JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Opublikowany w cyklu „Vademecum”, podejmujÄ…cy wÄ…tki filozoficzno-patriotyczne liryk „Pielgrzym” Kamila Cypriana Norwida wpisuje siÄ™ w modny w epoce romantyzmu motyw wÄ™drówki. Wystarczy wspomnieć chociażby takie dzieÅ‚a i autorów, jak „WÄ™drówki Czajld Harolda” George’a Byrona czy „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza.
Biografia autora pozwala sądzić, iż tekst traktuje na temat oddalenia od ojczyzny, której doświadczyła większość polskich intelektualistów i ludzi sztuki, gdy po klęsce powstania listopadowego i nadchodzącego widma represji opuścili kraj. Jest to mylne przekonanie. Należący także do grona wygnańców Norwid podjął w utworze chrześcijański topos życia jako pielgrzymki do kresu doczesności, odcinając się od popularnej w XVIII i XIX wieku interpretacji motywu pielgrzyma-emigranta.
Dla wielu badaczy twórczoÅ›ci poety analizowane dzieÅ‚o jest poetyckim podsumowaniem mentalnoÅ›ci pokolenia „porażonego klÄ™skÄ…”. SformuÅ‚owanie pojawiÅ‚o siÄ™ w opracowaniach Józefa Tischnera, autora „Etyki solidarnoÅ›ci”, którego:
„UderzyÅ‚a (…) jego aktualność: w naszkicowanym przez Norwida wizerunku rozpoznaÅ‚ swoich współczesnych. Stan wojenny byÅ‚ ciosem wymierzonym nie tylko w niezależny ruch zwiÄ…zkowy, ale w samÄ… ideÄ™ solidarnoÅ›ci: miaÅ‚ zÅ‚amać duchowy krÄ™gosÅ‚up tym wszystkim, którzy w niÄ… uwierzyli. W bezsilnych i poniżonych ludziach budziÅ‚o siÄ™ uczucie pogardy dla przeÅ›ladowców i pragnienie odwetu; przygnÄ™bienie torowaÅ‚o drogÄ™ rozpaczy, lÄ™k i rozczarowanie znajdowaÅ‚y ujÅ›cie w religijnym rozgorÄ…czkowaniu lub – rezygnacji” (Wojciech Bonowicz, „Norwid Tischnera”, „Instytut myÅ›li Józefa Tischnera”).
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Pielgrzym - wiadomości wstępne
Autor: Karolina MarlêgaOpublikowany w cyklu „Vademecum”, podejmujÄ…cy wÄ…tki filozoficzno-patriotyczne liryk „Pielgrzym” Kamila Cypriana Norwida wpisuje siÄ™ w modny w epoce romantyzmu motyw wÄ™drówki. Wystarczy wspomnieć chociażby takie dzieÅ‚a i autorów, jak „WÄ™drówki Czajld Harolda” George’a Byrona czy „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza.
Biografia autora pozwala sądzić, iż tekst traktuje na temat oddalenia od ojczyzny, której doświadczyła większość polskich intelektualistów i ludzi sztuki, gdy po klęsce powstania listopadowego i nadchodzącego widma represji opuścili kraj. Jest to mylne przekonanie. Należący także do grona wygnańców Norwid podjął w utworze chrześcijański topos życia jako pielgrzymki do kresu doczesności, odcinając się od popularnej w XVIII i XIX wieku interpretacji motywu pielgrzyma-emigranta.
Dla wielu badaczy twórczoÅ›ci poety analizowane dzieÅ‚o jest poetyckim podsumowaniem mentalnoÅ›ci pokolenia „porażonego klÄ™skÄ…”. SformuÅ‚owanie pojawiÅ‚o siÄ™ w opracowaniach Józefa Tischnera, autora „Etyki solidarnoÅ›ci”, którego:
„UderzyÅ‚a (…) jego aktualność: w naszkicowanym przez Norwida wizerunku rozpoznaÅ‚ swoich współczesnych. Stan wojenny byÅ‚ ciosem wymierzonym nie tylko w niezależny ruch zwiÄ…zkowy, ale w samÄ… ideÄ™ solidarnoÅ›ci: miaÅ‚ zÅ‚amać duchowy krÄ™gosÅ‚up tym wszystkim, którzy w niÄ… uwierzyli. W bezsilnych i poniżonych ludziach budziÅ‚o siÄ™ uczucie pogardy dla przeÅ›ladowców i pragnienie odwetu; przygnÄ™bienie torowaÅ‚o drogÄ™ rozpaczy, lÄ™k i rozczarowanie znajdowaÅ‚y ujÅ›cie w religijnym rozgorÄ…czkowaniu lub – rezygnacji” (Wojciech Bonowicz, „Norwid Tischnera”, „Instytut myÅ›li Józefa Tischnera”).
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies