Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ferdydurke

Pojęcie groteski

Autor: Jakub Rudnicki

Groteska – może być jednym z wielu chwytów literackich. Może także stanowić cały utwór.
Najczęściej występuje obok absurdu, parodii, paradoksu.

Groteskowość polega na:

• użyciu elementów budzących przerażenie czytelnika, wyjątkowych, niespotykanych, a często, wyolbrzymionych. Budzą one zdumienie i zaskoczenie (np. w „Ferdydurke” „pojedynek na miny” między Syfonem a Miętusem),
• łączenie komizmu i tragizmu, smutku i żalu z błazeństwem, np. w chwili rozpaczy wprowadzenie sceny budzącej humor,
• wprowadzeniu absurdu – czegoś, co normalnie nie mogłoby się wydarzyć.

Konwencję groteski łatwiej zrozumieć, gdy porówna się ją z realizmem:
– realizm
• mimesis,
• zasada prawdopodobieństwa,
• przyczynowo-skutkowy ciąg wydarzeń,
• poetyka detalu,
• przedstawienie panoramicznej wizji świata;

– groteska
• kreacjonizm,
• odstępstwo od normy,
• brak logicznego związku między poszczególnymi elementami świata przedstawionego,
• treści ogólne, zderzenie kontrastowych elementów, np. tragicznych i komicznych, podniosłych i błahych.

Groteska powstała na zasadzie przeciwieństwa do dobrze znanych, klasycznych form. Występuje w sztuce i literaturze. Może wywołać zmieszanie, sprzeciw lub śmiech.

W „Ferdydurke” groteska wiąże się z przerysowaniem sytuacji i przesadą. Autor zmienia rzeczywistość. W świecie powieści śmieje się z praw rządzących światem. Odrzuca je. Miesza to, co dostojne, z żartem i zabawą.


Kreacjonizm – zasadnicza cecha groteski. Polega na budowaniu obrazu świata, który nie miał odpowiednika w rzeczywistości. Był wynikiem puszczenia wodzy fantazji. Świadczył o wyobraźni twórcy.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Ferdydurke” – streszczenie szczegółowe „Ferdydurke” – streszczenie w pigułce Lekcja polskiego w „Ferdydurke” Zawiązanie akcji w „Ferdydurke”	„Ferdydurke” – geneza powieści Główne założenia „Ferdydurke” Życiorys Witolda Gombrowicza w skrócie Witold Gombrowicz - biografia Miejsce akcji „Ferdydurke” Narracja „Ferdydurke” „Forma” Gombrowicza Kompozycja i struktura „Ferdydurke” Język „Ferdydurke” Charakterystyczne cechy języka „Ferdydurke” Konstrukcja „Ferdydurke” Wielostylowość „Ferdydurke” Przynależność gatunkowa „Ferdydurke” Znaczenie słów „pupa”, „gęba”, „łydka” w „Ferdydurke” Czas akcji „Ferdydurke” Słowa - klucze w „Ferdydurke” Kwestia niedojrzałości w „Ferdydurke” Pojęcie formy na podstawie „Ferdydurke” Gombrowiczowska walka z formą, czyli obnażenie prawdy o człowieku Narracja w „Ferdydurke” Groteska w „Ferdydurke” Relacje międzyludzkie w „Ferdydurke” Forma produktem relacji międzyludzkich, czy relacje międzyludzkie wynikiem formy? „Ferdydurke” jako powieść nowoczesna Parodia w „Ferdydurke” Absurd w „Ferdydurke” Twórczość Witolda Gombrowicza O Gombrowiczu powiedzieli Kalendarium życia i twórczości Witolda Gombrowicza - powieściopisarza, dramaturga i eseisty Jaki sens ma zakończenie „Ferdydurke”? Niedojrzałość w „Ferdydurke” Bolimowo i dworek Hurleckich w „Ferdydurke” Stancja u Młodziaków w „Ferdydurke” Szkoła i uczniowie w „Ferdydurke” Klucz do czytania „Ferdydurke” Walka Józia z formą Charakterystyka chłopiąt i chłopców w "Ferdydurke" Narracja Józia – głównego bohatera „Ferdydurke” 2004 rok rokiem Gombrowicza Najważniejsze cytaty z „Ferdydurke” Narracja autora – Gombrowicza w „Ferdydurke” Pojęcie absurdu, parodii i ironii Pojęcie groteski Rozbijanie konwencji gatunkowych w „Ferdydurke” Gatunki w „Ferdydurke” Ekranizacje prozy Gombrowicza Cytaty z Gombrowicza Motywy oniryczne w „Ferdydurke” Bibliografia
Bohaterowie
Józio – charakterystyka bohatera Profesor Pimko – charakterystyka Miętus – charakterystyka bohatera Zuta Młodziakówna - charakterystyka Kopyrda – charakterystyka Syfon – charakterystyka Bladaczka – charakterystyka Walek - charakterystyka postaci Młodziakowie - charakterystyka Hurleccy - charakterystyka

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies