Sitowie - interpretacja ostatnidzwonek.pl
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dwudziestolecie miedzywojenne

Sitowie - interpretacja

Autor: Karolina Marlêga

Podmiotem lirycznym jest poeta tęskniący za przyrodą z czasów dzieciństwa, toczącego się prostym, zwyczajnym rytmem. Wspomina czasy, gdy chodził nad rzekę i przyglądał się tafli wody, wdychając zapach mięty i przyglądając się kołyszącym na wietrze kępkom tytułowego sitowia:
„Wonna miÄ™ta nad wodÄ… pachniaÅ‚a,
kołysały się kępki sitowia,
Brzask różowiał i woda wiała,
wiew sitowie i miÄ™tÄ™ owiaÅ‚”.
Będąc dzieckiem nie zdawał sobie sprawy, że za kilkanaście lat przywoła ten obraz w jednym ze swoich wierszy. Zioła zamknie w słowach, a kwiaty wyrwie spod wody i przywoła po imieniu:
„Nie wiedziaÅ‚em wtedy, że te zioÅ‚a
będą w wierszach słowami po latach
i że kwiaty z daleka po imieniu przywołam,
zamiast leżeć zwyczajnie nad wodÄ… na kwiatach”.

Opisywanie przyrody jest bardzo trudnym zabiegiem. Męką okazuje się nazywanie ulotnych chwil i utrwalanie ich w wierszu. Przywołanie kilku chwil spędzonych nad wodą w dzieciństwie okaże się arcytrudną sztuką w życiu dojrzałym. Postrzeganie różni perspektywa lat doświadczeń i rozmaitych sytuacji, wpływających na zatarcie się wspomnień i ich przeinaczenie:
„nie wiedziaÅ‚em, że gdy siÄ™ tak nad wodÄ… klÄ™czy,
to potem trzeba cierpieć dÅ‚ugie lata”.
Z reminiscencji tamtego popołudnia na trwałe w świadomość poety wpisała się pewność, iż w sitowiu:
„sÄ… prężne, wiotkie i dÅ‚ugie włókienka,
że z nich splotę siatkę leciutką i cienką,
którÄ… nic nie bÄ™dÄ™ Å‚owiÅ‚”.

Przedostania zwrotka jest bezpoÅ›rednim zwrotem do Boga „lat chÅ‚opiÄ™cych” i „jasnych Å›witów”, w którym podmiot prosi o udzielenie odpowiedzi na kilka pytaÅ„:
„Czy już w życiu nie bÄ™dzie wiÄ™cej
pachnącej nad stawem mięty?.

Czy to już tak zawsze ze wszystkiego
będę słowa wyrywał w rozpaczy,
i sitowia, sitowia zwyczajnego
nigdy już zwyczajnie nie zobaczÄ™?”.

Wiersz ma gorzką, ale jednocześnie melancholijną i refleksyjną wymowę. Po przeanalizowaniu wspomnień poety z czasów dzieciństwa okazuje się, że uroda i klarowność chwil spędzonych nad sitowiem nad kontemplacją piękna przyrody zatarła się bezpowrotnie wraz z upływem lat.
Niemożliwe okazuje siÄ™ być oddanie ulotnoÅ›ci tamtych chwil w poezji. Tuwim nie może odnaleźć należytych słów, a wartoÅ›ci pierwotnej naiwnoÅ›ci dziecka –  prostota, normalność, radość i myÅ›lenie, że w poezji można upamiÄ™tnić wszystko, zamieniÅ‚y siÄ™ z zgorzknienie i frustracjÄ™ doÅ›wiadczonego artysty pióra.

Bezpowrotnie minęła łatwość, z jaką utkał sitowie, symbolizujące tutaj pierwsze próby poetyckie:
„z nich splotÄ™ siatkÄ™ leciutkÄ… i cienkÄ…,
KtórÄ… nic nie bÄ™dÄ™ Å‚owiÅ‚”.

Jest to bardzo ciekawa analogia miÄ™dzy maÅ‚ym chÅ‚opcem postrzegajÄ…cym sitowie w sposób naturalny, niezakÅ‚amany, niezmÄ…cony a poetÄ…, który wie, iż Å‚odygi sitowia po odpowiednim poÅ‚Ä…czeniu stanÄ… siÄ™ mocnym narzÄ™dziem, niczym wiersz po dobraniu odpowiednich słów. Podmiot zdaje sobie sprawÄ™, iż winÄ™ za to ponosi ciążąca na nim i na każdym poecie misja. O ile Å‚atwiej byÅ‚o tworzyć dla „niczego”, jedynie dla samej radoÅ›ci wynikajÄ…cej z budowania czegoÅ› nowego, niż ulegać naciskom spoÅ‚eczno-politycznym i pisać wiersze ideologiczne.
„Sitowie” jest wyrazem żalu za utraconÄ… mÅ‚odoÅ›ciÄ… i towarzyszÄ…cÄ… jej beztroskÄ…, za „widzeniem zwyczajnym”, czyli postrzeganiem rzeczy takim, jakim sÄ… w rzeczywistoÅ›ci, a nie takimi, jakimi chciaÅ‚oby siÄ™ jej widzieć w poezji.

„WyobraźniÄ™ Tuwima opanowuje idea ksztaÅ‚tu i bryÅ‚y, Å›wiatÅ‚a, kryształów i metamorfoz sÅ‚onecznych. Wiele jego utworów – w swoim „temacie” – daje siÄ™ sprowadzić do niewyrażalnego pulsowania Å›wiateÅ‚, iskrzenia kolorystycznego, momentalnego zapisu feerii sÅ‚onecznych i barwnych. Taka jest geneza różnych Barwistanów i wielu innych wierszy Tuwima, w których ulubiony swój motyw poddaje on wirtuozowskiej obróbce. Tuwim weryfikujÄ…c zastany sÅ‚ownik poetycki, niszczÄ…c zetlaÅ‚e kostiumy i maski liryczne, nadaÅ‚ przede wszystkim nowy sens pojÄ™ciu mÅ‚odoÅ›ci” (Andrzej Gronczewski, „Obroty Rzeczy czarnoleskiej – Julian Tuwim”, [w:] „Poeci dwudziestolecia miÄ™dzywojennego. Sylwetki 2”, pod red. Ireny Maciejewskiej, Warszawa 1982, s. 363).

strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Czechowicz Józef
Miejsce Czechowicza w literaturze
Charakterystyka twórczości Józefa Czechowicza
Wstęp do twórczości Józefa Czechowicza
Biografia Józefa Czechowicza
Żal - analiza i interpretacja
Sam - analiza i interpretacja
modlitwa żałobna - analiza i interpretacja

Gałczyński Konstanty Ildefons
Wit Stwosz - analiza i interpretacja
Spotkanie z matkÄ… - analiza i interpretacja
Prośba o wyspy szczęśliwe - analiza i interpretacja
Zaczarowana dorożka - analiza i interpretacja
Pieśń o żołnierzach z Westerplatte - analiza i interpretacja
Niobe - analiza i interpretacja
Serwus, madonna - analiza i interpretacja
Kryzys w branży szarlatanów - analiza i interpretacja

Iwaszkiewicz Jarosław
Źródło Aretuzy - analiza i interpretacja
Erotyk - interpretacja i analiza
Powrót - interpretacja i analiza

Jasieński Bruno
JEDNODŃUWKA FUTURYSTUW mańifesty futuryzmu polskiego wydańe nadzwyczajne na całą Żeczpospolitą Polską
But w butonierce - analiza
But w butonierce - interpretacja

Leśmian Bolesław
Pan Błyszczyński - interpretacja
Pan Błyszczyński - geneza
Szewczyk - analiza
Szewczyk - interpretacja
Dusiołek - analiza
Dusiołek - interpretacja
Dusiołek - geneza
Dwoje ludzieńków - analiza
Dwoje ludzieńków - interpretacja
Dwoje ludzieńków - geneza
Dziewczyna - analiza
Dziewczyna - interpretacja
Topielec - analiza
Topielec - interpretacja
Urszula Kochanowska - analiza
Urszula Kochanowska - interpretacja
Urszula Kochanowska - geneza
W malinowym chruśniaku - analiza
W malinowym chruśniaku - interpretacja
W malinowym chruśniaku - geneza
Pan Błyszczyński - analiza

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
PÅ‚yty Carusa - analiza i interpretacja
Miłość - analiza i interpretacja
La précieuse - analiza i interpretacja
La précieuse - geneza

SÅ‚onimski Antoni
Credo - analiza i interpretacja
Smutno mi Boże - analiza i interpretacja

Staff Leopold
Ars poetica - analiza
Ars poetica - interpretacja
Kartoflisko - analiza
Kartoflisko - interpretacja
Curriculum vitae - analiza
Curriculum vitae - interpretacja
Wysokie drzewa - analiza
Wysokie drzewa - interpretacja
Kowal - analiza
Kowal – interpretacja
Deszcz jesienny – analiza
Deszcz jesienny – interpretacja
Przedśpiew - analiza
Przedśpiew - interpretacja

Stanisław Przybyszewski

Tuwim Julian
Sitowie - analiza
Sitowie - interpretacja
Sitowie - geneza
Prośba o piosenkę - analiza
Prośba o piosenkę - interpretacja
Prośba o piosenkę - geneza
Do krytyków - analiza
Do krytyków - interpretacja
Do krytyków - geneza
Mieszkańcy - analiza
Mieszkańcy - interpretacja
Mieszkańcy - geneza
Wiosna. Dytyramb - analiza
Wiosna. Dytyramb - interpretacja
Wiosna. Dytyramb - geneza
Rzecz czarnoleska - analiza
Rzecz czarnoleska - interpretacja
Sokrates tańczący - analiza
Sokrates tańczący - interpretacja

Wierzyński Kazimierz
Lewa kieszeń - analiza i interpretacja
Motto - analiza i interpretacja
Zielono mam w głowie - analiza
Zielono mam w głowie - interpretacja
Kufer - analiza
Kufer - interpretacja
Kufer - geneza

Inne
Poetyka „Å»agarów”
Ideowe podÅ‚oże „Å»agarów”
Powstanie i rozwój „Å»agarów”
Charakterystyka twórczości Juliana Przybosia do 1939
Tematyka wierszy Przybosia
Biografia Juliana Przybosia
Charakterystyka pierwszego okresu twórczości Czesława Miłosza (Trzy zimy)
Przemiany poetyckie na poczÄ…tku lat 30. XX wieku
Biografia Czesława Miłosza do 1936 roku
Program i poetyka awangardy krakowskiej
Powstanie i rozwój awangardy krakowskiej
Główne założenia futuryzmu
Fazy rozwoju futuryzmu
Główne cechy polskiego futuryzmu
Język poetycki dwudziestolecia międzywojennego



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies