Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pan Tadeusz
Część dzieła, tak naprawdę nigdy nie ukończona przez Mickiewicza, napisana w nieco odmiennym tonie niż całość Pana Tadeusza. Ma charakter refleksyjno – elegijny i stanowi swoisty komentarz do wydarzeń przedstawionych w poemacie. Mickiewicz w duchowej ucieczce do „kraju lat dziecinnych” widzi sposób na oddalenie się od tego, co „obce i nienawistne”, od „hałasów Europy” i sporów, które coraz bardziej dzielą polską emigrację. Wizja dawnej świetności ojczyzny, odciągająca, choć na jakiś czas, od świadomości przelanej krwi, od myśli o byciu nieproszonym gościem na obczyźnie, jest przypomnieniem, że kiedyś jego ojczyzna była wolna i potężna. Miał to być świat niezmieniony biegiem wydarzeń, „święty i czysty”.
Podmiot liryczny pragnie, by jego dzieło dotarło „pod strzechy”, by stało się znane każdemu, nawet „wieśniaczkom, kręcącym kołowrotki”.
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Epilog „Pana Tadeusza”- interpretacja
Autor: Jakub RudnickiCzęść dzieła, tak naprawdę nigdy nie ukończona przez Mickiewicza, napisana w nieco odmiennym tonie niż całość Pana Tadeusza. Ma charakter refleksyjno – elegijny i stanowi swoisty komentarz do wydarzeń przedstawionych w poemacie. Mickiewicz w duchowej ucieczce do „kraju lat dziecinnych” widzi sposób na oddalenie się od tego, co „obce i nienawistne”, od „hałasów Europy” i sporów, które coraz bardziej dzielą polską emigrację. Wizja dawnej świetności ojczyzny, odciągająca, choć na jakiś czas, od świadomości przelanej krwi, od myśli o byciu nieproszonym gościem na obczyźnie, jest przypomnieniem, że kiedyś jego ojczyzna była wolna i potężna. Miał to być świat niezmieniony biegiem wydarzeń, „święty i czysty”.
Podmiot liryczny pragnie, by jego dzieło dotarło „pod strzechy”, by stało się znane każdemu, nawet „wieśniaczkom, kręcącym kołowrotki”.
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies