JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Każda z nich w inny sposób realizuje zaÅ‚ożenia romantyzmu. Åšwiadczy to dobitnie o kunszcie Mickiewicza, który nie zamykaÅ‚ siÄ™ na wyÅ‚Ä…cznie okreÅ›lone gatunki literackie. Zgorzelski wyróżnia wÅ›ród dzieÅ‚ kolejnÄ… grupÄ™: Oto grupa utworów «rusaÅ‚czanych»: „Rybka”, „Åšwiteź” i „Åšwitezianka” wszystkie opierajÄ… «dziwność» romantycznÄ… fabuÅ‚y na cudownoÅ›ci przeobrażeÅ„ wiążących czÅ‚owieka z przyrodÄ…, a przecie każda ogarnia Å›wiat spojrzeniem inaczej uksztaÅ‚towanego narratora.
KolejnÄ… grupÄ™ stanowiÄ… utwory ukazujÄ…ce MefistofelowÄ… interwencjÄ™ w Å›wiat romantycznoÅ›ci balladowej – jak okreÅ›liÅ‚ to Zgorzelski. Mickiewicz przedstawiÅ‚ dwa spojrzenia na postać diabÅ‚a. W „Pani Twardowskiej”, za sprawÄ… sarmackiego narratora, poszedÅ‚ w kierunku groteski. Z drugiej strony, w „Tukaju”, jest zupeÅ‚nie inaczej – diabeÅ‚ ukazany zostaÅ‚ jako podstÄ™pny kusiciel, żywcem przeniesiony z ludowych wierzeÅ„.
Ponadto możemy w cyklu odnaleźć również ballady, których bohaterzy stajÄ… oko w oko z postaciami upiornymi. O ile w „To lubiÄ™” narrator żartobliwie opowiada o swoim spotkaniu ze zmorÄ…, to w „Lilijach” jest już zupeÅ‚nie inaczej. W drugiej balladzie panuje przejmujÄ…cy nastrój grozy, (…) wieje w tej balladzie grozÄ… nieodwracalnego rozwoju przyczynowych powiÄ…zaÅ„ i tragizmem wyroków najwyższej instancji sprawiedliwoÅ›ci, jak pisze Zgorzelski.
Ponownie powoÅ‚am siÄ™ na Zgorzelskiego, który najzwięźlej podzieliÅ‚ ballady cyklu, piszÄ…c, że Mickiewicz: Na poczÄ…tku, w Å›rodku i w koÅ„cu zamieÅ›ciÅ‚ wiersze, w których najsilniej dźwiÄ™czaÅ‚a nuta wypowiedzi osobistej: to sÄ… „Pierwiosnek”, „Kurhanek Maryli” i „Dudarz”. Dalej przodujÄ…ce miejsce wypadÅ‚o balladzie polemiczno-programowej z manifestacyjnym tytuÅ‚em: „Romantyczność”. ResztÄ™ ballad podzieliÅ‚ na dwie grupy: rusaÅ‚czanÄ…, osnutÄ… wokół „Åšwitezi” i żartobliwÄ…, w skÅ‚ad której prócz „To lubiÄ™”, „Pani Twardowskiej” i „Tukaja” wÅ‚Ä…czyÅ‚ także epigramatycznÄ… opowieść przeÅ‚ożonÄ… ze Schillera: „RÄ™kawiczkÄ™”. Oba cykle zamknÄ…Å‚ balladami, które uważaÅ‚ snadź za osiÄ…gniÄ™cia artystycznie najcenniejsze: pierwszy „Powrotem taty”, drugi zaÅ› – „Liliami”. (Cz. Zgorzelski, dz. cyt).
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Ballady i romanse - opracowanie
Autor: Karolina MarlêgaKażda z nich w inny sposób realizuje zaÅ‚ożenia romantyzmu. Åšwiadczy to dobitnie o kunszcie Mickiewicza, który nie zamykaÅ‚ siÄ™ na wyÅ‚Ä…cznie okreÅ›lone gatunki literackie. Zgorzelski wyróżnia wÅ›ród dzieÅ‚ kolejnÄ… grupÄ™: Oto grupa utworów «rusaÅ‚czanych»: „Rybka”, „Åšwiteź” i „Åšwitezianka” wszystkie opierajÄ… «dziwność» romantycznÄ… fabuÅ‚y na cudownoÅ›ci przeobrażeÅ„ wiążących czÅ‚owieka z przyrodÄ…, a przecie każda ogarnia Å›wiat spojrzeniem inaczej uksztaÅ‚towanego narratora.
KolejnÄ… grupÄ™ stanowiÄ… utwory ukazujÄ…ce MefistofelowÄ… interwencjÄ™ w Å›wiat romantycznoÅ›ci balladowej – jak okreÅ›liÅ‚ to Zgorzelski. Mickiewicz przedstawiÅ‚ dwa spojrzenia na postać diabÅ‚a. W „Pani Twardowskiej”, za sprawÄ… sarmackiego narratora, poszedÅ‚ w kierunku groteski. Z drugiej strony, w „Tukaju”, jest zupeÅ‚nie inaczej – diabeÅ‚ ukazany zostaÅ‚ jako podstÄ™pny kusiciel, żywcem przeniesiony z ludowych wierzeÅ„.
Ponadto możemy w cyklu odnaleźć również ballady, których bohaterzy stajÄ… oko w oko z postaciami upiornymi. O ile w „To lubiÄ™” narrator żartobliwie opowiada o swoim spotkaniu ze zmorÄ…, to w „Lilijach” jest już zupeÅ‚nie inaczej. W drugiej balladzie panuje przejmujÄ…cy nastrój grozy, (…) wieje w tej balladzie grozÄ… nieodwracalnego rozwoju przyczynowych powiÄ…zaÅ„ i tragizmem wyroków najwyższej instancji sprawiedliwoÅ›ci, jak pisze Zgorzelski.
Ponownie powoÅ‚am siÄ™ na Zgorzelskiego, który najzwięźlej podzieliÅ‚ ballady cyklu, piszÄ…c, że Mickiewicz: Na poczÄ…tku, w Å›rodku i w koÅ„cu zamieÅ›ciÅ‚ wiersze, w których najsilniej dźwiÄ™czaÅ‚a nuta wypowiedzi osobistej: to sÄ… „Pierwiosnek”, „Kurhanek Maryli” i „Dudarz”. Dalej przodujÄ…ce miejsce wypadÅ‚o balladzie polemiczno-programowej z manifestacyjnym tytuÅ‚em: „Romantyczność”. ResztÄ™ ballad podzieliÅ‚ na dwie grupy: rusaÅ‚czanÄ…, osnutÄ… wokół „Åšwitezi” i żartobliwÄ…, w skÅ‚ad której prócz „To lubiÄ™”, „Pani Twardowskiej” i „Tukaja” wÅ‚Ä…czyÅ‚ także epigramatycznÄ… opowieść przeÅ‚ożonÄ… ze Schillera: „RÄ™kawiczkÄ™”. Oba cykle zamknÄ…Å‚ balladami, które uważaÅ‚ snadź za osiÄ…gniÄ™cia artystycznie najcenniejsze: pierwszy „Powrotem taty”, drugi zaÅ› – „Liliami”. (Cz. Zgorzelski, dz. cyt).
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies