Wokulski był zdziwiony, a jednocześnie rozczarowany tonem jej głosu i pogardą, która z niego biła podczas rozmowy: „Po całorocznej gorączce i tęsknocie przerywanej wybuchami szału skąd naraz ta obojętność? Gdyby można było jakiegoś człowieka nagle przerzucić z balowej sali do lasu albo z dusznego więzienia na chłodne obszerne pole, nie doznałby innych wrażeń ani głębszego zdumienia (...)A jak ona rozmawiała ze mną. Ile tam było pogardy dla marnego kupca..." Zapłać temu panu!..." Paradne są te wielkie damy; próżniak, szuler, nawet złodziej, byle miał nazwisko, stanowi dla nich dobre towarzystwo, choćby fizjognomią zamiast ojca przypominał lokaja swej matki. Ale kupiec - jest pariasem... Co mnie to wreszcie obchodzi; gnijcie sobie w spokoju!"”.

Uświadomił sobie, że po rocznej tęsknocie, o której jego ukochana nie miała pojęcia oraz po zdarzeniu, którego był przed momentem uczestnikiem, nie czuł już do niej chyba nic ponad obojętność: „No, nigdy bym nie przypuszczał, że mogą istnieć tak cudowne kuracje. Przed godziną byłem pełen trucizny, a w tej chwili jestem tak spokojny i - jakiś pusty, jakby uciekła ze mnie dusza i wnętrzności, a została tylko skóra i odzież. Co ja teraz będę robił? czym będę żył?... Chyba pojadę na wystawę do Paryża, a potem w Alpy...".

Rozdział VIII
Medytacje

Aby ochłonąć i zastanowić się nad wszystkim, Wokulski wyszedł na spacer. Skierował swoje kroki ulicą Karową w kierunku Wisły. Przypomniał sobie, jak znajomy wspominał o bulwarach znajdujących się w tamtej części Warszawy i postanowił je obejrzeć. Chciał zobaczyć płat nadrzecznej ziemi zasypanej śmieciami. Patrząc na dzielnicę nędzy: Powiśle, obserwował rudery i lepianki, które zajmowali biedacy bez pracy i pieniędzy. Mimochodem zaglądał w zapadnięte poniżej bruku okna, z których wyłaniała się nędza.

To wszystko przypominało mu własne dzieciństwo i młodość, które upłynęły na ciężkiej pracy i nauce. Zdał sobie sprawę, jak wiele zawdzięczał pobytowi na Syberii. Wspominał pierwsze spotkanie Łęckiej w warszawskim teatrze, będące impulsem do porzucenia naukowych badań przyrodniczych, i usilne zabiegi, aby ją później ujrzeć: „Siedziała w loży z ojcem i panną Florentyną, ubrana w białą suknię. Nie patrzyła na scenę, która w tej chwili skupiała uwagę wszystkich, ale gdzieś przed siebie, nie wiadomo gdzie i na co. Może myślała o Apollinie?... Wokulski przypatrywał się jej cały czas. Zrobiła na nim szczególne wrażenie. Zdawało mu się, że już kiedyś ją widział i że ją dobrze zna. Wpatrzył się lepiej w jej rozmarzone oczy i nie wiadomo skąd przypomniał sobie niezmierny spokój syberyjskich pustyń, gdzie bywa niekiedy tak cicho, że prawie słychać szelest duchów wracających ku zachodowi. Dopiero później przyszło mu na myśl, że on nigdzie i nigdy jej nie widział, ale - że jest tak coś - jakby na nią od dawna czekał. " Tyżeś to czy nie ty?..." - pytał się w duchu, nie mogąc od niej oczu oderwać. Odtąd mało pamiętał o sklepie i o swoich książkach, lecz ciągle szukał okazji do widywania panny Izabeli w teatrze, na koncertach lub na odczytach. Uczuć swoich nie nazwałby miłością i w ogóle nie był pewny, czy dla oznaczenia ich istnieje w ludzkim języku odpowiedni wyraz. Czuł tylko, że stała się ona jakimś mistycznym punktem (…)”. Dla niej postanowił zostać bogaczem i, w konsekwencji tego, wyruszył zdobyć fortunę na wojnie z Bułgarią, mimo sceptycznych uwag swego znajomego doktora Szumana (u którego leczył się z melancholii).

Z zamyślenia wyrwało go spotkanie z Wysockim, robotnikiem najemnym, byłym pracownikiem przy rozładowywaniu transportu w Warszawie, który opowiedział o swoim ciężkim życiu. Wraz z rodziną żył w strasznej biedzie: zimę spędzili u jego brata, a teraz nie mają na komorne, zdechł mu koń i pozostają bez środków na utrzymanie. Wokulski dał mu dziesięć rubli i powiedział, że od jutra ma przyjść do niego do pracy przy przewozach. Po wylewnym podziękowaniu, Wokulski zawrócił.

W drodze powrotnej znowu miał przywidzenia z przeszłości, cały czas bił się z dręczącymi go myślami. Gdy wrócił do sklepu, zastał baronową Krzeszowską, oglądającą neseserki. Wokół damy kręcił się pan Mraczewski, pomagając w wyborze. Sfinalizowanie transakcji przerwało pojawienie się barona Krzeszowskiego, męża podirytowanej kobiety. Mężczyzna po zakupie wielu towarów nakazał odesłanie ich do domu. Przez całą tę scenę małżeństwo nie zamieniło ze sobą ani słowa. Po wyjściu barona, Krzeszowska oznajmiła Wokulskiemu, iż był to jej mąż, z którym właśnie się rozwodzi. Z kolei, gdy ona wyszła, wrócił baron z zapytaniem, o co „ta dama” pytała i co mówiła. Nie uzyskał jednak od Wokulskiego odpowiedzi.

Mraczewski skomentował wyjście barona informacją o trwającej przeszło rok wojnie małżeństwa, której powodem jest kamienica Łęckiego (kłócili się, kto ma ją kupić), w której mieszkała baronowa. Wokulski nie mogąc wysłuchiwać ciągłych plotek subiekta, jego uwag o socjalistach i Żydach - zwolnił subiekta z pracy. Na drugi dzień, w Wielki Czwartek, do Wokulskiego przyszło małżeństwo Krzeszowskich (oddzielnie) z prośbą o ponowne przyjęcie Mraczewskiego. Mimo wstawiennictwa Rzeckiego, Wokulski był nieugięty i na wolne miejsce przyjął pana Ziębę.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14  

Szybki test:

Rossi to tragik i artysta:
a) francuski
b) węgierski
c) wenecki
d) włoski
Rozwiązanie

Geist to:
a) lekarz
b) polityk
c) uczony
d) oficer
Rozwiązanie

Wokulski dał Mariannie list polecający do:
a) franciszkanek
b) albertynek
c) magdalenek
d) katarzynek
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne

„Lalka”- streszczenie szczegółowe z testem „Lalka” – krótkie streszczenie Dzieje Wokulskiego „Lalka” – krótki plan wydarzeń „Lalka” – szczegółowy plan wydarzeń Czas i miejsce akcji w „Lalce” Najważniejsze problemy w „Lalce” Tematyka „Lalki” Stanisław Wokulski jako bohater przełomu epok Ignacy Rzecki – charakterystyka Interpretacja tytułu „Lalki” Narracja „Lalki” Prusa Ocena Izabeli Łęckiej Bolesław Prus - biografia Geneza „Lalki” Prusa Gatunki występujące w „Lalce” Stanisław Wokulski romantyk czy pozytywista Cechy romantyczne i pozytywistyczne Stanisława Wokulskiego Obraz społeczeństwa polskiego w „Lalce” Tomasz Łęcki - charakterystyka Izabela Łęcka - charakterystyka Julian Ochocki - charakterystyka Kompozycja „Lalki” Motyw przyjaźni w „Lalce” Prusa Motyw pieniędzy w „Lalce” Bolesława Prusa „Lalka” jako powieść o społecznym rozkładzie „Lalka” jako powieść o nędzy i bogactwie Filozofia w „Lalce” Prusa „Lalka” jako powieść o marzeniach Pozytywizm w „Lalce” Prusa „Lalka” jako powieść o samotności Wątek miłosny w „Lalce” Bolesława Prusa „Lalka” Prusa. Obrona romantyzmu czy rozstanie z mitem? Argumenty za i przeciw. Helena Stawska – charakterystyka Na czym polegał tragizm Stanisława Wokulskiego? Proces o lalkę w utworze Bolesława Prusa Tło historyczne w „Lalce” Ludności niemiecka w „Lalce” Doktor Szuman – charakterystyka Kazimiera Wąsowska - charakterystyka Henryk Szlangbaum – charakterystyka Kazimierz Starski – charakterystyka Prezesowa Zasławska – charakterystyka Hrabina Joanna Karolowa – charakterystyka Próba samobójcza Stanisława Wokulskiego bohatera „Lalki” Prusa Działalność filantropijna Stanisława Wokulskiego Jak Prus zakończył „Lalkę” i dlaczego tak? Humor w „Lalce” Trzy pokolenia idealistów w „Lalce” scharakteryzuj i porównaj postawy i marzenia Ignacego Rzeckiego, Stanisława Wokulskiego, Juliana Ochockiego Struktura przestrzenna w „Lalce” Lud miejski w „Lalce” Mieszczaństwo w „Lalce” Zdeklasowana szlachta w „Lalce” Stanisław Wokulski - charakterystyka Scharakteryzuj studentów i ich relacje ze społeczeństwem w „Lalce” Prusa Wielowymiarowość „Lalki” Bolesława Prusa Symbole w „Lalce” Prusa Opis Warszawy w „Lalce” Okoliczności śmierci Ignacego Rzeckiego Opisz stosunki Rzeckiego z Heleną Stawską Światopogląd Ignacego Rzeckiego Kompozycja i styl „Lalki” Cechy gatunkowe „Lalki” Twórczość Prusa - kalendarium Bolesław Prus - kalendarium życia Nawiązania do „Lalki” w kulturze Dzieciństwo i młodość Stanisława Wokulskiego Opis Powiśla w „Lalce” Opis Paryża w „Lalce” Przyjaźń Rzeckiego z Katzem „Lalka” - najważniejsze cytaty „Lalka” Bolesława Prusa - sprawdzian ze znajomości lektury z odpowiedziami Czy znasz Lalkę Bolesława Prusa? – test z odpowiedziami Cytaty opisujące wygląd Paryża w „Lalce” Prusa Cytaty opisujące wygląd Warszawy w „Lalce” Prusa Kim był Węgiełek? Kim był Wirski? Kim był Mraczewski? Kim była pani Meliton? Bibliografia Kim był Rossi? Kim był Wiliam Colins? Z kim się ożenił Węgiełek? Z kim chciał wyswatać Wokulskiego Ignacy Rzecki? Jak zareagował Wokulski, gdy inkasent Oberman zgubił ponad 400 rubli? Pod czyim nazwiskiem Wokulski kupił kamienicę Łęckich? W jakich okolicznościach Wokulski po raz pierwszy zwrócił się do Izabeli po angielsku? Co było wykryte na kamieniu w „Lalce” Prusa Pierwsza miłość prezesowej Zasławskiej Opowieść Węgiełka o historii kamienia w Zasławiu Kwestionariusz osobowy Wokulskiego

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies