Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność
Wiersz „Dwie małpy Bruegla”, autorstwa Wisławy Szymborskiej, jest poetycką ilustracją do obrazu Pietera Bruegla Starszego, „Dwie małpy” (1562). Widok dwóch przykutych łańcuchem do ściany ssaków, z których jeden spogląda przed siebie na przyglądającego się mu widza, a drugi – odwrócony bokiem i zdający się drzemać na tle okna (widać przez nie pływające po morzu łódki), zainspirował poetkę do oddania swoistego hołdu tym zwierzętom oraz malarzowi.
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, iż motyw małpy jest bardzo popularny, zarówno w polskiej poezji i prozie, jak i wśród zagranicznych twórców. Znamienne są słowa autora „Przygód Tomka Sawyera” (1876) oraz „Przygód Hucka Finna” (1884), pisarza, satyryka i humorysty Marka Twaina:
„Bóg stworzył człowieka, ponieważ rozczarował się małpą. Z dalszych eksperymentów zrezygnował”.
Na naszym rodzimym gruncie małpę wielokrotnie upamiętnił w swoich dziełach Aleksander Fredro. W „Małpie w kąpieli” pisał:
„Ciepło – miło – niebo – raj!
Małpa myśli: „W to mi graj!”.
Popularny jest fragment z wiersza Jana Brzechwy, „Ręce i nogi”:
„Małpa nie ma nóg, lecz ręce,
Obliczyłem je naprędce,
Cztery ręce ma, nie dwie,
I dlatego tak się zwie”.
Z kolei inny poeta i satyryk, Antoni Gorecki, używał zdrobnienia „małpeczko”, wpisując je na stałe do języka:
„Cóż, że siedzisz nad książką, małpeczko kochana?
Gdy nie rozumiesz, jaka tam rzecz napisana”.
O wyższości tego zwierzęcia nad człowiekiem rozwodził się Johann Wolfgang Goethe, zwracając uwagę na małpią umiejętność gospodarowania czasem oraz życiową ciekawość:
„Gdyby wszystkie małpy potrafiły się nudzić, zostałyby ludźmi”.
Małpy stały się także bohaterami wielu narodowych przysłów. W Chinach znane jest powiedzenie:
„Małpa bez ogona to i tak tylko małpa”.
Z kolei w Danii mawia się:
„Pijany jest jak jagnię, świnia, małpa i lew”.
Autorami aforyzmów i sentencji o małpach byli także najwięksi filozofowie ludzkości:
„Najmądrzejszy człowiek w porównaniu z bogiem wydaje się małpą pod względem mądrości, piękna i pod innymi względami” (Heraklit z Efezu)
„Nie ucz małpy wspinania się po drzewach” (Konfucjusz).
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Dwie małpy Bruegla - geneza
Autor: Karolina Marl�gaWiersz „Dwie małpy Bruegla”, autorstwa Wisławy Szymborskiej, jest poetycką ilustracją do obrazu Pietera Bruegla Starszego, „Dwie małpy” (1562). Widok dwóch przykutych łańcuchem do ściany ssaków, z których jeden spogląda przed siebie na przyglądającego się mu widza, a drugi – odwrócony bokiem i zdający się drzemać na tle okna (widać przez nie pływające po morzu łódki), zainspirował poetkę do oddania swoistego hołdu tym zwierzętom oraz malarzowi.
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, iż motyw małpy jest bardzo popularny, zarówno w polskiej poezji i prozie, jak i wśród zagranicznych twórców. Znamienne są słowa autora „Przygód Tomka Sawyera” (1876) oraz „Przygód Hucka Finna” (1884), pisarza, satyryka i humorysty Marka Twaina:
„Bóg stworzył człowieka, ponieważ rozczarował się małpą. Z dalszych eksperymentów zrezygnował”.
Na naszym rodzimym gruncie małpę wielokrotnie upamiętnił w swoich dziełach Aleksander Fredro. W „Małpie w kąpieli” pisał:
„Ciepło – miło – niebo – raj!
Małpa myśli: „W to mi graj!”.
Popularny jest fragment z wiersza Jana Brzechwy, „Ręce i nogi”:
„Małpa nie ma nóg, lecz ręce,
Obliczyłem je naprędce,
Cztery ręce ma, nie dwie,
I dlatego tak się zwie”.
Z kolei inny poeta i satyryk, Antoni Gorecki, używał zdrobnienia „małpeczko”, wpisując je na stałe do języka:
„Cóż, że siedzisz nad książką, małpeczko kochana?
Gdy nie rozumiesz, jaka tam rzecz napisana”.
O wyższości tego zwierzęcia nad człowiekiem rozwodził się Johann Wolfgang Goethe, zwracając uwagę na małpią umiejętność gospodarowania czasem oraz życiową ciekawość:
„Gdyby wszystkie małpy potrafiły się nudzić, zostałyby ludźmi”.
Małpy stały się także bohaterami wielu narodowych przysłów. W Chinach znane jest powiedzenie:
„Małpa bez ogona to i tak tylko małpa”.
Z kolei w Danii mawia się:
„Pijany jest jak jagnię, świnia, małpa i lew”.
Autorami aforyzmów i sentencji o małpach byli także najwięksi filozofowie ludzkości:
„Najmądrzejszy człowiek w porównaniu z bogiem wydaje się małpą pod względem mądrości, piękna i pod innymi względami” (Heraklit z Efezu)
„Nie ucz małpy wspinania się po drzewach” (Konfucjusz).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies