JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Romantyzm
Ostatnia zwrotka pojawia siÄ™ zapoczÄ…tkowany w pierwszej polemiczny ton:
„Niechże nie uczÄ… miÄ™, gdzie ma ojczyzna,
Bo pola, sioła, okopy
I krew, i ciało, i ta jego blizna
To Å›lad - lub – stopy”.
Podmiot nie życzy sobie uwag czy rad ze strony ludzi, pragnÄ…cych pouczać go na temat patriotyzmu czy ojczyzny. Jego zdaniem utożsamianie ojczyzny jedynie z polami, sioÅ‚ami, okopami” jest anachroniczne i krzywdzÄ…ce. Wymienione elementy stanowiÄ… ważnÄ… treść historii każdego narodu, lecz sÄ… jedynie uÅ‚amkiem jej prawdziwej istoty. Fakt przebywania z daleka od ojczyzny nie umniejsza miÅ‚oÅ›ci, jakÄ… siÄ™ jÄ… darzy, wówczas jest siÄ™ jedynie oderwanym od jej „stóp”, a nie deprecjonujÄ…cym jej znaczenie, piÄ™kno czy rolÄ™, jakÄ… odegraÅ‚a w życiu każdego czÅ‚owieka. To dziÄ™ki takim wartoÅ›ciom, jak poczucie narodowej wspólnoty czy wiara w Boga podmiot jest w stanie przetrwać podczas fizycznego oddalenia od ojczyzny.
Wspomnienie blizny jest nawiÄ…zaniem do przypowieÅ›ci o niewiernym Tomaszu. Nie wierzyÅ‚ on, że Chrystus zmartwychwstaÅ‚, dopóki nie zobaczyÅ‚ jego ran i nie wÅ‚ożyÅ‚ w nie dÅ‚oni. Z kolei wzmianka o krwi i ciele zapewne odnosi siÄ™ do obrzÄ…dku mszalnego w koÅ›ciele rzymsko-katolickim, a dokÅ‚adniej do części ofiarowania, podczas którego kapÅ‚an rozbiera kielich i ofiarowuje Bogu chleb i wino mówiÄ…c: „Ofiarujemy Ci, Panie, kielich zbawienia”.
strona: 1 2 3
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Moja ojczyzna - interpretacja i analiza
Autor: Karolina MarlêgaOstatnia zwrotka pojawia siÄ™ zapoczÄ…tkowany w pierwszej polemiczny ton:
„Niechże nie uczÄ… miÄ™, gdzie ma ojczyzna,
Bo pola, sioła, okopy
I krew, i ciało, i ta jego blizna
To Å›lad - lub – stopy”.
Podmiot nie życzy sobie uwag czy rad ze strony ludzi, pragnÄ…cych pouczać go na temat patriotyzmu czy ojczyzny. Jego zdaniem utożsamianie ojczyzny jedynie z polami, sioÅ‚ami, okopami” jest anachroniczne i krzywdzÄ…ce. Wymienione elementy stanowiÄ… ważnÄ… treść historii każdego narodu, lecz sÄ… jedynie uÅ‚amkiem jej prawdziwej istoty. Fakt przebywania z daleka od ojczyzny nie umniejsza miÅ‚oÅ›ci, jakÄ… siÄ™ jÄ… darzy, wówczas jest siÄ™ jedynie oderwanym od jej „stóp”, a nie deprecjonujÄ…cym jej znaczenie, piÄ™kno czy rolÄ™, jakÄ… odegraÅ‚a w życiu każdego czÅ‚owieka. To dziÄ™ki takim wartoÅ›ciom, jak poczucie narodowej wspólnoty czy wiara w Boga podmiot jest w stanie przetrwać podczas fizycznego oddalenia od ojczyzny.
Wspomnienie blizny jest nawiÄ…zaniem do przypowieÅ›ci o niewiernym Tomaszu. Nie wierzyÅ‚ on, że Chrystus zmartwychwstaÅ‚, dopóki nie zobaczyÅ‚ jego ran i nie wÅ‚ożyÅ‚ w nie dÅ‚oni. Z kolei wzmianka o krwi i ciele zapewne odnosi siÄ™ do obrzÄ…dku mszalnego w koÅ›ciele rzymsko-katolickim, a dokÅ‚adniej do części ofiarowania, podczas którego kapÅ‚an rozbiera kielich i ofiarowuje Bogu chleb i wino mówiÄ…c: „Ofiarujemy Ci, Panie, kielich zbawienia”.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies