Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nowele Sienkiewicza

„Bartek Zwycięzca” – streszczenie szczegółowe

Autor: Ewa Petniak

Potem spostrzegł oprawców – jeńców francuskich. Wydali mu się marni i bezsilni: „Jakbym jednego bez łeb lunął, toby się ze czterech wywróciło.” Następnie zobaczyli żołnierzy francuskiej piechoty – żuawów. Byli to starsi wiekiem, wysłużeni wojownicy o poważnych twarzach, ciemnej cerze i groźnych oczach. W innym wagonie siedzieli turkosi - żołnierze francuscy pochodzący z kolonii. Ci walczyli najzacieklej na polu bitwy, ponieważ nie chcieli dostać się do niewoli. Twarz jednego z nich zdeformowało przerażające cierpienie, białka oczu miał wywrócone. Przeraził Bartka ten widok. Myślał, czy nie pomogłyby żołnierzowi modlitwy, ale Wojtek sprostował, że poganom święte obrzędy nie pomagają.

IV
Podczas pierwszej potyczki pod Gravelotte Bartek uznał, „że w bitwie jest się na co gapić, a nie ma co robić.”

Bitwa pod Gravelotte – jedna z bitew wojny prusko – francuskiej; bitwa stoczona 18 sierpnia 1870 roku, zakończona zwycięstwem wojsk pruskich. Zadecydowała o sukcesie militarnym Niemców. Brali w niej udział również Polacy rekrutujący się z ówczesnych terenów Prus, a obecnie przynależących do Polski: Warmii i Mazur, Pomorza, Wielkopolski i Śląska. W znaczących momentach bitwy, na rozkaz generała Steinmetza wygrywano takty Mazurka Dąbrowskiego, by zagrzewać odważnych Polaków do walki. Sienkiewicz uwiecznił ten fakt na kartach literatury, zaś polski malarz Wojciech Kossak na obrazie z 1909 roku: „ (...) na jaką nutę grać tym polskim chłopom do ataku? Wśród ryku dział, wśród karabinowego ognia, dymu i zamieszania, i jęków, głośniejszy nad wszystko trąby i trąbki biją w niego hymnem, od którego każda kropla krwi skacze w ich piersiach. „Hurra!” odpowiadają Maćki. – „Póki my żyjemy!” Ogarnia ich zapał, płomień bije im na twarze!” – fragment „Bartka Zwycięzcy”.

Stał początkowo bezczynnie, w oddali huczały armaty, gnały pułki konne, świstały granaty, błyskały karabiny i bagnety. Pole bitwy wypełniał kurz i dym z dział. Dolina wypełniła się wojskiem. Francuzi atakowali. Wojtek i Bartek znów przyznawali się do strachu, ale naiwnie tłumaczyli sobie: „Dziury w niebie nie będzie, jak jednego kpa zabiją!” Szeregi wojskowych topniały w oczach, rannych przybywało. Śmierć zaglądała wojakom w oczy. Wróg przybliżał się. Jeden z żołnierzy znużony nieco toporną walką porwał się do boju, reszta posłuszna pruskim rozkazom wciąż czekała. Ziemię zalewały strugi krwi. Chłopi przyobleczeni w mundury, zaczęli się modlić słowami: „Pod Twoją obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko...” .
Nagle rozległa się komenda: „Do ataku!” i Prusacy zagrali Polakom hymn narodowy. „Ogarnia ich zapał, płomień bije im w twarze! Idą ja burza przez zwalone ciała ludzkie, końskie, przez złomy armatnie. Giną, ale idą z krzykiem i śpiewem.” Stary wilk wojny – Steinmetz wiedział, co zmobilizuje polskie oddziały do walki. Bartek pochwycił karabin i ruszył w bój. Wkrótce znalazł się w rejonie wzgórza, gdzie widział francuskie chorągwie. Zamierzył się na jednego z żołnierzy trzymających flagę. Temu przyszli z pomocą inni, lecz Bartek pokonał ich. Zdawało mu się, że Francuzi krzyczą imię jego żony, więc walczył z jeszcze większą zaciekłością „Bartek szalał jak burza. Osmalony dymem, oblany krwią, podobniejszy do zwierzęcia niż do człowieka (...) każdym uderzeniem przewracał ludzi, łamał karabiny, rozwalał głowy.” Zdobył sztandar i bił się dalej. Krwawą potyczkę obserwował generał Steinmetz. Podziwiał odwagę prostego żołnierza.
W walce Bartek zdobył kilka armat i następne chorągwie. Sam nie wiedział, że tkwi w nim tyle sił. Po bitwie niemiecki generał udekorował „zwycięzcę” medalami. Chciał go nawet uczynić podoficerem, ale dowodzący oddziałem pułkownik, uzmysłowił mu, że „bohater” jest na to za głupi. Żeby się o tym przekonać, wojskowy zapytał Bartka, czy wie, za co bije Francuzów. Naiwny chłop odpowiedział słowami, które kiedyś powiedział mu Wojtek: „Bo to także Niemcy, tylko ścierwa gorsze!” Wszyscy żołnierze podziwiali Bartka, a od pułkownika otrzymał nawet nagrodę pieniężną – dziesięć talarów. Tylko Wojtek miał nietęgą minę. Wieczorem, gdy siedzieli przy ognisku, konsumując kiszkę grochową, wypomniał towarzyszowi jego niezbyt mądre słowa. Nie umiał mu wytłumaczyć jaki nietakt popełnił, nazywając Niemców ścierwami.

strona:    1    2    3    4    5    6    7  

Szybki test:

Syn głównego bohatera noweli "Bartek Zwycięzca" to:
a) Staś
b) Kuba
c) Maciek
d) Franek
Rozwiązanie

Bartka, tytułowego bohatera noweli "Bartek Zwyciężca" nazywano m.in.:
a) Wyrazistym
b) Wyczepiastym
c) Wyłupiastym
d) Wygłupiastym
Rozwiązanie

Generał Steinmetz chciał nadać głównemu bohaterowi noweli "Bartek Zwycięzca" tytuł
a) podoficera
b) oficera
c) majora
d) kapitana
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

„Bartek Zwycięzca”
Charakterystyka Bartka Słowika
„Bartek Zwycięzca” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Bartka Zwycięzcy”
Problematyka „Bartka Zwycięzcy”
Interpretacja tytułu – „Bartek Zwycięzca”
Geneza „Bartka Zwycięzcy”
Narracja i styl w noweli „Bartek Zwycięzca”
Kompozycja „Bartka Zwycięzcy”
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Bartka Zwycięzcy”
Plan wydarzeń „Bartka Zwycięzcy”
Motywy literackie w noweli „Bartek Zwycięzca”
Najważniejsze cytaty z noweli „Bartek Zwycięzca”

„Janko Muzykant”
Charakterystyka Janka Muzykanta
„Janko Muzykant” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Janka Muzykanta”
Problematyka „Janka Muzykanta”
Geneza „Janka Muzykanta”
Kompozycja „Janka Muzykanta”
Znaczenie tytułu noweli „Janko Muzykant”
Narracja i styl w „Janku Muzykancie”
Plan wydarzeń „Janka Muzykanta”
Motywy literackie w „Janku Muzykancie”
Ekranizacja „Janka Muzykanta”
Najważniejsze cytaty z „Janka Muzykanta”

„Latarnik”
Charakterystyka Skawińskiego – „Odyseusza – emigranta”
„Latarnik” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Latarnika”
Geneza „Latarnika”
Skawiński - dzieje głównego bohatera
Problematyka „Latarnika”
Wyjaśnienie tytułu noweli „Latarnik”
Plan wydarzeń „Latarnika”
Konstrukcja i narracja „Latarnika”

„Sachem”
Charakterystyka Sachema
„Sachem” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji noweli „Sachem”
Wyjaśnienie tytułu „Sachem”
Geneza noweli „Sachem”
Konstrukcja noweli „Sachem”
Pozostali bohaterowie noweli „Sachem”
Plan zdarzeń noweli „Sachem”
Motywy literackie w „Sachemie”
Najważniejsze cytaty noweli „Sachem”

„Szkice węglem”
„Szkice węglem” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji noweli „Szkice węglem”
Charakterystyka Wawrzona Rzepy
Charakterystyka Marii Rzepowej
Charakterystyka Zołzikiewicza
Problematyka „Szkiców węglem”
Geneza „Szkiców węglem”
Narracja i styl w noweli „Szkice węglem”
Konstrukcja „Szkiców węglem”
Interpretacja tytułu – „Szkice węglem”
Pozostali bohaterowie „Szkiców węglem”
Motywy literackie w noweli „Szkice węglem”
Plan wydarzeń noweli „Szkice węglem”
Ekranizacja „Szkiców węglem”
Najważniejsze cytaty z noweli „Szkice węglem”

„Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Charakterystyka Michasia
„Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela” – streszczenie szczegółowe
Czas i miejsce akcji „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Problematyka „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Geneza „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Narracja w noweli „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Kompozycja i styl noweli „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Wyjaśnienie tytułu „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Charakterystyka pozostałych bohaterów noweli „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Plan wydarzeń noweli „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Motywy literackie w noweli „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”
Najważniejsze cytaty z noweli „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”

Inne
Nowelistyka Henryka Sienkiewicza
Henryk Sienkiewicz - biografia
Twórczość Sienkiewicza
Kalendarium życia Henryka Sienkiewicza
O Sienkiewiczu powiedzieli...
Sienkiewicz - ciekawostki
Bibliografia
Nowela jako gatunek. Wyznaczniki



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies