Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ferdydurke

Klucz do czytania „Ferdydurke”

Autor: Jakub Rudnicki

Przedstawione w „Fedydurke” sytuacje mogą wzbudzać w czytelniku śmiech. Bawi się także autor. Gra z konwencjami, ośmiesza utarte stereotypy i schematy myślenia. Pokazuje skostniałą i instytucję szkoły. Kpi z sytuacji obyczajowych. Pokazuje, że powierzchowne udawanie kogoś może zostać zdemaskowane. Mimo że od napisania książki minęło wiele lat, jest to aktualne. To utwór o poszukiwaniu siebie. Tłumaczy też , na jakich zasadach człowiek funkcjonuje w społeczeństwie. Prawdy te są uniwersalne.

Trzeba pamiętać, że jest to utwór awangardowy. Łamie konwencje i dotychczasowe zasady, pisania prozy realistycznej. Nie można czytać go w taki sposób, jak czyta się tradycyjną prozę. Poprzez zabiegi językowe i postawienie świata na głowie autor tworzy swój własny świat. Jest kreatorem. Pogłębiony odbiór wymaga od czytelnika zgody na pisarstwo Gombrowicza. Na podjęcie z nim gry. Odszukiwanie kolejnych kluczy do odczytania sensu utworu może sprawić frajdę.

Już sam tytuł sugeruje, że nie będzie to zwykła opowieść. Zaskakujące są sploty akcji, absurdalne sceny (pojedynek na miny) czy deformacja świata. Ukazanie losów Józia jest tylko pretekstem do ukazania głębszych wartości. Do mówienia, jakimi są ludzie i na czym opierają się ich wzajemne relacje. By zrozumieć „Ferdydurkę” trzeba ją czytać na wielu poziomach jednocześnie.

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Ferdydurke” – streszczenie szczegółowe
„Ferdydurke” – streszczenie w pigułce
Lekcja polskiego w „Ferdydurke”
Zawiązanie akcji w „Ferdydurke”
„Ferdydurke” – geneza powieści
Główne założenia „Ferdydurke”
Życiorys Witolda Gombrowicza w skrócie
Witold Gombrowicz - biografia
Miejsce akcji „Ferdydurke”
Narracja „Ferdydurke”
„Forma” Gombrowicza
Kompozycja i struktura „Ferdydurke”
Język „Ferdydurke”
Charakterystyczne cechy języka „Ferdydurke”
Konstrukcja „Ferdydurke”
Wielostylowość „Ferdydurke”
Przynależność gatunkowa „Ferdydurke”
Znaczenie słów „pupa”, „gęba”, „łydka” w „Ferdydurke”
Czas akcji „Ferdydurke”
Słowa - klucze w „Ferdydurke”
Kwestia niedojrzałości w „Ferdydurke”
Pojęcie formy na podstawie „Ferdydurke”
Gombrowiczowska walka z formą, czyli obnażenie prawdy o człowieku
Narracja w „Ferdydurke”
Groteska w „Ferdydurke”
Relacje międzyludzkie w „Ferdydurke”
Forma produktem relacji międzyludzkich, czy relacje międzyludzkie wynikiem formy?
„Ferdydurke” jako powieść nowoczesna
Parodia w „Ferdydurke”
Absurd w „Ferdydurke”
Twórczość Witolda Gombrowicza
O Gombrowiczu powiedzieli
Kalendarium życia i twórczości Witolda Gombrowicza - powieściopisarza, dramaturga i eseisty
Jaki sens ma zakończenie „Ferdydurke”?
Niedojrzałość w „Ferdydurke”
Bolimowo i dworek Hurleckich w „Ferdydurke”
Stancja u Młodziaków w „Ferdydurke”
Szkoła i uczniowie w „Ferdydurke”
Klucz do czytania „Ferdydurke”
Walka Józia z formą
Charakterystyka chłopiąt i chłopców w "Ferdydurke"
Narracja Józia – głównego bohatera „Ferdydurke”
2004 rok rokiem Gombrowicza
Najważniejsze cytaty z „Ferdydurke”
Narracja autora – Gombrowicza w „Ferdydurke”
Pojęcie absurdu, parodii i ironii
Pojęcie groteski
Rozbijanie konwencji gatunkowych w „Ferdydurke”
Gatunki w „Ferdydurke”
Ekranizacje prozy Gombrowicza
Cytaty z Gombrowicza
Motywy oniryczne w „Ferdydurke”
Bibliografia




Bohaterowie
Józio – charakterystyka bohatera
Profesor Pimko – charakterystyka
Miętus – charakterystyka bohatera
Zuta Młodziakówna - charakterystyka
Kopyrda – charakterystyka
Syfon – charakterystyka
Bladaczka – charakterystyka
Walek - charakterystyka postaci
Młodziakowie - charakterystyka
Hurleccy - charakterystyka



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies