po prostu wyszczególnienie kolejnych etapów żałobnego lamentu. Wielu krytyków uważa, iż po napisaniu cyklu Kochanowski nie popełnił już żadnego znaczącego dzieła.
Bronisław Nadolski w swoim opracowaniu najważniejszych dzieł Jana z Czarnolasu przytacza inne opinie krytyków „Trenów”: „
1. że jest to arcydzieło;
2. że jest to pierwsze (czy jedno z pierwszych) dzieł tego rodzaju w językach <
3. że jest to <
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies