JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Utwór w caÅ‚oÅ›ci jest apostrofÄ… do szczytu górskiego. ObowiÄ…zujÄ…ca w sonecie klasycznym wyraźna granica pomiÄ™dzy częściÄ… opisowÄ… a refleksyjnÄ… jest tu zatarta. W dwóch pierwszych kwartynach Mirza przedstawia w metaforyczny sposób potÄ™gÄ™ Czatyrdahu, wychwala jego majestat. W dwóch ostatnich tercynach przewodnik opisuje już nie wyglÄ…d szczytu, ale jego rolÄ™ w Å›wiecie muzuÅ‚maÅ„skim, którÄ… można okreÅ›lić mianem „drogmana”.
Poza wspomnianÄ… już apostrofÄ…, w utworze możemy doszukać siÄ™ wielu metafor, porównaÅ„ i epitetów. Wszystkie te zabiegi majÄ… na celu oddanie czci Czatyrdahowi i okreÅ›lenie roli szczytu w życiu krymskich muzuÅ‚manów. Aby podnieść majestat góry, podmiot liryczny wielokrotnie posÅ‚uguje siÄ™ wykrzyknieniami. W ten sposób możemy wyobrazić go sobie jak zachwyca siÄ™ nad widokiem, a być może nawet skÅ‚ada mu hoÅ‚d w postaci pokÅ‚onów. Ponadto Czatyrdah jest wielokrotnie personifikowany. W pierwszej strofie Mirza zwraca siÄ™ do niego: „o gór Padyszachu!”, co oznacza „wÅ‚adco”. Z kolei w ostatnim wersie czytamy: „SÅ‚uchasz tylko, co mówi Bóg do przyrodzenia”.
JeÅ›li chodzi o metafory, podmiot liryczny posÅ‚uguje siÄ™ nimi przy bezpoÅ›rednim zwrocie do szczytu: „Maszcie krymskiego statku”, „O minarecie Å›wiata!”, „Ciemny las twoim pÅ‚aszczem”, „Twój turban z chmur”.
Porównania w „Czatyrdahu” przesiÄ…kniÄ™te sÄ… fascynacjÄ… Mickiewicza zagadnieniem orientalizmu. Góra wielokrotnie przyrównywana jest do elementów charakterystycznych dla kultur Wschodu:
„Siedzisz sobie pod bramÄ… niebios, jak wysoki
Gabryjel, pilnujÄ…cy edeÅ„skiego gmachu”,
„MiÄ™dzy Å›wiatem i niebem jak drogman stworzenia”.
PodobnÄ… rolÄ™ odgrywajÄ… epitety: „Krymski statek”, „wysoki Garbyjel”, „edeÅ„ski gmach”.
„Czatyrdah” jest kolejnym trzynastozgÅ‚oskowcem „Sonetów krymskich”. Utwór oparty jest na schemacie rymów ABBA w dwóch pierwszych kwartynach oraz CDD CDC w dwóch pozostaÅ‚ych tercynach.
strona: 1 2
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Czatyrdah - interpretacja i analiza
Autor: Karolina MarlêgaUtwór w caÅ‚oÅ›ci jest apostrofÄ… do szczytu górskiego. ObowiÄ…zujÄ…ca w sonecie klasycznym wyraźna granica pomiÄ™dzy częściÄ… opisowÄ… a refleksyjnÄ… jest tu zatarta. W dwóch pierwszych kwartynach Mirza przedstawia w metaforyczny sposób potÄ™gÄ™ Czatyrdahu, wychwala jego majestat. W dwóch ostatnich tercynach przewodnik opisuje już nie wyglÄ…d szczytu, ale jego rolÄ™ w Å›wiecie muzuÅ‚maÅ„skim, którÄ… można okreÅ›lić mianem „drogmana”.
Poza wspomnianÄ… już apostrofÄ…, w utworze możemy doszukać siÄ™ wielu metafor, porównaÅ„ i epitetów. Wszystkie te zabiegi majÄ… na celu oddanie czci Czatyrdahowi i okreÅ›lenie roli szczytu w życiu krymskich muzuÅ‚manów. Aby podnieść majestat góry, podmiot liryczny wielokrotnie posÅ‚uguje siÄ™ wykrzyknieniami. W ten sposób możemy wyobrazić go sobie jak zachwyca siÄ™ nad widokiem, a być może nawet skÅ‚ada mu hoÅ‚d w postaci pokÅ‚onów. Ponadto Czatyrdah jest wielokrotnie personifikowany. W pierwszej strofie Mirza zwraca siÄ™ do niego: „o gór Padyszachu!”, co oznacza „wÅ‚adco”. Z kolei w ostatnim wersie czytamy: „SÅ‚uchasz tylko, co mówi Bóg do przyrodzenia”.
JeÅ›li chodzi o metafory, podmiot liryczny posÅ‚uguje siÄ™ nimi przy bezpoÅ›rednim zwrocie do szczytu: „Maszcie krymskiego statku”, „O minarecie Å›wiata!”, „Ciemny las twoim pÅ‚aszczem”, „Twój turban z chmur”.
Porównania w „Czatyrdahu” przesiÄ…kniÄ™te sÄ… fascynacjÄ… Mickiewicza zagadnieniem orientalizmu. Góra wielokrotnie przyrównywana jest do elementów charakterystycznych dla kultur Wschodu:
„Siedzisz sobie pod bramÄ… niebios, jak wysoki
Gabryjel, pilnujÄ…cy edeÅ„skiego gmachu”,
„MiÄ™dzy Å›wiatem i niebem jak drogman stworzenia”.
PodobnÄ… rolÄ™ odgrywajÄ… epitety: „Krymski statek”, „wysoki Garbyjel”, „edeÅ„ski gmach”.
„Czatyrdah” jest kolejnym trzynastozgÅ‚oskowcem „Sonetów krymskich”. Utwór oparty jest na schemacie rymów ABBA w dwóch pierwszych kwartynach oraz CDD CDC w dwóch pozostaÅ‚ych tercynach.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies