JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
„O matko Polko! gdy u syna twego
W źrenicach błyszczy genijuszu świetność,
Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego
Dawnych Polaków duma i szlachetność”.
Wyjątkiem jest tu ostatnia strofa, w której mamy rymy okalające:
„(…)pomnik grobowy
(…)drewna szubienicy,
(…)krótki pÅ‚acz kobiécy
(…)nocne rodaków rozmowy”.
Z racji poruszanej tematyki tekst jest bardzo ekspresyjny, co poeta osiągnął dzięki zastosowaniu takich środków poetyckiego wyrazu, jak:
strona: 1 2 3 4 5
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Do matki Polki - interpretacja i analiza
Autor: Karolina Marlêga„O matko Polko! gdy u syna twego
W źrenicach błyszczy genijuszu świetność,
Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego
Dawnych Polaków duma i szlachetność”.
Wyjątkiem jest tu ostatnia strofa, w której mamy rymy okalające:
„(…)pomnik grobowy
(…)drewna szubienicy,
(…)krótki pÅ‚acz kobiécy
(…)nocne rodaków rozmowy”.
Z racji poruszanej tematyki tekst jest bardzo ekspresyjny, co poeta osiągnął dzięki zastosowaniu takich środków poetyckiego wyrazu, jak:
- patetyczne, a zarazem kategoryczne apostrofy do matki, np.: „O Matko Polko! ja bym twoje dzieciÄ™ / PrzyszÅ‚ymi jego zabawkami bawiÅ‚”,
- wielokrotne zastosowanie trybu rozkazujÄ…cego w zwrotach do adresatki wiersza, np. „klÄ™knij”, „każże”, „okrÄ™caj”,
- podkreślający tragizm opisywanej sytuacji szyk przestawny,
liczne dysonanse, np. krzyż-zabawka czy wychowywanie syna przez matkÄ™ na pewnÄ… Å›mierć w walce, - kontrasty, widoczne na przykÅ‚ad w scenie, gdy po poetycko nakreÅ›lonej scenie wsÅ‚uchiwania siÄ™ chÅ‚opca w nauki starca opowiadajÄ…cego dawne dzieje, podmiot stwierdza z prostotÄ…: „O matko Polko! źle siÄ™ twój syn bawi!”,
- patetyczna analogia do dziejów Chrystusa i jego Matki.
strona: 1 2 3 4 5
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies