Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność
CzesÅ‚aw MiÅ‚osz swój wiersz „W Warszawie” poÅ›wiÄ™ciÅ‚ – jak wskazuje sam tytuÅ‚ – stolicy Polski. Co ciekawe, utwór zostaÅ‚ napisany w… Krakowie (1945).
DzieÅ‚o MiÅ‚osza – mimo iż w rzeczywistoÅ›ci zawiera refleksjÄ™ na temat roli poezji i poety – można traktować jako jeszcze jeden przykÅ‚ad literackiego hoÅ‚du dla tego piÄ™knego, zniszczonego podczas nalotów II wojny Å›wiatowej miasta (wczeÅ›niej poeta zÅ‚ożyÅ‚ go w wierszu „Miasto” z 1940 roku). MiÅ‚ość i przywiÄ…zanie do Warszawy zawiÄ…zaÅ‚y siÄ™ podczas licznych pobytów poety w stolicy. Jak wyszczególnili autorzy happeningu literackiego, zorganizowanego w ramach projektu literackiego „Entropia sÅ‚owa” (inicjatywa Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej), miejscami zwiÄ…zanymi w warszawskim etapem biografii Noblisty byÅ‚y miÄ™dzy innymi:
Warszawa była tematem i inspiracją także dla wielu innych pisarzy, stając się najczęściej uwiecznianym miastem w polskiej literaturze. Pierwsze dzieła dotyczące nowszej stolicy Polski pochodzą już z drugiej połowy siedemnastego wieku. Dla lepszego zrozumienia fenomenu tego motywu można pokusić się o zebranie najbardziej reprezentatywnych tekstów (oraz pochodzących z nich cytatów) z każdej epoki:
W Warszawie - geneza
Autor: Karolina MarlêgaCzesÅ‚aw MiÅ‚osz swój wiersz „W Warszawie” poÅ›wiÄ™ciÅ‚ – jak wskazuje sam tytuÅ‚ – stolicy Polski. Co ciekawe, utwór zostaÅ‚ napisany w… Krakowie (1945).
DzieÅ‚o MiÅ‚osza – mimo iż w rzeczywistoÅ›ci zawiera refleksjÄ™ na temat roli poezji i poety – można traktować jako jeszcze jeden przykÅ‚ad literackiego hoÅ‚du dla tego piÄ™knego, zniszczonego podczas nalotów II wojny Å›wiatowej miasta (wczeÅ›niej poeta zÅ‚ożyÅ‚ go w wierszu „Miasto” z 1940 roku). MiÅ‚ość i przywiÄ…zanie do Warszawy zawiÄ…zaÅ‚y siÄ™ podczas licznych pobytów poety w stolicy. Jak wyszczególnili autorzy happeningu literackiego, zorganizowanego w ramach projektu literackiego „Entropia sÅ‚owa” (inicjatywa Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej), miejscami zwiÄ…zanymi w warszawskim etapem biografii Noblisty byÅ‚y miÄ™dzy innymi:
- „ul. Dobra 56/66 - praca woźnego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego oraz uczestnictwo w podziemnym życiu literackim.
- ul. Krakowskie Przedmieście 26/28 - Auditorium Maximum - wykłady dla studentów Uniwersytetu Warszawskiego,
- Aleja Niepodległości 77/85 - przyznanie przez Polskie Radio - nagrody Diamentowy Mikrofon. 1996 r,
- ul. MyÅ›liwiecka 3/5/7 - spotkania z publicznoÅ›ciÄ… – Polskie Radio Program III,
- Plac Defilad 1 - spotkania z publicznością w Pałacu Kultury i Nauki,
- Aleja Jana Christiana Szucha 23 - praca w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w latach 1945-1951,
- ul. ÅšwiÄ™tojaÅ„ska 8 - Katedra Åšw. Jana - inspiracja do wiersza „W Warszawie” 1945 r.,
- ul. Krakowskie PrzedmieÅ›cie 87/89 - przynależność do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, otrzymanie Legitymacji nr 1” (informacje zaczerpniÄ™te ze strony www.entropiaslowa.pl).
Warszawa była tematem i inspiracją także dla wielu innych pisarzy, stając się najczęściej uwiecznianym miastem w polskiej literaturze. Pierwsze dzieła dotyczące nowszej stolicy Polski pochodzą już z drugiej połowy siedemnastego wieku. Dla lepszego zrozumienia fenomenu tego motywu można pokusić się o zebranie najbardziej reprezentatywnych tekstów (oraz pochodzących z nich cytatów) z każdej epoki:
- poemat „GoÅ›ciniec, albo krótkie opisanie Warszawy” (1643) Adama JarzÄ™bskiego;
- wiersz „SowiÅ„ski w okopach Woli” (1831) Juliusza SÅ‚owackiego;
- wiersz „Reduta Ordona” (1832) Adama Mickiewicza:
„Gdy Turków za BaÅ‚kanem twoje straszÄ… spiże,
Gdy poselstwo paryskie twoje stopy liże:
Warszawa jedna twojéj mocy siÄ™ urÄ…ga,
Podnosi na cię rękę i koronę ściąga,
KoronÄ™ Kazimierzów, Chrobrych z twojéj gÅ‚owy,
BoÅ› jÄ… ukradÅ‚ i skrwawiÅ‚, synu Wasilowy!” - III część dramatu „Dziady” (1832) Mickiewicza;
- powieść „Czarna mara” (1841) Anny Nakwaskiej:
„krÄ™te na zamek Warszawski Å›cieżki wiodÅ‚y, a z wzrastajÄ…cÄ… swobodÄ… i dobrym poddanych bytem, pomnażaÅ‚a siÄ™ miÅ‚ość tychże do swych panów. Wszakże tych tylko zwykle kochamy, którzy nam siÄ™ podobać starajÄ…; Książęta Mazowieccy byli zatem tem wiÄ™cej kochani, im wiÄ™cej miÅ‚ość ich ludu drogÄ… im byÅ‚a. Å»oÅ‚nierz ubóstwiaÅ‚ w nich mÄ™stwo, wÅ‚aÅ›ciciel ziemi i zamków podziwiaÅ‚ w nich zamiÅ‚owanie do wydoskonalenia jego gospodarskich zabiegów, wÅ‚aÅ›cianin, w sprawiedliwoÅ›ci panujÄ…cych nad narodem Książąt, znajdowaÅ‚ zawsze obronÄ™ przeciw możniejszych uciskom, i zarówno z paÅ„skiemi Å›wiÄ™tymi, wzywaÅ‚ ich imion w przygodach. Miasto stoÅ‚eczne i wiele innych na wzór StanisÅ‚awowa wznoszÄ…cych siÄ™ grodów, Å›wiadczyÅ‚y także o usilnem staraniu książąt, do pomnożenia przemysÅ‚u i handlu, a lubo stan miejski, maÅ‚o u nas byÅ‚ ceniony w owym wieku, mieszczanie warszawscy i nowo zaÅ‚ożonych miast mieszkaÅ„cy, równie nigdy napróżno nic wzywanÄ… opiekÄ… swych wÅ‚adców, zaszczycać siÄ™ mogli”
strona: 1 2 3 4 5
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies