Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Cyprian Kamil Norwid jest jednym z najbardziej znanych polskich emigrantów. Jego tułaczka po świecie przypadła na epokę romantyzmu, której założenia idealnie pasowały do odczuwanej przez poetę tęsknoty za ojczyzną. W 1844 roku, podczas krótkiego pobytu we Włoszech, napisał wiersz „Moja piosnka”, będący młodzieńczym protestem wobec przyrównywania wszystkich polskich poetów romantycznych do Adama Mickiewicza. Dekadę później, w roku 1854, w wieku „chrystusowym” – trzydziestu trzech lat, poszukujący swego szczęścia w Nowym Jorku Norwid w jednym z wielu listów do Marii Trębickiej zawarł tekst „Mojej piosnki II”. Przez ponad pół wieku nikt, poza Trębicką, nie miał pojęcia o istnieniu tego utworu. Utwór został odnaleziony przez Zenona Przesmyckiego i opublikowany w „Chimerze”, podobnie jak większość dzieł odkrytego przez „Miriama” i docenionego dopiero w Młodej Polsce poety.
„Wśród licznych wypowiedzi literackich i filozoficznych najbardziej znane są utwory liryczne z tomu Vade-mecum, który autor uwalał za przełomowy nie tylko w jego własnej twórczości ale w literaturze tego czasu. Krytycy po latach docenili wartość ideową i artystyczną traktatu poetyckiego Rzecz o wolności słowa oraz wykładnię estetycznych poglądów Norwida ¬poemat Promethidion. Teatry niezbyt często sięgały po dramaty tego autora. Realizatorom wydawały się one mało sceniczne. Tak zwane „wysokie” komedie wnosiły wiele poważnych refleksji i odbiegały od powszechnie znanych wzorców jak dzieła Moliera czy Fredry” (D. Polańczyk, „Poezje Kamila Cypriana Norwida”, Lublin 2002).
Wielu badaczy twórczości Norwida jest zgodnych co do tego, iż utwór ten różni się pod wieloma względami od pozostałych w dorobku poety. Przede wszystkim przepełniony jest osobistymi uczuciami artysty, opowiada o jego tęsknocie. Ponadto „Moja piosnka II” w porównaniu z innymi, bardziej znanymi wierszami autora, posiada lekkość formy. Utwór ten doskonale nadaje się do śpiewu (do dziś chętnie wykonywany jest przez wielu polskich wokalistów). Fakt ten wynika być może z posłużenia się przez autora zmodyfikowaną strofą saficką, w której trzeci wers ma pięć sylab zamiast jedenastu (pełna strofa saficka składała się z pięciu wersów – pierwsze cztery były jedenastozgłoskowe, piąty – pięciozgłoskowy.) oraz ze wstrzymania intonacji w wersie trzecim i zakończenia go formułą przypominającą refren („Tęskno mi, Panie…”). Utwór jest pisany wierszem sylabotonicznym.
Wspomniana wcześniej lekkość odnosi się jedynie do formy, ale już nie do treści utworu. „Moja piosnka II” jest bowiem osobliwą modlitwą poety do Boga. Można powiedzieć, iż ma ona charakter błagalny, przez co możemy określić ją umownie mianem litanii. Odczucie to może potęgować powtarzający się na końcu każdego wersu zwrot: „Tęskno mi, Panie…”. Zakończony wielokropkiem, sygnalizuje nastrój wyciszenia.Moja piosnka II - interpretacja i analiza
Cyprian Kamil Norwid jest jednym z najbardziej znanych polskich emigrantów. Jego tułaczka po świecie przypadła na epokę romantyzmu, której założenia idealnie pasowały do odczuwanej przez poetę tęsknoty za ojczyzną. W 1844 roku, podczas krótkiego pobytu we Włoszech, napisał wiersz „Moja piosnka”, będący młodzieńczym protestem wobec przyrównywania wszystkich polskich poetów romantycznych do Adama Mickiewicza. Dekadę później, w roku 1854, w wieku „chrystusowym” – trzydziestu trzech lat, poszukujący swego szczęścia w Nowym Jorku Norwid w jednym z wielu listów do Marii Trębickiej zawarł tekst „Mojej piosnki II”. Przez ponad pół wieku nikt, poza Trębicką, nie miał pojęcia o istnieniu tego utworu. Utwór został odnaleziony przez Zenona Przesmyckiego i opublikowany w „Chimerze”, podobnie jak większość dzieł odkrytego przez „Miriama” i docenionego dopiero w Młodej Polsce poety.
„Wśród licznych wypowiedzi literackich i filozoficznych najbardziej znane są utwory liryczne z tomu Vade-mecum, który autor uwalał za przełomowy nie tylko w jego własnej twórczości ale w literaturze tego czasu. Krytycy po latach docenili wartość ideową i artystyczną traktatu poetyckiego Rzecz o wolności słowa oraz wykładnię estetycznych poglądów Norwida ¬poemat Promethidion. Teatry niezbyt często sięgały po dramaty tego autora. Realizatorom wydawały się one mało sceniczne. Tak zwane „wysokie” komedie wnosiły wiele poważnych refleksji i odbiegały od powszechnie znanych wzorców jak dzieła Moliera czy Fredry” (D. Polańczyk, „Poezje Kamila Cypriana Norwida”, Lublin 2002).
Wielu badaczy twórczości Norwida jest zgodnych co do tego, iż utwór ten różni się pod wieloma względami od pozostałych w dorobku poety. Przede wszystkim przepełniony jest osobistymi uczuciami artysty, opowiada o jego tęsknocie. Ponadto „Moja piosnka II” w porównaniu z innymi, bardziej znanymi wierszami autora, posiada lekkość formy. Utwór ten doskonale nadaje się do śpiewu (do dziś chętnie wykonywany jest przez wielu polskich wokalistów). Fakt ten wynika być może z posłużenia się przez autora zmodyfikowaną strofą saficką, w której trzeci wers ma pięć sylab zamiast jedenastu (pełna strofa saficka składała się z pięciu wersów – pierwsze cztery były jedenastozgłoskowe, piąty – pięciozgłoskowy.) oraz ze wstrzymania intonacji w wersie trzecim i zakończenia go formułą przypominającą refren („Tęskno mi, Panie…”). Utwór jest pisany wierszem sylabotonicznym.
Sześciozwrotkowa modlitwa ma charakter bardzo osobisty. Wrażenie to wzmacnia posłużenie się przez poetę wypowiedzią w pierwszej osobie. Świadczy o tym wielokrotnie powtarzający się zwrot „Tęskno mi (...)” czy wyznanie „nie wiem”. Fakt, iż tak często w tekście padają słowa nawiązujące właśnie do tęsknoty, nadaje mu bardzo refleksyjny i nostalgiczny charakter.
Znaczenie pojawiającej się w tytule „piosnki”, a nie „pieśni” czy chociażby „piosenki”, niesie ze sobą wyraźne przesłanie. Utwór ten pod wieloma względami nawołuje do polskiego folkloru, co było jednym z głównych wytycznych rodzimego romantyzmu. Norwid konsekwentnie realizował podjęte w tytule założenie, posługując się prostym i zrozumiałym językiem w utworze, przez co udało mu się upodobnić się go do przekazu ludowego. Styl dzieła jest prosty, dosłowny i wyciszony.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies