JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dwudziestolecie miedzywojenne
zawsze będzie w każdym mieście,
zawsze będzie choćby jedna,
choćby nie wiem jaka biedna:
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ”.
Choć nic na to nie wskazuje, w naszym życiu zawsze bÄ™dzie obecna magia, wystarczy spojrzeć na Å›wiat z trochÄ™ pod innym kÄ…tem, by w zwykÅ‚ym koniu ujrzeć ogiera („Grzywa mu siÄ™ i ogon bielÄ…, / wiatr dmucha w grzywÄ™ i w biaÅ‚y welon”), w woźnicy czarnoksiężnika oprowadzajÄ…cego nas po swoim zaczarowanym królestwie.
Analiza
Wiersz jest przykÅ‚adem liryki bezpoÅ›redniej, podmiot liryczny wypowiada siÄ™ w sposób pierwszoosobowy poetykÄ… charakterystycznÄ… dla teatrzyku „Zielona Gęś”.
Poeta wyodrębnił w nim sześć części, nazywając każdą satyrycznym terminem muzycznym (allegro, allegro sostenuto, allegretto, allegro ma non troppo, allegro cantabile, allegro furioso alla polacca), wskazującym na tempo opisywanego spaceru, na przykład opisany w pierwszej spacer nosi tytuł allegro.
ZaletÄ… wiersza jest jego ogromna plastyczność. DziÄ™ki zastosowanym przez autora Å›rodkom poetyckiego wyrazu – przenoÅ›niom („dosyć fiakrowi w oczy / bÅ‚ysnąć specjalnÄ… broszkÄ… / i jużeÅ› zauroczyÅ‚ / dorożkarza z dorożkÄ…”), porównaniom („Srebrne dachy Krakowa / jak „secundum Joannem””), skrótom myÅ›lowym („Czy to możliwe z koniem? / – Nie, pana nabujali”)– Å‚atwo jest sobie wyobrazić zaczarowanÄ… dorożkÄ™, zaczarowanego konia i wiozÄ…cego po zaczarowanym mieÅ›cie zaczarowanym woźnicy.
strona: 1 2
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Zaczarowana dorożka - analiza i interpretacja
Autor: Karolina Marlêgazawsze bÄ™dzie w każdym mieÅ›cie,
zawsze będzie choćby jedna,
choćby nie wiem jaka biedna:
ZACZAROWANA DOROŻKA
ZACZAROWANY DOROŻKARZ
ZACZAROWANY KOŃ”.
Choć nic na to nie wskazuje, w naszym życiu zawsze bÄ™dzie obecna magia, wystarczy spojrzeć na Å›wiat z trochÄ™ pod innym kÄ…tem, by w zwykÅ‚ym koniu ujrzeć ogiera („Grzywa mu siÄ™ i ogon bielÄ…, / wiatr dmucha w grzywÄ™ i w biaÅ‚y welon”), w woźnicy czarnoksiężnika oprowadzajÄ…cego nas po swoim zaczarowanym królestwie.
Analiza
Wiersz jest przykÅ‚adem liryki bezpoÅ›redniej, podmiot liryczny wypowiada siÄ™ w sposób pierwszoosobowy poetykÄ… charakterystycznÄ… dla teatrzyku „Zielona Gęś”.
Poeta wyodrębnił w nim sześć części, nazywając każdą satyrycznym terminem muzycznym (allegro, allegro sostenuto, allegretto, allegro ma non troppo, allegro cantabile, allegro furioso alla polacca), wskazującym na tempo opisywanego spaceru, na przykład opisany w pierwszej spacer nosi tytuł allegro.
ZaletÄ… wiersza jest jego ogromna plastyczność. DziÄ™ki zastosowanym przez autora Å›rodkom poetyckiego wyrazu – przenoÅ›niom („dosyć fiakrowi w oczy / bÅ‚ysnąć specjalnÄ… broszkÄ… / i jużeÅ› zauroczyÅ‚ / dorożkarza z dorożkÄ…”), porównaniom („Srebrne dachy Krakowa / jak „secundum Joannem””), skrótom myÅ›lowym („Czy to możliwe z koniem? / – Nie, pana nabujali”)– Å‚atwo jest sobie wyobrazić zaczarowanÄ… dorożkÄ™, zaczarowanego konia i wiozÄ…cego po zaczarowanym mieÅ›cie zaczarowanym woźnicy.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies