JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Kamil Cyprian Norwid stworzyÅ‚ wiele wierszy upamiÄ™tniajÄ…cych wybitne jednostki czy zwracajÄ…cych uwagÄ™ opinii spoÅ‚ecznej na ważne wydarzenia. Jednym z takich utworów – obok „Fortepianu Szopena”, „Bema pamiÄ™ci żaÅ‚obny-rapsod” czy „CoÅ› ty Atenom zrobiÅ‚, Sokratesie?” jest liryk „Do obywatela Johna Browne'a”.
Romantyczny poeta poświęcił go planowanej egzekucji tytułowego bohatera-bojownika w walce o wyzwolenie czarnoskórych mieszkańców kraju. Amerykański farmer, przywódca nieudanego powstania (16 października 1859 roku wraz z grupa kilkunastu osób zaatakował arsenał Harpers-Terry w Stanie Wirginia), domagając się zniesienia niewolnictwa Murzynów został skazany na śmierć przez powieszenie wyrokiem Rządu Stanów Zjednoczonych.
Sylwetkę bojownika oraz szczegóły jego walki w swoim opracowaniu przybliżył Zbigniew Libera:
„John Brown urodziÅ‚ siÄ™ w 1800 roku w Tonington w rodzinie purytaÅ„skiego farmera. Od mÅ‚odoÅ›ci należaÅ‚ do żarliwych przeciwników niewolnictwa i przywódców ruchu abolicjonistycznego. Kiedy w 1859 roku walka miÄ™dzy plantatorami z PoÅ‚udnia i farmerami z Północy przeniosÅ‚a siÄ™ z Kansas do stanu Wirginia, Brown przybyÅ‚ tam, aby wywoÅ‚ać powstanie niewolników. Na czele niewielkiego oddziaÅ‚u skÅ‚adajÄ…cego siÄ™ z kilkunastu ludzi, w którym znajdowali siÄ™ trzej jego synowie i dwaj ziÄ™ciowie, zdobyÅ‚ arsenaÅ‚ rzÄ…dowy w miasteczku Harpers Feny. Idea wywoÅ‚ania ogólnego powstania Murzynów nie powiodÅ‚a siÄ™. OddziaÅ‚ po krwawej walce zostaÅ‚ zmuszony do poddania siÄ™. Ciężko rannego przywódcÄ™ aresztowano i przekazano sÄ…dowi w Charleston, który wydaÅ‚ na niego wyrok Å›mierci przez powieszenie” (Z. Libera, Norwid o Johnie Brownie, w: Nowe studia o Norwidzie, Warszawa 1961, s. 87).
W uzasadnieniu wyroku napisano, iż John Brown dopuścił się zdrady stanu. Werdykt wykonano 2 grudnia 1859 r. Nie pomogły interwencje ludzi z całego świata:
„John Brown zostaÅ‚ skazany na karÄ™ Å›mierci 2 listopada 1852 r. i dokÅ‚adnie miesiÄ…c później stracony. Norwid, który poznaÅ‚ wczeÅ›niej spoÅ‚eczeÅ„stwo amerykaÅ„skie, a także znany francuski pisarz W. Hugo protestowali przeciwko wykonaniu kary. Do ich wypowiedzi doÅ‚Ä…czyÅ‚y siÄ™ gÅ‚osy Å›wiatowej opinii publicznej. Próby ocalenia obroÅ„cy Murzynów okazaÅ‚y siÄ™ jednak daremne, ku przestrodze innych stracono przeciwnika rasizmu i przemocy” (D. PolaÅ„czyk, „Poezje Kamila Cypriana Norwida”, Lublin 2002).
To wydarzenie staÅ‚o siÄ™ punktem zapalnym w konflikcie północnych i poÅ‚udniowych stanów USA w sprawie niewolnictwa, doprowadzajÄ…c poÅ›rednio do wybuchu wojny secesyjnej. To wÅ‚aÅ›nie poÅ›wiÄ™cona temu tragicznemu wydarzeniu pieśń „John Brown's Body” staÅ‚a siÄ™ jednÄ… z pieÅ›ni bojowych armii Unii.
Prócz analizowanego tekstu, przebywajÄ…cy w Ameryce w latach 1852-1854 Norwid tej bulwersujÄ…cej ówczesnÄ… opiniÄ™ publicznÄ… sprawie poÅ›wiÄ™ciÅ‚ także inny, zatytuÅ‚owany „John Brown”. Poeta doceniÅ‚ rolÄ™, jakÄ… bohater speÅ‚niÅ‚ w dążeniach emancypacyjnych wÅ›ród czarnoskórych obywateli Ameryki. Do obywatela Johna Browne'a - wiadomoÅ›ci wstÄ™pne
Autor: Karolina MarlêgaKamil Cyprian Norwid stworzyÅ‚ wiele wierszy upamiÄ™tniajÄ…cych wybitne jednostki czy zwracajÄ…cych uwagÄ™ opinii spoÅ‚ecznej na ważne wydarzenia. Jednym z takich utworów – obok „Fortepianu Szopena”, „Bema pamiÄ™ci żaÅ‚obny-rapsod” czy „CoÅ› ty Atenom zrobiÅ‚, Sokratesie?” jest liryk „Do obywatela Johna Browne'a”.
Romantyczny poeta poświęcił go planowanej egzekucji tytułowego bohatera-bojownika w walce o wyzwolenie czarnoskórych mieszkańców kraju. Amerykański farmer, przywódca nieudanego powstania (16 października 1859 roku wraz z grupa kilkunastu osób zaatakował arsenał Harpers-Terry w Stanie Wirginia), domagając się zniesienia niewolnictwa Murzynów został skazany na śmierć przez powieszenie wyrokiem Rządu Stanów Zjednoczonych.
Sylwetkę bojownika oraz szczegóły jego walki w swoim opracowaniu przybliżył Zbigniew Libera:
„John Brown urodziÅ‚ siÄ™ w 1800 roku w Tonington w rodzinie purytaÅ„skiego farmera. Od mÅ‚odoÅ›ci należaÅ‚ do żarliwych przeciwników niewolnictwa i przywódców ruchu abolicjonistycznego. Kiedy w 1859 roku walka miÄ™dzy plantatorami z PoÅ‚udnia i farmerami z Północy przeniosÅ‚a siÄ™ z Kansas do stanu Wirginia, Brown przybyÅ‚ tam, aby wywoÅ‚ać powstanie niewolników. Na czele niewielkiego oddziaÅ‚u skÅ‚adajÄ…cego siÄ™ z kilkunastu ludzi, w którym znajdowali siÄ™ trzej jego synowie i dwaj ziÄ™ciowie, zdobyÅ‚ arsenaÅ‚ rzÄ…dowy w miasteczku Harpers Feny. Idea wywoÅ‚ania ogólnego powstania Murzynów nie powiodÅ‚a siÄ™. OddziaÅ‚ po krwawej walce zostaÅ‚ zmuszony do poddania siÄ™. Ciężko rannego przywódcÄ™ aresztowano i przekazano sÄ…dowi w Charleston, który wydaÅ‚ na niego wyrok Å›mierci przez powieszenie” (Z. Libera, Norwid o Johnie Brownie, w: Nowe studia o Norwidzie, Warszawa 1961, s. 87).
W uzasadnieniu wyroku napisano, iż John Brown dopuścił się zdrady stanu. Werdykt wykonano 2 grudnia 1859 r. Nie pomogły interwencje ludzi z całego świata:
„John Brown zostaÅ‚ skazany na karÄ™ Å›mierci 2 listopada 1852 r. i dokÅ‚adnie miesiÄ…c później stracony. Norwid, który poznaÅ‚ wczeÅ›niej spoÅ‚eczeÅ„stwo amerykaÅ„skie, a także znany francuski pisarz W. Hugo protestowali przeciwko wykonaniu kary. Do ich wypowiedzi doÅ‚Ä…czyÅ‚y siÄ™ gÅ‚osy Å›wiatowej opinii publicznej. Próby ocalenia obroÅ„cy Murzynów okazaÅ‚y siÄ™ jednak daremne, ku przestrodze innych stracono przeciwnika rasizmu i przemocy” (D. PolaÅ„czyk, „Poezje Kamila Cypriana Norwida”, Lublin 2002).
To wydarzenie staÅ‚o siÄ™ punktem zapalnym w konflikcie północnych i poÅ‚udniowych stanów USA w sprawie niewolnictwa, doprowadzajÄ…c poÅ›rednio do wybuchu wojny secesyjnej. To wÅ‚aÅ›nie poÅ›wiÄ™cona temu tragicznemu wydarzeniu pieśń „John Brown's Body” staÅ‚a siÄ™ jednÄ… z pieÅ›ni bojowych armii Unii.
Napisany na wieść o skazaniu farmera (dokładnie po zapadnięciu wyroku, lecz jeszcze przed jego wykonaniem) liryk ma formę listu poetyckiego, w którym podmiot liryczny, utożsamiany z racji prezentowanych poglądów i znajomości biografii autora, wyraża swoje poparcie dla postawy Brown, snuje refleksję o dążeniu człowieka do wolności, jasno angażując się przeciwko niesprawiedliwości społecznej.
Wybrana forma była jednym z ulubionych sposobów organizowania swoich poglądów i rozmyślań w poetyckim kształcie:
„Swoje poglÄ…dy o sztuce, pracy, biegu dziejów i udziaÅ‚u czÅ‚owieka w tworzeniu historii Cyprian Norwid zawieraÅ‚ w różnych swoich wypowie¬dziach – od liryki poprzez traktaty filozoficzne po teksty o charakterze bardziej osobistym, czyli listy. Wszechstronnie utalentowany i zaintere-sowany historiÄ… sztuki chÄ™tnie zabieraÅ‚ gÅ‚os na temat dokonaÅ„ innych twórców. FascynowaÅ‚ siÄ™ osobowoÅ›ciÄ… Leonarda da Vinci, doceniaÅ‚ na¬rodowy charakter muzyki Szopena, interesowaÅ‚ siÄ™ powstajÄ…cÄ… w jego czasach poezjÄ… i malarstwem” (D. PolaÅ„czyk, dz. cyt.).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies