Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Lalka
Przedstawicielka starej arystokracji. Miała ponad siedemdziesiąt lat. Szlachetna, oczytana i majętna wdowa. W młodości kochała się w oficerze – stryju Stanisława Wokulskiego. Do ślubu jednak nie doszło, gdyż młodych dzieliła przepaść finansowa i klasowa. Do końca życia nie zapomniała jednak o ukochanym.
Docenia Wokulskiego i nie traktuje go z góry, docenia go jako człowieka. Prosi, by uczcił pamięć o jej związku ze stryjem umieszczając na pamiątkowym kamieniu znajdujących się obok ruin zamku cytat z wiersza Mickiewicza.
Prezesowa świetnie zarządza swoim majątkiem w Zasławku. Panuje u niej porządek, a pracownicy rolni żyją w godnych warunkach. Wszystkiego dogląda sama. Dba też o gości i chętnie zaprasza śmietankę towarzyską z Warszawy do siebie na wieś. Na majątek po jej śmierci liczą krewni, jednak postanawia go zapisać na cele dobroczynne (opieka nad sierotami).
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Prezesowa Zasławska – charakterystyka
Autor: Jakub RudnickiPrzedstawicielka starej arystokracji. Miała ponad siedemdziesiąt lat. Szlachetna, oczytana i majętna wdowa. W młodości kochała się w oficerze – stryju Stanisława Wokulskiego. Do ślubu jednak nie doszło, gdyż młodych dzieliła przepaść finansowa i klasowa. Do końca życia nie zapomniała jednak o ukochanym.
Docenia Wokulskiego i nie traktuje go z góry, docenia go jako człowieka. Prosi, by uczcił pamięć o jej związku ze stryjem umieszczając na pamiątkowym kamieniu znajdujących się obok ruin zamku cytat z wiersza Mickiewicza.
Prezesowa świetnie zarządza swoim majątkiem w Zasławku. Panuje u niej porządek, a pracownicy rolni żyją w godnych warunkach. Wszystkiego dogląda sama. Dba też o gości i chętnie zaprasza śmietankę towarzyską z Warszawy do siebie na wieś. Na majątek po jej śmierci liczą krewni, jednak postanawia go zapisać na cele dobroczynne (opieka nad sierotami).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies