Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dziady
- luźna, niejednorodna budowa („Prolog”, akt I złożony ze scen dramatycznych, cykl wierszy epickich - „Ustęp”, wiersz „Do przyjaciół Moskali”),
- obok dramatu występuje elementy epickie i liryka (brak jedności rodzaju),
- brak ciągłości przyczynowo-skutkowej,
- symboliczna umowność funkcjonuje na równych prawach z realizmem historycznym,
- brak jedności czasu, miejsca, akcji,
- zróżnicowany styl wypowiedzi bohaterów – potoczny ton rozmów współwięźniów, patos i wzniosłość np. „Wielkiej Improwizacji”,
liczne wtręty obcojęzyczne (francuskie wypowiedzi Senatora, wielojęzyczność Ducha).
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Kompozycja i styl III cz. „Dziadów”
Autor: Jakub Rudnicki- luźna, niejednorodna budowa („Prolog”, akt I złożony ze scen dramatycznych, cykl wierszy epickich - „Ustęp”, wiersz „Do przyjaciół Moskali”),
- obok dramatu występuje elementy epickie i liryka (brak jedności rodzaju),
- brak ciągłości przyczynowo-skutkowej,
- symboliczna umowność funkcjonuje na równych prawach z realizmem historycznym,
- brak jedności czasu, miejsca, akcji,
- zróżnicowany styl wypowiedzi bohaterów – potoczny ton rozmów współwięźniów, patos i wzniosłość np. „Wielkiej Improwizacji”,
liczne wtręty obcojęzyczne (francuskie wypowiedzi Senatora, wielojęzyczność Ducha).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies