Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nowele Sienkiewicza
W 1930 roku dokonano ekranizacji noweli Sienkiewicza pt. „Janko Muzykant”, niemniej pierwowzór utworu nieco zniekształcono. Reżyser – Ryszard Ordyński „dopowiedział” ciąg dalszy historii małego wiejskiego chłopca. Janek wcale nie umarł!.. – za domniemaną próbę kradzieży skrzypiec trafił do poprawczaka. Uciekł stamtąd i wkrótce wylądował na ulicach Warszawy. Zaprzyjaźnił się z podobnymi do niego młodocianymi „wyrzutkami” społeczeństwa. Z czasem rozpoczął „karierę” ulicznego, a potem kawiarnianego grajka. Stąpał po ścieżce sławy. Zakochał się w śpiewaczce Ewie (w tej roli Maria Malicka). Na skutek donosu aresztowano Janka (Stefan Rogulski) i posądzono o zbrodnię, której miał się dopuścić podczas ucieczki z poprawczaka. Stanął przed sądem. Uniewinniono go. W desperacji rozważał możliwość samobójstwa, ale pomoc przyjaciół, matki (Tekla Trapszo) oraz uczucie do Ewy odnowiły jego wiarę w sens egzystencji i miłości. Premiera filmu odbyła się w listopadzie 1930 roku. (w oparciu o: filmpolski.pl)
Stanisław Witkiewicz namalował obraz „Helena Modrzejewska jako Janko Muzykant”.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Ekranizacja „Janka Muzykanta”
Autor: Ewa PetniakW 1930 roku dokonano ekranizacji noweli Sienkiewicza pt. „Janko Muzykant”, niemniej pierwowzór utworu nieco zniekształcono. Reżyser – Ryszard Ordyński „dopowiedział” ciąg dalszy historii małego wiejskiego chłopca. Janek wcale nie umarł!.. – za domniemaną próbę kradzieży skrzypiec trafił do poprawczaka. Uciekł stamtąd i wkrótce wylądował na ulicach Warszawy. Zaprzyjaźnił się z podobnymi do niego młodocianymi „wyrzutkami” społeczeństwa. Z czasem rozpoczął „karierę” ulicznego, a potem kawiarnianego grajka. Stąpał po ścieżce sławy. Zakochał się w śpiewaczce Ewie (w tej roli Maria Malicka). Na skutek donosu aresztowano Janka (Stefan Rogulski) i posądzono o zbrodnię, której miał się dopuścić podczas ucieczki z poprawczaka. Stanął przed sądem. Uniewinniono go. W desperacji rozważał możliwość samobójstwa, ale pomoc przyjaciół, matki (Tekla Trapszo) oraz uczucie do Ewy odnowiły jego wiarę w sens egzystencji i miłości. Premiera filmu odbyła się w listopadzie 1930 roku. (w oparciu o: filmpolski.pl)
Stanisław Witkiewicz namalował obraz „Helena Modrzejewska jako Janko Muzykant”.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies