Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pan Tadeusz
Inwokacja, tak jak cały utwór pisana jest trzynastozgłoskowcem. Miarą rytmiczną wiersza jest heksametr. Pierwsze dwadzieścia dwa wersy utworu stanowią rozbudowaną apostrofę. Bezpośrednio występują apostrofy – pierwsza do Litwy („Litwo! Ojczyzno moja”, druga Matki Boskiej („Panno Święta, co jasnej bronisz Częstochowy / I w Ostrej świecisz Bramie!”).
Występują tu:
wykrzyknienia - „Litwo! Ojczyzno moja!”,
porównania, np. „Litwo... ty jesteś jak zdrowie”, „gryka jak śnieg biała”, „przepasane jakby wstęgą”;
personifikacje - autor personifikuje litewską przyrodę - „dzięcielina pała panieńskim rumieńcem”, „ciche grusze siedzą”, a także ojczyznę („na ojczyzny łono”);
epitety, np.: „jasna Częstochowa”, „gród zamkowy”, „bursztynowy świerzop”, „ciche grusze”, „łąki zielone”;
przenośnie - „martwą podniosłem powiekę”, „pola malowane zbożem rozmaitem”, „przenoś moją duszę”
anafory - „Do tych pagórków... Do tych pól...” oraz „Gdzie bursztynowy... Gdzie panieńskim...”.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Środki stylistyczne w inwokacji „Pana Tadeusza”
Autor: Jakub RudnickiInwokacja, tak jak cały utwór pisana jest trzynastozgłoskowcem. Miarą rytmiczną wiersza jest heksametr. Pierwsze dwadzieścia dwa wersy utworu stanowią rozbudowaną apostrofę. Bezpośrednio występują apostrofy – pierwsza do Litwy („Litwo! Ojczyzno moja”, druga Matki Boskiej („Panno Święta, co jasnej bronisz Częstochowy / I w Ostrej świecisz Bramie!”).
Występują tu:
wykrzyknienia - „Litwo! Ojczyzno moja!”,
porównania, np. „Litwo... ty jesteś jak zdrowie”, „gryka jak śnieg biała”, „przepasane jakby wstęgą”;
personifikacje - autor personifikuje litewską przyrodę - „dzięcielina pała panieńskim rumieńcem”, „ciche grusze siedzą”, a także ojczyznę („na ojczyzny łono”);
epitety, np.: „jasna Częstochowa”, „gród zamkowy”, „bursztynowy świerzop”, „ciche grusze”, „łąki zielone”;
przenośnie - „martwą podniosłem powiekę”, „pola malowane zbożem rozmaitem”, „przenoś moją duszę”
anafory - „Do tych pagórków... Do tych pól...” oraz „Gdzie bursztynowy... Gdzie panieńskim...”.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies