Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dziady

Scharakteryzuj grupę przy stoliku i grupę przy drzwiach ze sceny VII „Salon warszawski”

Autor: Jakub Rudnicki

Najpełniejszy obraz polskiego społeczeństwa w III cz. „Dziadów” Mickiewicza odnajdujemy w scenie VII zatytułowanej „Salon warszawski”. Towarzystwo zebrane w salonie dzieli się na dwie grupy. Jedna gromadzi się przy stoliku, zaś druga stoi przy drzwiach. Już samo umieszczenie poszczególnych postaci sugeruje, że ci którzy stoją przy wyjściu nie zgadzają się na zniewolenie, zaś ci przy stoliku w pełni akceptują zachowanie rosyjskiego zaborcy. Obie grupy różni też język jakim się porozumiewają. Towarzystwo przy drzwiach mówi po polsku, a towarzystwo stolikowe po francusku.



Grupa przy stoliku składa się z urzędników, dam, generałów, literatów i oficerów. Wymieniają uwagi o balu. Niektórzy tęsknią za czasami, gdy w Warszawie był Nowosilcow. Liczą się dla nich jedynie przyjemności, zaś sprawy narodowe w ogóle ich nie obchodzą. Ich stosunek do Polski możemy poznać podczas rozmowy o polskiej poezji. Zebrani w ogóle ich nie rozumieją, uważają za nudne. Pisanie o sprawach im współczesnych, na przykład o uwięzieniu Cichowskiego uważają za niebezpieczne i okrutne. Zachowują się, jakby ojczyzna w ogóle ich nie obchodziła.

Towarzystwo zgromadzone przy drzwiach składa się z patriotycznej młodzieży i dwóch Starych Polaków. Interesują się sprawami bieżącymi. Wspominają losy uwięzionych przyjaciół. Zachowanie towarzystwa stolikowego jest dla nich karygodne. Zdają sobie sprawę, że to jednak oni stoją na czele narodu. Przetrwanie wartości patriotycznych w narodzie może im zapewnić jedynie jedność.

Scena „Salon warszawski” pokazuje, że społeczeństwo polskie jest podzielone. Jedni widzą, że ich ojczyzna ginie, są patriotami i troszczą się o los Polski. Innych zajmują jedynie bale i wytworne życie salonowe. Nic nie wiedzą i nie chcą wiedzieć o cierpieniach i prześladowaniach, które organizuje zaborca. Są pozbawieni polskiej świadomości narodowej. Chętnie się jej wyrzekną w imię przyjemnego życia bez problemów.


Zobacz inne artykuły:

Dziady cz. I
„Dziady” cz. I - streszczenie szczegółowe

Dziady cz. II
Czas i miejsce akcji oraz wątki w „Dziadach cz. II”
„Dziady”cz. II - streszczenie szczegółowe
„Dziady” cz. II - krótkie streszczenie
Ludowość w „Dziadach cz. II”
Geneza II cz. „Dziadów”
Rodzaje duchów w „Dziadach” cz. II
„Dziady cz. II” jako synteza dramatu romantycznego i antycznego
„Dziady” cz. II - charakterystyka postaci
Wymień opisane w przedmowie fakty dotyczące obrzędu dziadów, które mają odzwierciedlenie w tekście dramatu Adama Mickiewicza
Obrzęd dziadów i jego funkcja w dramacie
Prawdy moralne w II cz. „Dziadów”
Kompozycja i styl „Dziadów” cz. II
Cechy II cz. „Dziadów” jako dramatu romantycznego
Plan wydarzeń „Dziadów cz. II”
Przebieg obrzędu „Dziadów” w punktach
Najważniejsze problemy II cz. Dziadów”
Wina, kara i sposób odkupienia w „Dziadach” cz. II
Tematyka II cz. „Dziadów”
Znaczenie tytułu dramatu „Dziady”?
Znaczenie motta w „Dziadach” cz. II
Na czym polegał obrzęd „Dziadów”
Kim była ostatnia zjawa z „Dziadów” Adama Mickiewicza?
Charakterystyka pasterki Zosi w „Dziadach” cz. II
Motywy w „Dziadach” cz. II

Dziady cz. III
Czas i miejsce akcji oraz wątki w III cz. „Dziadów”
„Dziady” cz. III - streszczenie szczegółowe
„Dziady” jako dramat romantyczny
„Wielka Improwizacja” - monolog wygłoszony przez Konrada
Okoliczności powstania „Dziadów" cz. III
„Polska – Chrystusem narodów” czy „Polska – Winkelriedem narodów” – dwie koncepcje mesjanizmu
„Dziady” cz. III jako dramat romantyczny i arcydramat polski
Interpretacja Wielkiej Improwizacji
Martyrologia narodu polskiego w III cz. „Dziadów”
Struktura i konstrukcja świata przedstawionego W III części „Dziadów”
Mesjanizm „Dziadów” cz. III
Tematyka „Dziadów” cz. III
Interpretacja Małej Improwizacji
Obraz społeczeństwa rosyjskiego w III cz. „Dziadów”
Obraz społeczeństwa polskiego w III cz. „Dziadów”
Postawa Konrada wobec Boga w „Wielkiej Improwizacji”
Historia Rollisona
Historia Cichowskiego
Interpretacja Widzenia Księdza Piotra
Widzenie Ewy – interpretacja sceny IV dramatu
Motyw Polaków w III cz. „Dziadów”
Plan wydarzeń III cz. „Dziadów”
„Dziady” cz. III - charakterystyka postaci
Sens przemiany głównego bohatera dziadów Gustawa w Konrada
Scharakteryzuj grupę przy stoliku i grupę przy drzwiach ze sceny VII „Salon warszawski”
Scharakteryzuj Konrada jako wieszcza
Pani Rollison jako przykład matki-Polki
„Pieśń zemsty” Konrada
Motywy obecne w „Dziadach” cz. III

Dziady cz. IV
Czas i miejsce akcji oraz wątki w IV cz. „Dziadów”
„Dziady” cz. IV - streszczenie szczegółowe
Konrad jako romantyczny Prometeusz (bunt prometejski)
Portret tragicznego kochanka i romantycznego bohatera z IV cz. Dziadów
Kompozycja i styl III cz. „Dziadów”
Gustaw z IV cz. „Dziadów” jako bohater werterowski
Biografia romantycznego kochanka, w IV cz. „Dziadów”
„Dziady cz. IV” - charakterystyka postaci
„Dziady” cz. IV jako romantyczne studium miłości
Spór światopoglądowy – polemika Gustawa – romantyka z Księdzem – racjonalistą
Plan wydarzeń IV części „Dziadów”

Inne
Ballada „Upiór” - interpretacja
Geneza „Dziadów” Mickiewicza
Życiorys Adama Mickiewicza
Motywy literackie w „Dziadach” Mickiewicza
W jaki sposób Mickiewicz buduje nastrój w „Dziadach”
Najważniejsze inscenizacje „Dziadów”
Mickiewicz - kalendarium twórczości
Życie i twórczość Adama Mickiewicza - kalendarium
Opinie wybitnych o Mickiewiczu
Najważniejsze cytaty „Dziadów”
Czym różni się patriotyzm romantyczny od patriotyzmu współczesnego
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies