Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność
Wiersz „za szybko” Jana Twardowskiego ze względu na poruszaną problematykę możemy podzielić na dwie odrębne części. W pierwszej podmiot liryczny snuje refleksje dotyczące pragnienia, w drugiej natomiast – analizuje obecną sytuację.
Ze względu na konstrukcję podmiotu i sens, tekst należy zaliczyć do liryki inwokacyjnej. Autor sięgnął po bezpośrednie zwroty do adresata:
„Za szybko chcesz wiedzieć wszystko
(…)
za prędko chcesz żeby wszystko było tak proste”.
Mimo przyjęcia przez podmiot roli nauczyciela i scharakteryzowania odbiorcy jako jednostki popędliwej i niecierpliwej, mało doświadczonej, pouczający wydźwięk dzieła nie razi i nie zniechęca do ponownej lektury.
Zrezygnowawszy z interpunkcji czy rymów, Twardowski jak zawsze nakreślił kilka pobudzających wyobraźnię, zwracających uwagę i zmuszających do zatrzymania się na danej linijce, niezwykle plastycznych, konkretnych obrazów, które można odczytywać jako autonomiczne części. W tekście pojawia się „odkładający słuchawkę Bóg”, „serdecznie rudy” i wiecznie zabiegany Anioł Stróż, seter irlandzki (rasa psów należących do wyżłów) o brązowych oczach, który kładzie na kolanach „łeb zwężony” i „ofiarowuje ogon”. Zabieg połączenia jednego na ważniejszych słów w chrześcijańskiej wierze – „ofiarować”, z merdającym ogonem psem to cecha twórczości Twardowskiego, który łamał stereotypowe postrzeganie oraz pisanie o wierze.
„Twardowski stworzył w polskiej poezji "nowy język wiary". Zamiast rozumowego, teologicznego poznania proponował franciszkańską "wiarę radosną" i absolutne, przypominające dziecięcą ufność, zawierzenie Stwórcy. Znakiem Boga jest w poezji ks. Twardowskiego jego dzieło: przyroda i drugi człowiek. Kluczową wartością jest miłość - Boga do człowieka oraz człowieka do Boga i bliźnich. Paradoksalnie, równie istotna jest radosna zgoda na samotność i cierpienie, wpisane w porządek świata i pozwalające człowiekowi stać się "przezroczystym", otwartym na działania Boga” ((Małgorzata Olszewska, „Jan Twardowski - nota biograficzna”, tekst opracowany do projektu internetowej "Antologii polskiej poezji od Średniowiecza do wieku XXI" wg koncepcji Piotra Matywieckiego).
za szybko - analiza
Ze względu na konstrukcję podmiotu i sens, tekst należy zaliczyć do liryki inwokacyjnej. Autor sięgnął po bezpośrednie zwroty do adresata:
„Za szybko chcesz wiedzieć wszystko
(…)
za prędko chcesz żeby wszystko było tak proste”.
Mimo przyjęcia przez podmiot roli nauczyciela i scharakteryzowania odbiorcy jako jednostki popędliwej i niecierpliwej, mało doświadczonej, pouczający wydźwięk dzieła nie razi i nie zniechęca do ponownej lektury.
Zrezygnowawszy z interpunkcji czy rymów, Twardowski jak zawsze nakreślił kilka pobudzających wyobraźnię, zwracających uwagę i zmuszających do zatrzymania się na danej linijce, niezwykle plastycznych, konkretnych obrazów, które można odczytywać jako autonomiczne części. W tekście pojawia się „odkładający słuchawkę Bóg”, „serdecznie rudy” i wiecznie zabiegany Anioł Stróż, seter irlandzki (rasa psów należących do wyżłów) o brązowych oczach, który kładzie na kolanach „łeb zwężony” i „ofiarowuje ogon”. Zabieg połączenia jednego na ważniejszych słów w chrześcijańskiej wierze – „ofiarować”, z merdającym ogonem psem to cecha twórczości Twardowskiego, który łamał stereotypowe postrzeganie oraz pisanie o wierze.
„Twardowski stworzył w polskiej poezji "nowy język wiary". Zamiast rozumowego, teologicznego poznania proponował franciszkańską "wiarę radosną" i absolutne, przypominające dziecięcą ufność, zawierzenie Stwórcy. Znakiem Boga jest w poezji ks. Twardowskiego jego dzieło: przyroda i drugi człowiek. Kluczową wartością jest miłość - Boga do człowieka oraz człowieka do Boga i bliźnich. Paradoksalnie, równie istotna jest radosna zgoda na samotność i cierpienie, wpisane w porządek świata i pozwalające człowiekowi stać się "przezroczystym", otwartym na działania Boga” ((Małgorzata Olszewska, „Jan Twardowski - nota biograficzna”, tekst opracowany do projektu internetowej "Antologii polskiej poezji od Średniowiecza do wieku XXI" wg koncepcji Piotra Matywieckiego).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies