Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pan Tadeusz
Właścicielem zamku był stolnik Horeszko. Po tym, jak poparł Konstytucję 3 Maja i przyłączył się do konfederatów Moskale napadli na jego siedzibę. Podczas obrony zamku z rąk Jacka Soplicy, który chciał zemścić się za odmowę oddania mu za żonę Ewy Horeszkówny, strzela i zabija triumfującego Stolnika.
Po przegranej wojnie z Rosją, rząd zajął majątek Horeszków i część wraz z zamkiem oddał Soplicom. Od tej chwili zamku pilnuje ostatni sługa Horeszków – Klucznik Gerwazy. Gdy do Polski z zagranicznych podróży powraca Hrabia Gerwazy opowiada mu historię zamku i zdrady Jacka Soplicy. Początkowo panicz pragnie pogodzić się z Soplicami, jednak nie pozwala mu na to honor. Podczas wieczerzy za zamku przygotowanej przez Protazego, sługę Sędziego, Klucznik wraz z Hrabią wdają się w kłótnię z Soplicami. Tadeusz postanawia pojedynkować się z Hrabią. Z prawnego punktu widzenia ostatnią dziedziczką dóbr Horeszków jest Zosia – córka Ewy Horeszkówny. Ksiądz Robak (Jacek Soplica) dąży by zażegnać spór między rodami, dzięki małżeństwu Tadeusza i Zosi.
Klucznik powołując się na słowa księdza Robaka organizuje zajazd na Soplicowo, czyli zbrojne zajęcie dworu. Do walki przyłączają się Rosjanie i pomagają Sędziemu pokonać szlachtę zaściankową, która brała udział w zajeździe. Dochodzi do walki szlachty litewskiej z wojskami rosyjskimi. Szlachta w obliczu wspólnego wroga godzi się i pokonuje wojska zaborcze. Ci, którzy biorą udział w walkach muszą zbiegać do Księstwa Warszawskiego. Powracają do Soplicowa na wiosnę wraz z wojskami Napoleona.
Spór o zamek kończy się szczęśliwie. Zosia i Tadeusz zaręczają się. W ten sposób obydwa majątki – Horeszków i Sopliców łączą się. Młodzi postanawiają uwłaszczyć chłopów, nadając im ziemię.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Spór Horeszków z Soplicami o zamek
Autor: Jakub RudnickiWłaścicielem zamku był stolnik Horeszko. Po tym, jak poparł Konstytucję 3 Maja i przyłączył się do konfederatów Moskale napadli na jego siedzibę. Podczas obrony zamku z rąk Jacka Soplicy, który chciał zemścić się za odmowę oddania mu za żonę Ewy Horeszkówny, strzela i zabija triumfującego Stolnika.
Po przegranej wojnie z Rosją, rząd zajął majątek Horeszków i część wraz z zamkiem oddał Soplicom. Od tej chwili zamku pilnuje ostatni sługa Horeszków – Klucznik Gerwazy. Gdy do Polski z zagranicznych podróży powraca Hrabia Gerwazy opowiada mu historię zamku i zdrady Jacka Soplicy. Początkowo panicz pragnie pogodzić się z Soplicami, jednak nie pozwala mu na to honor. Podczas wieczerzy za zamku przygotowanej przez Protazego, sługę Sędziego, Klucznik wraz z Hrabią wdają się w kłótnię z Soplicami. Tadeusz postanawia pojedynkować się z Hrabią. Z prawnego punktu widzenia ostatnią dziedziczką dóbr Horeszków jest Zosia – córka Ewy Horeszkówny. Ksiądz Robak (Jacek Soplica) dąży by zażegnać spór między rodami, dzięki małżeństwu Tadeusza i Zosi.
Klucznik powołując się na słowa księdza Robaka organizuje zajazd na Soplicowo, czyli zbrojne zajęcie dworu. Do walki przyłączają się Rosjanie i pomagają Sędziemu pokonać szlachtę zaściankową, która brała udział w zajeździe. Dochodzi do walki szlachty litewskiej z wojskami rosyjskimi. Szlachta w obliczu wspólnego wroga godzi się i pokonuje wojska zaborcze. Ci, którzy biorą udział w walkach muszą zbiegać do Księstwa Warszawskiego. Powracają do Soplicowa na wiosnę wraz z wojskami Napoleona.
Spór o zamek kończy się szczęśliwie. Zosia i Tadeusz zaręczają się. W ten sposób obydwa majątki – Horeszków i Sopliców łączą się. Młodzi postanawiają uwłaszczyć chłopów, nadając im ziemię.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies