Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm

Grób Agamemnona - interpretacja i analiza

Autor: Karolina Marl�ga

„Polsko! lecz ciebie błyskotkami łudzą
Pawiem narodów byłaś i papugą,
A teraz jesteś służebnicą cudzą”.

Porównanie ojczyzny do barwnej papugi odnajdziemy także w innych polskich wierszach, między innymi w „Herostratesie” Jana Lechonia, który, zdając sobie sprawę, że choć minęło kilkaset lat, w polityczno-gospodarczej sytuacji Polski nie nastąpiła znaczna zmiana – nadal była rozszarpywana przez obce mocarstwa, niczym w XVIII wieku, rozbudował to gorzkie i ironiczne zestawienie:
„Na tysiączne się wiorsty rozsiadła nam Polska,
Papuga wszystkich ludów - w cierniowej koronie”.

Zakończenie wiersza Słowackiego przynosi optymistyczne przesłanie – nadal istnienie szansa na odrodzenie się nowej, wolnej Polski, której obywatele będą zjednoczeni, jednomyślni, sprawiedliwi i silni:
„Niech ku północy z cich�j się mogiły
Podniesie naród i ludy przelęknie,
Że taki wielki posąg - z jedn�j bryły,
A tak hartowny, że w gromach nie pęknie,
Ale z piorunów ma ręce i wieniec;
Gardzący śmiercią wzrok - życia rumieniec”.

Obok krytyki nieumiejętnie walczących czy uciekających z kraju rodaków tekst przynosi także osobiste wyznanie Słowackiego, który, podobnie jak tysiące Polaków, także nie wziął udziału w powstaniu listopadowym:
„Mówię - bom smutny - i sam pełen winy.
(…)
Boś ty, jedyny syn Prometeusza -
Sęp ci wyjada nie serce - lecz mózgi.
Choć Muzę moją w twoj�j krwi zaszargam,
Sięgnę do wnętrza twych trzew - i zatargam.

Szczeknij z boleści i przeklinaj syna,
Lecz wiedz - że ręka przekleństw wyciągnięta
Nade mną - zwinie się w łęk jak gadzina”.

Historia daje mu szansę. Zostanie naśladowcą czynu Prometeusza, czyli człowieka odpowiedzialnego za skradzenie bogom ognia, aby uratować stworzonych przez siebie ludzi. Naprawić swoje winy, musi tylko mówić prawdę, choćby nie wiadomo jak była trudna i bolesna, ponieważ tylko w taki sposób obudzi śpiące sumienie narodu. Od tej pory jego twórczość będzie miała tyrtejski charakter i jasno sprecyzowany cel – zachęcenie do walki, do czynu.

„Grób Agamemnona” jest wierszem poruszającym wiele problemów, motywów i wątków. Przywołując elementy mitologii i historii Grecji Juliusz Słowacki wyłożył autorski program poetycki, odniósł się do ważnych historycznych epizodów Polski i jej współczesnych mu losów, sformułował wizję ojczyzny idealnej, symbolizowanej przez „posąg - z jednej bryły”, cały czas przeplatając swoje refleksje gorzką i surową oceną kraju i postępowania rodaków.

Zestawienie klęski powstania listopadowego z Cheroneą, gdzie w 338 roku przed Chrystusem Macedończycy pokonali Greków oraz przeciwstawienie współczesnemu mu pokoleniu Polaków bohaterskich obrońców wąwozu termopilskiego oaz wplecenie w to motywu artysty, roli poety i poezji zapadło w pamięć wielu czytelnikom. Jedni byli zachwyceni szczerością poety, inni zaś wyrzucali mu zbytnią krytykę polskiej szlachty.

Analizując wiersz pod względem formalnym, na pierwszy plan wysuwa się jego budowa – tekst składa się z 21 zwrotek, z których każda liczy sześć wersów (sekstyna), zorganizowanych w płynną całość za pomocą rymów (np. „ręku” - „jęku”, „przedział” - „powiedział”).

Ze względu na konstrukcję podmiotu lirycznego utwór zaliczamy do grona liryki bezpośredniej. Zwiedzający grobowiec Agamemnona mężczyzna wyraża swoje niezadowolenie z sytuacji ojczyzny czy formułuje krytyczne oceny rodaków w pierwszej osobie liczby pojedynczej (np. „siedzę”).

Ze względu na występowanie bezpośrednich zwrotów do ojczyzny (np. apostrofa „O! Polsko”), kolejną klasyfikacją dzieła jest jego przynależność do liryki zwrotu do adresata.

strona: 1 2 3 4

Zobacz inne artykuły:

Mickiewicz Adam

Norwid Cyprian Kamil

Słowacki Juliusz

Rozmowa z piramidami - interpretacja i analiza
Grób Agamemnona - interpretacja i analiza
Grób Agamemnona - motyw mogiły, grobu
Smutno mi Boże - interpretacja i analiza
Smutno mi, Boże! - wiadomości wstępne
Sowiński w okopach Woli - interpretacja i analiza
Sowiński w okopach Woli - wiadomości wstępne
Testament mój - interpretacja i analiza
Testament mój - wiadomości wstępne
Rozłączenie - interpretacja i analiza

Inne

Analiza porównawcza utworów „Oda do młodości” Adama Mickiewicza i „Do młodych” Adama Asnyka

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies