Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pan Tadeusz
Epopeja – utwór poetyczny kreślący życie narodu w pewnej chwili dziejowej.
• utwór wierszowany - utwór pisany wierszem stylizowanym na mowę potoczną, gawędziarską,
• dzieje legendarnych lub historycznych bohaterów,
• bohater zbiorowy przedstawiony na tle wydarzeń przełomowych dla społeczności narodowej,
• bohaterowie powiązani ze środowiskiem społecznym i z jego obyczajowością,
• charakterystyka psychologiczna postaci – brak schematyzmu,
• występowanie tragizmu,
• czyny bohaterów podlegają kwalifikacjom etycznym,
• inwokacja, odwołująca się do Muzy z prośbą o natchnienie,
• narrator wszechobecny i obiektywny – zachowuje dystans wobec przedstawianych wydarzeń,
• realistyczny i drobiazgowy styl opisu (ważne i charakterystyczne przedmioty),
• opisy scen batalistycznych,
• opisy wstrzymujące akcję, charakterystyka postaci lub sytuacji,
• styl podniosły, wysoki, patetyczny, występują rozbudowane porównania homeryckie ,
• miara wiersza – heksametr - trzynastozgłoskowiec, będący odpowiednikiem antycznego heksametru,
• podział na księgi,
• wielowątkowość fabuły,
• wpływ na ukształtowanie polskiej tożsamości narodowej.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
„Pan Tadeusz” jako epopeja narodowa
Autor: Jakub RudnickiEpopeja – utwór poetyczny kreślący życie narodu w pewnej chwili dziejowej.
• utwór wierszowany - utwór pisany wierszem stylizowanym na mowę potoczną, gawędziarską,
• dzieje legendarnych lub historycznych bohaterów,
• bohater zbiorowy przedstawiony na tle wydarzeń przełomowych dla społeczności narodowej,
• bohaterowie powiązani ze środowiskiem społecznym i z jego obyczajowością,
• charakterystyka psychologiczna postaci – brak schematyzmu,
• występowanie tragizmu,
• czyny bohaterów podlegają kwalifikacjom etycznym,
• inwokacja, odwołująca się do Muzy z prośbą o natchnienie,
• narrator wszechobecny i obiektywny – zachowuje dystans wobec przedstawianych wydarzeń,
• realistyczny i drobiazgowy styl opisu (ważne i charakterystyczne przedmioty),
• opisy scen batalistycznych,
• opisy wstrzymujące akcję, charakterystyka postaci lub sytuacji,
• styl podniosły, wysoki, patetyczny, występują rozbudowane porównania homeryckie ,
• miara wiersza – heksametr - trzynastozgłoskowiec, będący odpowiednikiem antycznego heksametru,
• podział na księgi,
• wielowątkowość fabuły,
• wpływ na ukształtowanie polskiej tożsamości narodowej.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies