Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Lalka
W powieści czytelnik ma kontakt z tzw. „dwugłosem narracji”. To narracja prowadzona w pierwszej oraz trzeciej osobi. Dzięki temu występują dwa różne spojrzenia na losy głównego bohatera.
Rodzaje narracji:
- pierwszoosobowa, pokrywająca się z czasem opisywanej akcji. Przykładem jest Pamiętnik starego subiekta. Ignacy Rzecki w pierwszej osobie liczby pojedynczej wspomina bujne losy swego życia. Ten typ narracji odznacza się:
- emocjonalnością,
- uczuciowością opisów,
- subiektywnymi sądami i myślami na temat głównego bohatera, Stanisława Wokulskiego.
Poprzez liczne retrospekcje narratora akcja powieści cofa się do wydarzeń Wiosny Ludów (1848).
- trzecioosobowa, dominująca, widoczna we wszystkich innych rozdziałach. Cechuje ją:
- wszechwiedza na temat opisywanych sytuacji i osób (narrator znajduje się wewnątrz świata przedstawionego, lecz nie jest jego uczestnikiem, bohaterem),
- obiektywne spojrzenie na bohaterów i zdarzenia, w których uczestniczą,
- nie zwracanie uwagi na siebie samą,
- przejrzystość opisów,
- mowa pozornie zależna, oddanie głosu głównemu bohaterowi oraz pannie Izabeli, co jest widoczne w ich monologach wewnętrznych,
- narrator dokładnie opisuje ulice Warszawy, historyczną przeszłość stolicy.
a) subiektywnością sądów
b) emocjonalnością
c) brakiem przemyśleń na temat głównego bohatera
d) uczuciowością opisów
Rozwiązanie
Narracji trzecioosobowej w „Lalce” nie cechuje:
a) obiektywne spojrzenie na bohaterów i zdarzenia
b) brak mowy pozornie zależnej
c) dokładne opisanie ulic Warszawy
d) wszechwiedza na temat opisywanych sytuacji i osób
Rozwiązanie
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Narracja „Lalki” Prusa
Autor: Karolina MarlgaW powieści czytelnik ma kontakt z tzw. „dwugłosem narracji”. To narracja prowadzona w pierwszej oraz trzeciej osobi. Dzięki temu występują dwa różne spojrzenia na losy głównego bohatera.
Rodzaje narracji:
- pierwszoosobowa, pokrywająca się z czasem opisywanej akcji. Przykładem jest Pamiętnik starego subiekta. Ignacy Rzecki w pierwszej osobie liczby pojedynczej wspomina bujne losy swego życia. Ten typ narracji odznacza się:
- emocjonalnością,
- uczuciowością opisów,
- subiektywnymi sądami i myślami na temat głównego bohatera, Stanisława Wokulskiego.
Poprzez liczne retrospekcje narratora akcja powieści cofa się do wydarzeń Wiosny Ludów (1848).
- trzecioosobowa, dominująca, widoczna we wszystkich innych rozdziałach. Cechuje ją:
- wszechwiedza na temat opisywanych sytuacji i osób (narrator znajduje się wewnątrz świata przedstawionego, lecz nie jest jego uczestnikiem, bohaterem),
- obiektywne spojrzenie na bohaterów i zdarzenia, w których uczestniczą,
- nie zwracanie uwagi na siebie samą,
- przejrzystość opisów,
- mowa pozornie zależna, oddanie głosu głównemu bohaterowi oraz pannie Izabeli, co jest widoczne w ich monologach wewnętrznych,
- narrator dokładnie opisuje ulice Warszawy, historyczną przeszłość stolicy.
Szybki test:
Narracja pierwszoosobowa Rzeckiego nie cechowała się:a) subiektywnością sądów
b) emocjonalnością
c) brakiem przemyśleń na temat głównego bohatera
d) uczuciowością opisów
Rozwiązanie
Narracji trzecioosobowej w „Lalce” nie cechuje:
a) obiektywne spojrzenie na bohaterów i zdarzenia
b) brak mowy pozornie zależnej
c) dokładne opisanie ulic Warszawy
d) wszechwiedza na temat opisywanych sytuacji i osób
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies