Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ferdydurke

Klucz do czytania „Ferdydurke”

Autor: Jakub Rudnicki

Przedstawione w „Fedydurke” sytuacje mogą wzbudzać w czytelniku śmiech. Bawi się także autor. Gra z konwencjami, ośmiesza utarte stereotypy i schematy myślenia. Pokazuje skostniałą i instytucję szkoły. Kpi z sytuacji obyczajowych. Pokazuje, że powierzchowne udawanie kogoś może zostać zdemaskowane. Mimo że od napisania książki minęło wiele lat, jest to aktualne. To utwór o poszukiwaniu siebie. Tłumaczy też , na jakich zasadach człowiek funkcjonuje w społeczeństwie. Prawdy te są uniwersalne.

Trzeba pamiętać, że jest to utwór awangardowy. Łamie konwencje i dotychczasowe zasady, pisania prozy realistycznej. Nie można czytać go w taki sposób, jak czyta się tradycyjną prozę. Poprzez zabiegi językowe i postawienie świata na głowie autor tworzy swój własny świat. Jest kreatorem. Pogłębiony odbiór wymaga od czytelnika zgody na pisarstwo Gombrowicza. Na podjęcie z nim gry. Odszukiwanie kolejnych kluczy do odczytania sensu utworu może sprawić frajdę.

Już sam tytuł sugeruje, że nie będzie to zwykła opowieść. Zaskakujące są sploty akcji, absurdalne sceny (pojedynek na miny) czy deformacja świata. Ukazanie losów Józia jest tylko pretekstem do ukazania głębszych wartości. Do mówienia, jakimi są ludzie i na czym opierają się ich wzajemne relacje. By zrozumieć „Ferdydurkę” trzeba ją czytać na wielu poziomach jednocześnie.

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Ferdydurke” – streszczenie szczegółowe „Ferdydurke” – streszczenie w pigułce Lekcja polskiego w „Ferdydurke” Zawiązanie akcji w „Ferdydurke”	„Ferdydurke” – geneza powieści Główne założenia „Ferdydurke” Życiorys Witolda Gombrowicza w skrócie Witold Gombrowicz - biografia Język „Ferdydurke” Charakterystyczne cechy języka „Ferdydurke” Konstrukcja „Ferdydurke” Miejsce akcji „Ferdydurke” Narracja „Ferdydurke” Kompozycja i struktura „Ferdydurke” „Forma” Gombrowicza Przynależność gatunkowa „Ferdydurke” Znaczenie słów „pupa”, „gęba”, „łydka” w „Ferdydurke” Słowa - klucze w „Ferdydurke” Czas akcji „Ferdydurke” Kwestia niedojrzałości w „Ferdydurke” Pojęcie formy na podstawie „Ferdydurke” Gombrowiczowska walka z formą, czyli obnażenie prawdy o człowieku Wielostylowość „Ferdydurke” Forma produktem relacji międzyludzkich, czy relacje międzyludzkie wynikiem formy? Relacje międzyludzkie w „Ferdydurke” Narracja w „Ferdydurke” Groteska w „Ferdydurke” Niedojrzałość w „Ferdydurke” Bolimowo i dworek Hurleckich w „Ferdydurke” Stancja u Młodziaków w „Ferdydurke” Szkoła i uczniowie w „Ferdydurke” Klucz do czytania „Ferdydurke” Walka Józia z formą „Ferdydurke” jako powieść nowoczesna Parodia w „Ferdydurke” Twórczość Witolda Gombrowicza Absurd w „Ferdydurke” O Gombrowiczu powiedzieli Kalendarium życia i twórczości Witolda Gombrowicza - powieściopisarza, dramaturga i eseisty Jaki sens ma zakończenie „Ferdydurke”? Charakterystyka chłopiąt i chłopców w "Ferdydurke" Najważniejsze cytaty z „Ferdydurke” Narracja autora – Gombrowicza w „Ferdydurke” Narracja Józia – głównego bohatera „Ferdydurke” 2004 rok rokiem Gombrowicza Rozbijanie konwencji gatunkowych w „Ferdydurke” Gatunki w „Ferdydurke” Ekranizacje prozy Gombrowicza Cytaty z Gombrowicza Pojęcie absurdu, parodii i ironii Pojęcie groteski Motywy oniryczne w „Ferdydurke” Bibliografia
Bohaterowie
Józio – charakterystyka bohatera Profesor Pimko – charakterystyka Miętus – charakterystyka bohatera Walek - charakterystyka postaci Zuta Młodziakówna - charakterystyka Kopyrda – charakterystyka Syfon – charakterystyka Bladaczka – charakterystyka Hurleccy - charakterystyka Młodziakowie - charakterystyka

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies