Burza - interpretacja i analiza ostatnidzwonek.pl
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm

Burza - interpretacja i analiza

Autor: Karolina Marlêga

Trzeci, a zarazem ostatni, sonet morski cyklu – „Burza” – ukazuje losy znanego z „Ciszy morskiej” i „Å»eglugi” okrÄ™tu. Zapowiadany w poprzednim utworze sztorm przerósÅ‚ oczekiwania zaÅ‚ogi, okazujÄ…c siÄ™ straszliwie silnym.

Pierwsza strofa spoiwowa sonetu zbudowana została za pomocą krótkich, dynamicznych zdań. Widzimy i słyszymy w niej szereg obrazów, przypominających wręcz sceny filmowe:
„Zdarto żagle, ster prysnÄ…Å‚, ryk wód, szum zawiei,
Głosy trwożnej gromady, pomp złowieszcze jęki,
Ostatnie liny majtkom wyrwaÅ‚y siÄ™ z rÄ™ki”.

Wiatr wiał z wielką siłą, bez problemu zerwał żagle i złamał ster, powodując, iż załoga nie miała już żadnej kontroli nad statkiem. Okręt stał się wówczas całkowicie podległy i zależny od sił przyrody. Mickiewicz w ten sposób ukazał, iż w obliczu natury wszystko, co stworzył człowiek, jest marne, wręcz ośmieszone.

W ostatnim wersie pierwszej strofy poeta odebrał nadzieje bohaterom utworu na ujście cało z opresji:
„SÅ‚oÅ„ce krwawo zachodzi, z nim reszta nadziei”.

Widok ten z pewnoÅ›ciÄ… musiaÅ‚ być piÄ™kny – zachodzÄ…ce sÅ‚oÅ„ce na tle rozszalaÅ‚ego morza. Jednak w opisywanych okolicznoÅ›ciach, gdy wÅ›ród wielkich fal bezwÅ‚adnie unosiÅ‚ siÄ™ statek z grupÄ… podróżnych, brak Å›wiatÅ‚a dziennego oznaczać mógÅ‚ tylko przedwczesny i tragiczny koniec wyprawy na Krym.

Jeszcze straszniej jest w drugiej strofie opisowej. Widzimy w niej bowiem personifikację śmierci, która wyłania się ze wzburzonych fal i kieruje swoje kroki ku pokładowi statku:
„(…) na mokre góry
Wznoszące się piętrami z morskiego odmętu
WstÄ…piÅ‚ genijusz Å›mierci i szedÅ‚ do okrÄ™tu”.

Triumf natury nie podlega żadnej wÄ…tpliwoÅ›ci. ZaÅ‚oga i podróżni nie majÄ… na tyle odwagi i siÅ‚, by przeciwstawić siÄ™ sztormowi. Jedyne, co im pozostaÅ‚o, to modlić siÄ™, żegnać z bliskimi, szukać pocieszenia w objÄ™ciach kompanów. Taki też obraz widzimy w trzeciej strofie, która nie ma w przypadku „Burzy” charakteru refleksyjnego, lecz również opisowy. Podmiot liryczny, za pomocÄ… znanej z pierwszej strofy techniki, „maluje” przed oczami czytelnika kolejne dynamiczne obrazy:
„Ci leżą na pół martwi, ów zaÅ‚amaÅ‚ dÅ‚onie,
Ten w objęcia przyjaciół żegnając się pada,
Ci modlÄ… siÄ™ przed Å›mierciÄ…, aby Å›mierć odegnać”.
WspomnieliÅ›my już o tym, iż utwór ma pewne cechy filmowe, oczywiÅ›cie jest to twierdzenie umowne, ponieważ ten Å›rodek przekazu nie mógÅ‚ być Mickiewiczowi znany. TrzymajÄ…c siÄ™ jednak tej terminologii możemy powiedzieć, iż w ostatniej strofie, którÄ… możemy nazwać refleksyjnÄ…, na pierwszym planie znajduje siÄ™ podróżny – główny bohater caÅ‚ego cyklu „Sonetów krymskich”. Poznajemy jego uczucie zazdroÅ›ci wobec pozostaÅ‚ych towarzyszy niedoli:
„I pomyÅ›liÅ‚: szczęśliwy, kto siÅ‚y postrada,
Albo modlić siÄ™ umie, lub ma z kim siÄ™ żegnać”.

Danuta PolaÅ„czyk okreÅ›la myÅ›li podmiotu lirycznego: „Ta gorzka refleksja samotnego tuÅ‚acza Å›wiadczy o tym, jak trudne chwile przeżywa (nie dlatego, że trwa sztorm i grozi mu Å›mierć, ale dlatego, że jest samotny i wyobcowany spoÅ›ród grona podróżnych). Stan jego ducha tym bardziej zwraca uwagÄ™, że nie rozprasza go nawet szczególna sytuacja, w jakiej siÄ™ znalazÅ‚ – myÅ›li o opuszczeniu przez bliskich (lub o tym, że on musiaÅ‚ ich opuÅ›cić) przytÅ‚aczajÄ… go hardziej niż czyhajÄ…ca z odmÄ™tów Å›mierć” (D. PolaÅ„czyk, dz. cyt.).

Utwór zbudowany jest na kontraÅ›cie chaosu panujÄ…cego na okrÄ™cie, zamÄ™tu i przerażenia wszechobecnego na pokÅ‚adzie z majestatycznÄ… i wszechogarniajÄ…cÄ… siÅ‚Ä… żywioÅ‚u natury. Opis burzy na peÅ‚nym morzu wzbogaciÅ‚ Mickiewicz o szerokie spectrum dźwiÄ™ków: „ryk wód”, „szum zawiei”, „gÅ‚osy trwożnej gromady”, „pomp zÅ‚owieszcze jÄ™ki”, „wicher z tryumfem zawyÅ‚”, do tego jeszcze możemy wyobrazić sobie krzyki przerażonych pasażerów oraz ich modlitwy. DźwiÄ™ki i obrazy majÄ…ce na celu oddać nastrój panujÄ…cy na pokÅ‚adzie statku podane sÄ… za pomocÄ… krótkich, dynamicznych zdaÅ„. ZupeÅ‚nie inaczej jest w przypadku opisu morza i wiatru – dwóch wielkich żywiołów, które w każdej chwili mogÄ… unicestwić statek z caÅ‚Ä… jego zaÅ‚ogÄ…. Widzimy „mokre góry”, „wicher z tryumfem” wyjÄ…cy, fale wysokie na kilka piÄ™ter.

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Mickiewicz Adam
Oda do młodości - interpretacja i analiza
Do matki Polki - interpretacja i analiza
Niepewność - interpretacja i analiza
Do M*** - interpretacja i analiza
Zima miejska - interpretacja i analiza
Lilje - interpretacja i analiza
Pani Twardowska - interpretacja i analiza
To lubiÄ™ - interpretacja i analiza
Powrót taty - interpretacja i analiza
Rybka - interpretacja i analiza
Åšwitezianka - interpretacja i analiza
Świteź - interpretacja i analiza
Ajudah - interpretacja i analiza
Pierwiosnek - interpretacja i analiza
Pielgrzym - interpretacja i analiza
Ballady i romanse - opracowanie
Czatyrdah - interpretacja i analiza
Bajdary - interpretacja i analiza
Bakczysaraj - interpretacja i analiza
Widok gór ze stepów Kozłowa - interpretacja i analiza
Burza - interpretacja i analiza
Żegluga - interpretacja i analiza
Cisza morska - interpretacja i analiza
Stepy akermańskie - interpretacja i analiza
„Sonety krymskie” - streszczenie ogólne
Romantyzm „Sonetów krymskich”
Recepcja „Sonetów krymskich”
JÄ™zyk „Sonetów krymskich”
Problematyka „Sonetów krymskich”
PodziaÅ‚ wewnÄ™trzny „Sonetów krymskich”
Zmagania Mickiewicza z sonetem
OkolicznoÅ›ci powstania „Sonetów krymskich”
Polały się łzy - interpretacja i analiza
Nad wodÄ… wielkÄ… i czystÄ… - interpretacja i analiza
Snuć miłość - interpretacja i analiza
Liryki lozańskie - geneza i charakterystyka

Norwid Cyprian Kamil
Moja ojczyzna - interpretacja i analiza
Moja ojczyzna - wiadomości wstepne
Pielgrzym - interpretacja i analiza
Pielgrzym - wiadomości wstępne
Pióro - interpretacja i analiza
Pióro - wiadomości wstępne
W Weronie - interpretacja i analiza
W Weronie - wiadomości wstępne
Moja piosnka II - interpretacja i analiza
Do obywatela Johna Browne'a - interpretacja i analiza
Do obywatela Johna Browne'a - wiadomości wstępne
Fortepian Szopena - analiza
Fortepian Szopena - interpretacja
Fortepian Szopena - wiadomości wstępne
Bema pamięci żałobny rapsod - interpretacja i analiza
Bema pamięci żałobny rapsod - wiadomości wstępne
Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie? - interpretacja i analiza
Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie? - wiadomości wstępne

SÅ‚owacki Juliusz
Rozmowa z piramidami - interpretacja i analiza
Grób Agamemnona - interpretacja i analiza
Grób Agamemnona - motyw mogiły, grobu
Smutno mi Boże - interpretacja i analiza
Smutno mi, Boże! - wiadomości wstępne
Sowiński w okopach Woli - interpretacja i analiza
Sowiński w okopach Woli - wiadomości wstępne
Testament mój - interpretacja i analiza
Testament mój - wiadomości wstępne
Rozłączenie - interpretacja i analiza

Inne
Analiza porównawcza utworów „Oda do mÅ‚odoÅ›ci” Adama Mickiewicza i „Do mÅ‚odych” Adama Asnyka



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies