JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dwudziestolecie miedzywojenne
Pytania retoryczne: np. „Kto? Nie wiem... KtoÅ› odszedÅ‚ i jestem samotny.../ KtoÅ› umarÅ‚... Kto? Próżno w pamiÄ™ci swej grzebiÄ™.../ KtoÅ› drogi... wszak byÅ‚em na jakimÅ› pogrzebie...”;
Epitety: np. „JÄ™k szklany... pÅ‚acz szklany”;
Wyraz z zakresu symboliki funeralnej, np. „mary”, „żaÅ‚oba”, „groby”, „korowód”, „pogrzeb”.
Ważnym zabiegiem byÅ‚o wprowadzenie refrenu. Å»aden inny Å›rodek nie wzbogaciÅ‚by wiersza o melodyjność i rytmiczność, nie scaliÅ‚by jego kompozycji w jednÄ… caÅ‚ość. Prócz niego, istotna jest również interpunkcja „Deszczu jesiennego”. Namnożenie wielokropków wzmacnia iluzjÄ™ pÅ‚ynnoÅ›ci liryku:
„KtoÅ› dziÅ› mnie opuÅ›ciÅ‚ w ten chmurny dzieÅ„ sÅ‚otny...
Kto? Nie wiem... Ktoś odszedł i jestem samotny...
Ktoś umarł... Kto? Próżno w pamięci swej grzebię...
Ktoś drogi... wszak byłem na jakimś pogrzebie...
(…)
Gdy poznał, że we mnie skrę roztlić chce próżno...
Zmarł nędzarz, nim ludzie go wsparli jałmużną...
Gdzieś pożar spopielił zagrodę wieśniaczą...
SpaliÅ‚y siÄ™ dzieci... Jak ludzie w krÄ…g pÅ‚aczÄ…...”.
strona: 1 2
Partner serwisu:
kontakt | polityka cookies
Deszcz jesienny – analiza
Autor: Karolina MarlêgaWażnym zabiegiem byÅ‚o wprowadzenie refrenu. Å»aden inny Å›rodek nie wzbogaciÅ‚by wiersza o melodyjność i rytmiczność, nie scaliÅ‚by jego kompozycji w jednÄ… caÅ‚ość. Prócz niego, istotna jest również interpunkcja „Deszczu jesiennego”. Namnożenie wielokropków wzmacnia iluzjÄ™ pÅ‚ynnoÅ›ci liryku:
„KtoÅ› dziÅ› mnie opuÅ›ciÅ‚ w ten chmurny dzieÅ„ sÅ‚otny...
Kto? Nie wiem... Ktoś odszedł i jestem samotny...
Ktoś umarł... Kto? Próżno w pamięci swej grzebię...
Ktoś drogi... wszak byłem na jakimś pogrzebie...
(…)
Gdy poznał, że we mnie skrę roztlić chce próżno...
Zmarł nędzarz, nim ludzie go wsparli jałmużną...
Gdzieś pożar spopielił zagrodę wieśniaczą...
SpaliÅ‚y siÄ™ dzieci... Jak ludzie w krÄ…g pÅ‚aczÄ…...”.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies