Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ferdydurke

Narracja w „Ferdydurke”

Autor: Jakub Rudnicki

Osobą mówiącą w powieści jest Józio. To drugie ja autora Pamiętnika z okresu dojrzewania). „Ja” jest jednocześnie młode i stare, doświadczone i niedoświadczone. Narrator-bohater jest nieokreślony. Czytelnik nie wie kim, tak naprawdę, jest.

Gombrowicz rozbija „ja” narratora na trzy osobne role:

„ja” – autor odsyła do osoby Gombrowicza. Narracja w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Występuje w przedmowach do dwóch opowiadań Pisarz uzasadnia swoją decyzję o napisaniu wstępów. Określa charakter i funkcję wprowadzonych utworów. Występują wtrącenia dotyczące literatury i filozofii. To odautorskie komentarze pozwalające zrozumieć intencje pisarza. Stanowią jednostronny dialog z czytelnikiem.

„ja” – narrator – występują w opowieściach o Filibercie i Filidorze. Narracja trzecioosobowa.

„ja” – bohater - występuje jako Józio – opowiadacz Reprezentuje w pewnym sensie autora książki i tworzy pamiętnikarski zapis swoich przygód. Jego uwagi są subiektywne, pełne ekspresji, ujawniają stany psychiczne. Narracja pierwszoosobowa.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Ferdydurke” – streszczenie szczegółowe „Ferdydurke” – streszczenie w pigułce Lekcja polskiego w „Ferdydurke” Zawiązanie akcji w „Ferdydurke”	„Ferdydurke” – geneza powieści Główne założenia „Ferdydurke” Życiorys Witolda Gombrowicza w skrócie Witold Gombrowicz - biografia Miejsce akcji „Ferdydurke” Narracja „Ferdydurke” „Forma” Gombrowicza Kompozycja i struktura „Ferdydurke” Język „Ferdydurke” Charakterystyczne cechy języka „Ferdydurke” Konstrukcja „Ferdydurke” Wielostylowość „Ferdydurke” Przynależność gatunkowa „Ferdydurke” Znaczenie słów „pupa”, „gęba”, „łydka” w „Ferdydurke” Czas akcji „Ferdydurke” Słowa - klucze w „Ferdydurke” Kwestia niedojrzałości w „Ferdydurke” Pojęcie formy na podstawie „Ferdydurke” Gombrowiczowska walka z formą, czyli obnażenie prawdy o człowieku Narracja w „Ferdydurke” Groteska w „Ferdydurke” Relacje międzyludzkie w „Ferdydurke” Forma produktem relacji międzyludzkich, czy relacje międzyludzkie wynikiem formy? „Ferdydurke” jako powieść nowoczesna Parodia w „Ferdydurke” Absurd w „Ferdydurke” Twórczość Witolda Gombrowicza O Gombrowiczu powiedzieli Kalendarium życia i twórczości Witolda Gombrowicza - powieściopisarza, dramaturga i eseisty Jaki sens ma zakończenie „Ferdydurke”? Niedojrzałość w „Ferdydurke” Bolimowo i dworek Hurleckich w „Ferdydurke” Stancja u Młodziaków w „Ferdydurke” Szkoła i uczniowie w „Ferdydurke” Klucz do czytania „Ferdydurke” Walka Józia z formą Charakterystyka chłopiąt i chłopców w "Ferdydurke" Narracja Józia – głównego bohatera „Ferdydurke” 2004 rok rokiem Gombrowicza Najważniejsze cytaty z „Ferdydurke” Narracja autora – Gombrowicza w „Ferdydurke” Pojęcie absurdu, parodii i ironii Pojęcie groteski Rozbijanie konwencji gatunkowych w „Ferdydurke” Gatunki w „Ferdydurke” Ekranizacje prozy Gombrowicza Cytaty z Gombrowicza Motywy oniryczne w „Ferdydurke” Bibliografia
Bohaterowie
Józio – charakterystyka bohatera Profesor Pimko – charakterystyka Miętus – charakterystyka bohatera Zuta Młodziakówna - charakterystyka Kopyrda – charakterystyka Syfon – charakterystyka Bladaczka – charakterystyka Walek - charakterystyka postaci Młodziakowie - charakterystyka Hurleccy - charakterystyka

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies