Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ferdydurke

Rozbijanie konwencji gatunkowych w „Ferdydurke”

Autor: Jakub Rudnicki

Gombrowicz wykorzystuje jedynie szkielet powieści, wypełniając go treściami osobistymi („reguła pustej epickości”). Z pewnością powieść zmienia i deformuje konwencje gatunku. Autor miesz z sobą różne konwencje.

Do cech służących rozbijaniu konwencji gatunkowych i norm prozy realistycznej należą:

 niejednorodność gatunkowa (wtrącenia),
 prowokacja tematyczna służąca poruszeniu kwestii drażliwych,
 prowokacja semantyczna związana z trudnością określenia „globalnego sensu” utworu,
 prowokacja estetyczna – mieszanie konwencji realistycznych z fantastyką,
 rozbudowane partie krytycznoliterackie.

Mimo tego „Ferdydurke” cechuje ogólnodostępna czytelność.

Ogromną rolę w pisarstwie Gombrowicza odgrywała mistyfikacja – spadek po awangardach dwudziestowiecznych. To głównie surrealizm, z którym wiązało się pomieszanie planów sytuacyjno-narracyjnych.

Gombrowicz opowiadał się za sztuką jako „przetworzeniem”. Uważał, że autor „rzeczywistość rozkłada na czynniki składowe, po czym z tych części, jak z cegiełek, buduje nowy budynek, nowy świat czy światek... który powinien być różny od normalnego świata, a jednak mu jakoś odpowiadać... różny, ale jak mówią fizycy, adekwatny...”.

„Ferdydurke” to dzieło kreacyjne, które z elementów znanych i oczywistych buduje – przetwarzając je – nową rzeczywistość.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Ferdydurke” – streszczenie szczegółowe „Ferdydurke” – streszczenie w pigułce Lekcja polskiego w „Ferdydurke” Zawiązanie akcji w „Ferdydurke”	„Ferdydurke” – geneza powieści Główne założenia „Ferdydurke” Życiorys Witolda Gombrowicza w skrócie Witold Gombrowicz - biografia Miejsce akcji „Ferdydurke” Narracja „Ferdydurke” „Forma” Gombrowicza Kompozycja i struktura „Ferdydurke” Język „Ferdydurke” Charakterystyczne cechy języka „Ferdydurke” Konstrukcja „Ferdydurke” Wielostylowość „Ferdydurke” Przynależność gatunkowa „Ferdydurke” Znaczenie słów „pupa”, „gęba”, „łydka” w „Ferdydurke” Czas akcji „Ferdydurke” Słowa - klucze w „Ferdydurke” Kwestia niedojrzałości w „Ferdydurke” Pojęcie formy na podstawie „Ferdydurke” Gombrowiczowska walka z formą, czyli obnażenie prawdy o człowieku Narracja w „Ferdydurke” Groteska w „Ferdydurke” Relacje międzyludzkie w „Ferdydurke” Forma produktem relacji międzyludzkich, czy relacje międzyludzkie wynikiem formy? „Ferdydurke” jako powieść nowoczesna Parodia w „Ferdydurke” Absurd w „Ferdydurke” Twórczość Witolda Gombrowicza O Gombrowiczu powiedzieli Kalendarium życia i twórczości Witolda Gombrowicza - powieściopisarza, dramaturga i eseisty Jaki sens ma zakończenie „Ferdydurke”? Niedojrzałość w „Ferdydurke” Bolimowo i dworek Hurleckich w „Ferdydurke” Stancja u Młodziaków w „Ferdydurke” Szkoła i uczniowie w „Ferdydurke” Klucz do czytania „Ferdydurke” Walka Józia z formą Charakterystyka chłopiąt i chłopców w "Ferdydurke" Narracja Józia – głównego bohatera „Ferdydurke” 2004 rok rokiem Gombrowicza Najważniejsze cytaty z „Ferdydurke” Narracja autora – Gombrowicza w „Ferdydurke” Pojęcie absurdu, parodii i ironii Pojęcie groteski Rozbijanie konwencji gatunkowych w „Ferdydurke” Gatunki w „Ferdydurke” Ekranizacje prozy Gombrowicza Cytaty z Gombrowicza Motywy oniryczne w „Ferdydurke” Bibliografia
Bohaterowie
Józio – charakterystyka bohatera Profesor Pimko – charakterystyka Miętus – charakterystyka bohatera Zuta Młodziakówna - charakterystyka Kopyrda – charakterystyka Syfon – charakterystyka Bladaczka – charakterystyka Walek - charakterystyka postaci Młodziakowie - charakterystyka Hurleccy - charakterystyka

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies