JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
„Wtem z zasÅ‚on bÅ‚ysnÄ… piersi Å‚abÄ™dzie,
Strzelec w ziemiÄ™ patrzy skromnie”.
Mickiewiczowska rusałka jest zupełnie taka, jak podają ludowe wierzenia.
Próba i zdrada to kolejne motywy zrealizowane przez Mickiewicza w „Åšwiteziance”. Tragicznie zakochany w dziewczynie chÅ‚opak zÅ‚ożyÅ‚ jej przysiÄ™gÄ™ na siÅ‚y piekielne, że zawsze bÄ™dzie dla niego tÄ… jedynÄ…. Jeszcze tego samego wieczora jednak zostaÅ‚ wystawiony na próbÄ™. Uwodzicielskie czary rusaÅ‚ki spowodowaÅ‚y, że chÅ‚opak ulegÅ‚ jej pokusie. Zanim jednak do tego doszÅ‚o, stoczyÅ‚ wewnÄ™trznÄ… bitwÄ™:
„Podbiega strzelec i staje w biegu,
I chciałby skoczyć, i nie chce;
Wtem modra fala, prysnÄ…wszy z brzegu,
Z lekka mu w stopy załechce.
I tak go łechce, i tak go znęca,
Tak się w nim serce rozpływa,
Jak gdy tajemnie rękę młodzieńca
Ściśnie kochanka wstydliwa.
Zapomniał strzelec o swej dziewczynie,
Przysięgą pogardził świętą,
Na zgubę oślep bieży w głębinie,
NowÄ… zwabiony ponÄ™tÄ…”.
Młodzieniec nie miał żadnych szans dochowanie przysięgi, ponieważ rusałka nie kusiła go tylko swoją fizycznością i słowami, ale całe jezioro, cała przyroda dookoła popychała go w jej kierunku. W chwili, kiedy okazało się, iż rusałka w rzeczywistości była również dziewczyną, której łowczy ślubował miłość stało się jasne, iż został wystawiony na próbę, i poniósł klęskę, za co zostanie srogo ukarany. Motyw zdrady pojawiał się często w rokokowych sielankach i dumkach, lecz nigdy przedtem poeci nie ukazywali momentu zawahania się człowieka przed dopuszczeniem się tego czynu. Można też przypuszczać, iż wszystkie wydarzenia w balladzie zostały z góry zaplanowane przez rusałkę, która przez całe lato zwodziła młodzieńca i rozkochała go w sobie, niemalże wymusiła na nim złożenie przysięgi wierności. Jeszcze tego samego wieczora w okrutny sposób postanowiła sprawdzić, czy chłopak ślubował szczerze.
Pokuta to kolejny motyw literacki, jaki widzimy w „Åšwiteziance”. Kiedy chÅ‚opiec przysiÄ™gaÅ‚ swojej ukochanej wierność, ona przestrzegÅ‚a go:
„Dochowaj, strzelcze, to moja rada:
Bo kto przysięgę naruszy,
Ach, biada jemu, za życia biada!
I biada jego zÅ‚ej duszy!”.
Kara, jaka spotkała łowczego nie była adekwatna do czynu, jakiego się dopuścił, aczkolwiek typowa dla ballad i ludowych przekazów. Dziewczyna, już po postacią rusałki, wyjawiła: Świtezianka - interpretacja i analiza
Autor: Karolina Marlêga„Wtem z zasÅ‚on bÅ‚ysnÄ… piersi Å‚abÄ™dzie,
Strzelec w ziemiÄ™ patrzy skromnie”.
Mickiewiczowska rusałka jest zupełnie taka, jak podają ludowe wierzenia.
Próba i zdrada to kolejne motywy zrealizowane przez Mickiewicza w „Åšwiteziance”. Tragicznie zakochany w dziewczynie chÅ‚opak zÅ‚ożyÅ‚ jej przysiÄ™gÄ™ na siÅ‚y piekielne, że zawsze bÄ™dzie dla niego tÄ… jedynÄ…. Jeszcze tego samego wieczora jednak zostaÅ‚ wystawiony na próbÄ™. Uwodzicielskie czary rusaÅ‚ki spowodowaÅ‚y, że chÅ‚opak ulegÅ‚ jej pokusie. Zanim jednak do tego doszÅ‚o, stoczyÅ‚ wewnÄ™trznÄ… bitwÄ™:
„Podbiega strzelec i staje w biegu,
I chciałby skoczyć, i nie chce;
Wtem modra fala, prysnÄ…wszy z brzegu,
Z lekka mu w stopy załechce.
I tak go łechce, i tak go znęca,
Tak się w nim serce rozpływa,
Jak gdy tajemnie rękę młodzieńca
Ściśnie kochanka wstydliwa.
Zapomniał strzelec o swej dziewczynie,
Przysięgą pogardził świętą,
Na zgubę oślep bieży w głębinie,
NowÄ… zwabiony ponÄ™tÄ…”.
Młodzieniec nie miał żadnych szans dochowanie przysięgi, ponieważ rusałka nie kusiła go tylko swoją fizycznością i słowami, ale całe jezioro, cała przyroda dookoła popychała go w jej kierunku. W chwili, kiedy okazało się, iż rusałka w rzeczywistości była również dziewczyną, której łowczy ślubował miłość stało się jasne, iż został wystawiony na próbę, i poniósł klęskę, za co zostanie srogo ukarany. Motyw zdrady pojawiał się często w rokokowych sielankach i dumkach, lecz nigdy przedtem poeci nie ukazywali momentu zawahania się człowieka przed dopuszczeniem się tego czynu. Można też przypuszczać, iż wszystkie wydarzenia w balladzie zostały z góry zaplanowane przez rusałkę, która przez całe lato zwodziła młodzieńca i rozkochała go w sobie, niemalże wymusiła na nim złożenie przysięgi wierności. Jeszcze tego samego wieczora w okrutny sposób postanowiła sprawdzić, czy chłopak ślubował szczerze.
Pokuta to kolejny motyw literacki, jaki widzimy w „Åšwiteziance”. Kiedy chÅ‚opiec przysiÄ™gaÅ‚ swojej ukochanej wierność, ona przestrzegÅ‚a go:
„Dochowaj, strzelcze, to moja rada:
Bo kto przysięgę naruszy,
Ach, biada jemu, za życia biada!
I biada jego zÅ‚ej duszy!”.
„Nie tobie igrać przez srebrne tonie
Lub nurkiem pluskać w głąb jasną;
Surowa ziemia ciało pochłonie,
Oczy twe żwirem zagasną.
A dusza przy tym świadomym drzewie
Niech lat doczeka tysiÄ…ca,
Wiecznie piekielne cierpiÄ…c zarzewie
Nie ma czym zgasić gorÄ…ca”.
Kara za zdradę rusałki jest okrutna. Młodzieniec z miejsca został pozbawiony życia, lecz jego dusza została skazana na tysiąc lat cierpienia. Przez taki właśnie czas łowczy uwięziony pod modrzewiem musi przyglądać się, jak jego ukochana przechadza się po tafli jeziora.
Gwoli Å›cisÅ‚oÅ›ci należy wspomnieć, iż „Åšwitezianka” skÅ‚ada siÄ™ trzydziestu oÅ›miu czterowersowych strof. Każda ze zwrotek skÅ‚ada siÄ™ z przeplatanki dziesiÄ™cio- i oÅ›miozgÅ‚oskowej. Rymy ballady majÄ… charakter krzyżowy typu ABAB.
strona: 1 2 3 4 5 6
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies