JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Wiersz „Pióro” Kamila Cypriana Norwida jest jednym z pierwszych poetyckich dzieÅ‚ romantycznego twórcy. MÅ‚ody poeta popeÅ‚niÅ‚ go, maja zaledwie 21 lat (22 marca 1842 roku), tuż przed opuszczeniem kraju.
Tekst po dziś dzień jest traktowany jako utwór zawierający poglądy autora na sztukę, społeczeństwo i politykę, przynosząc przemyślany obraz idei i dążeń, charakterystyczny dla całej późniejszej poezji Norwida i stanowiący o jego wielokrotnie podkreślanej wielkości i talencie, co widać na przykład we fragmencie artykułu Czesława Miłosza.
Polski Noblista w 1974 roku pisał o Norwidzie:
„Å»aden polski poeta nie staÅ‚ siÄ™ w dwudziestym wieku osobistoÅ›ciÄ… tak albumowÄ…, tj. któż go nie używaÅ‚ na motta i epigrafy? I zwykle przypominaÅ‚o to pobożne pienia na pokÅ‚adzie okrÄ™tu, w którego wnÄ™trzu przewozi siÄ™ niewolników, tj. jego zdania zostawaÅ‚y podniesione w jakiÅ› wymiar idealny, ważny gdzieÅ› i kiedyÅ›, nigdy tu i teraz. (...) Czyli polskie gÅ‚upstwo polegajÄ…ce na braku hierarchii, a wiÄ™c niezdolne rozróżnić miÄ™dzy tym, co prawdziwie ważne, i tym, co maÅ‚o ważne, tak siÄ™ zawsze urzÄ…dzaÅ‚o, żeby Norwida nie tÅ‚umaczyć na konkretny jÄ™zyk nowych sytuacji” (Cz. MiÅ‚osz, „Ogród nauk”, Lublin 1991, s. 13)
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Pióro - wiadomości wstępne
Autor: Karolina MarlêgaWiersz „Pióro” Kamila Cypriana Norwida jest jednym z pierwszych poetyckich dzieÅ‚ romantycznego twórcy. MÅ‚ody poeta popeÅ‚niÅ‚ go, maja zaledwie 21 lat (22 marca 1842 roku), tuż przed opuszczeniem kraju.
Tekst po dziś dzień jest traktowany jako utwór zawierający poglądy autora na sztukę, społeczeństwo i politykę, przynosząc przemyślany obraz idei i dążeń, charakterystyczny dla całej późniejszej poezji Norwida i stanowiący o jego wielokrotnie podkreślanej wielkości i talencie, co widać na przykład we fragmencie artykułu Czesława Miłosza.
Polski Noblista w 1974 roku pisał o Norwidzie:
„Å»aden polski poeta nie staÅ‚ siÄ™ w dwudziestym wieku osobistoÅ›ciÄ… tak albumowÄ…, tj. któż go nie używaÅ‚ na motta i epigrafy? I zwykle przypominaÅ‚o to pobożne pienia na pokÅ‚adzie okrÄ™tu, w którego wnÄ™trzu przewozi siÄ™ niewolników, tj. jego zdania zostawaÅ‚y podniesione w jakiÅ› wymiar idealny, ważny gdzieÅ› i kiedyÅ›, nigdy tu i teraz. (...) Czyli polskie gÅ‚upstwo polegajÄ…ce na braku hierarchii, a wiÄ™c niezdolne rozróżnić miÄ™dzy tym, co prawdziwie ważne, i tym, co maÅ‚o ważne, tak siÄ™ zawsze urzÄ…dzaÅ‚o, żeby Norwida nie tÅ‚umaczyć na konkretny jÄ™zyk nowych sytuacji” (Cz. MiÅ‚osz, „Ogród nauk”, Lublin 1991, s. 13)
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies